Mieczysław_Borys

Niemczyn Słońce już nie praży żarem promieni, Są już odznaki jesieni; Drzewa zmieniają kolory, Choć na łące jeszcze kwitnie mlecz. Co prawda mniej dorodny, niż wiosną, Niemniej w blasku słońca pozłocony. Chłopcy na łące na tę chwilę radosną Biegają za piłką, jak szalone konie. Idą ulicą dwie młode panny Kolorowo odświętnie ubrane, Jakby obchodziły święto urodzin, Jeśli na dziś to im zapisane? One są początkiem wiosny. Ja początkiem jesieni. One przekroczyły życia próg sieni. Mnie wiosny już pozostały tylko sny. Taki kolei rzeczy, Skoro miniony czas nie wraca. Czas to jak ludzka praca Nigdy nie jest od rzeczy. Dzień pogodniejszy, niż przed południem, Źrebaki grają w piłkę bez żadnego wyjątku. Wrzesień piękny złoty miły oku, Niebo w błękicie z białym obłokiem. Jaskółki dwie zagubione na niebie, Zapewne nie zwiastują nadejścia wiosny. Szybciej każdy spadający liść sam się pogrzebie, Zanim odczują szron na sobie podlaskie sosny. Zanim z drzew spadną liście I stary mróz podlaski oszroni drzewa, Niech melodia wierszowa mi śpiewa, I wzrok jesieni dotyka, póki jesień przeminie.

@Marlett - dziękuję za komentarz. Pozdrawia.

@Waldemar_Talar_Talar - ja nie czytałem - bardzo ładne, to jest nowe życie.

[ Odnosząc wrażenie, że cykl wierszy: "W złotą jesień podlaską ...co w duszy mi gra i w sercu dzwoni...", być może w dużym już stopniu Szanownym Czytelnikom się znudził, zatem będę wrzucał wiersze na przemian nie związane ze wspomnianym cyklem. Dziewczyna ze snu Pojawiłaś się tak nagle z kilkoma dziewczętami, wychodząc z budynku, sam nie wiem jakiego. Na widok Twój, odważnie, ale nierychło zbliżyłem się do Ciebie, biorąc Cię za rękę, niechętnie zezwalałaś mi na to, delikatnie utrudniałaś sympatyczną współpracę z Tobą. Byłem tak wielce wzruszony i podniecony - nie skrywanym uczuciem do Ciebie, ale Ty nie byłaś w pełni zainteresowana moją adoracją, odczułem pewny zawód, że nie chcesz mnie! A przecież tak bardzo chciałem powiedzieć, że pragnę oświadczy się Tobie, ale Ty ze swoimi koleżankami oddalałaś się coraz to bardziej ode mnie. Uklęknąć przed Tobą już nie zdążyłem. Utraciłem Cię na zawsze. A uwielbiałem Cię, jak ptaki świt, który co dnia budził je, jak skowronki błękitne niebo, jak motyle majową łąkę, jak bociany wiosnę. Pragnąłem Ciebie, jak ziemia po długiej suszy wody. Czekałem na Ciebie, jak dziecko samotne w nieobecność rodzica. Kochając Cię, zagubiony byłem, jak dziecko we mgle, nieodwzajemnieniem. Żyło mi się nieszczęśliwie i samotnie, podróżowałem po kraju nosząc Ciebie w sercu, ale bez Twojej obecności przy mnie. Wstawałem i szedłem spać z myślą o Tobie... Szeptałem po cichu wymieniając imię Twoje... Lecz nie było dane mi żyć z Tobą. 15/12/2014

@Waldemar_Talar_Talar - dzięki za czytanie i miły wpis. Pozdrawia Mietko.

Waldemar Talar Talar - Waldemarze, dzięki za czytanie i miły wpis. Pozdrawiam.

Bardzo ładny wiersz w rym i bogate słownictwo poetyckie. "Prawda że piękne? Spodobało mi się bardzo. Wam też?" Pięknie. Spodobało mi się też. Pozdrowienie od Mietka. Uwielbiam wiersze o Przyrodzie...

stanisław_prawecki - Staszku, chyba tak. Dzięki za czytanie i komentarz. Pozdrawia Mietko.

Zbyszek_Dwa - Zbyszku, serdeczne dzięki za czytanie i że się spodobało w środku. Pozdrawia Mietko.

@Waldemar_Talar_Talar - Dziękuję miło i serdecznie Waldemarze, że przypadł Tobie do gustu wiejski klimat. Pozdrawiam z wiejskiego klimatu.

Niedzielnym przedpołudniem Niebo w błękicie z pierzastymi aniołami, Słońce spoza raz po raz wychodzi. Babie lato fruwa niezależnie od siebie, Aż gdzieś na czymś spoczynek złoży I czy już na tym swój los położy, Czy kiedyś tam dalej pofrunie w czyjejś potrzebie. O tym wie tylko wiatr I rzecz w której się zaplątało. Jak życie moje - z moich kadr, Co mi z przed laty podobnie się stało. Zanim nie przerwie się życia nasza nić, Będziemy przynajmniej tej jesieni jeszcze żyć.

Tytuł bardzo ładny. "najwięcej energii mają drzewa" Ja dodam, mimo stoją w miejscu.

Stary_Kredens - tak to prawda - szczęśliwy ze mnie człowiek, ale tylko natchnieniem i duchowo. Fizycznie nie. Dzięki za pochwałę. Serdecznie pozdrawiam.

Swojskie klimaty Tego krajobrazu mam zapach i smak, https://plus.google.com/photos/yourphotos?banner=pwa&pid=5483310121001421570&oid=103276734392610294633 Bo czuję sercem i duszą. Kiedy nie było mnie tutaj - Nie raz żaliłem się pod obcą gruszą, Że tutaj było mnie brak.

@Artur_Bielawa - tym ze Wschodu mniej się dziwię, bo byli mniej cywilizowani i inteligentni. Ale tym z Zachodu, to już nie, skoro uchodzili za naród w Europie najbardziej cywilizowany i inteligentny, a psa bardziej uważali za godnego, niż człowieka. Nigdy nie jesteśmy do końca pewni, że to się nie powtórzy! Dzisiaj jesteśmy niewolnikami jakby z własnej woli. Lepsze gówno na własnym polu, niż fiołki w Neapolu. Pozdrawiam patriotycznie.

@stanisław_prawecki - tak bywa tu i tam. U Ciebie to już tylko wspomnienia na szczęście. Brawo za odwagę. Bardzo cenię ludzi szczerych. Duża większość skrywa takie problemy. Nagrodą od życia może właśnie jest to, że piszesz wiersze. Pozdrawiam.

@stanisław_prawecki - Staszku, tak jest w mieście. A ja przecież mieszkam w otulinie puszczy. Dziękuję za czytanie i wpis. Serdecznie pozdrawiam.

Malowany ptak Budząc się rano, Oczy otwieram na Boży świat. Uwielbiam przyrodę, bo żyć mi dano, Za oknem każdy śpiewając ptak to mój brat. Wszystko co widzę Leży na sercu i w duszy gra... Choć żyć ciężko, niczym się nie obrzydzę, Stale we mnie natchnienie trwa... Najbardziej uwielbiam ptaki, W "wierszowym trójkącie" od świtu śpiewają mi; Wiosną, latem, nawet jesienią kolorami upiększają krzaki, Wnosząc w serce moje potęgę zachwytu w każde dni... W takim krajobrazie i z świadomością moją Obudzić się do następnego dnia To ogromna radość i wielka chęć. W dodatku znowu będzie do odkrycia coś.

@teresa943 - zawsze wychodzisz z każdej sytuacji pozytywnie. Pozdrawiam.

@Waldemar_Talar_Talar - bardzo spodobało mi się, że niby tak sama, a zawsze inaczej. Wiersz świadczy o pięknej wrażliwości do ukochanej. Lata mijają, a kochasz coraz czulej... Tak ma być z mężczyznami do kobiet. Pozdrawiam i życzę dużo uczuć...

@Waldemar_Talar_Talar - dziękuję, że chcesz miło zaglądać i czytać moje wiersze. Pozdrawiam.

@teresa943 - Dziękuję za miłe słowa i podnoszenie mnie na duchu, a to jest bardzo ważne. Pozdrawia serdecznie Mietko.

@Marlett - dziękuję za miłe i dobre słowa. A zwłaszcza, gdy ktoś lepszy ode mnie, jak Ty to napisała. Serdecznie pozdrawiam.

W tym wierszu jest wszystko, co spotyka człowieka: wiosna, zające, miłość, tęsknota, żal - jak w życiu. Będzie jeszcze lepiej, tylko trzeba przetrzymać najgorsze!

@Artur_Bielawa - "Zapamiętam te dobre chwile z pamięci wymażę te złe może już się nie pomylę rozganiając mgłę" Ładnie.