Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

beta_b

Użytkownicy
  • Postów

    4 566
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    61

Treść opublikowana przez beta_b

  1. Pomysł bardzo fajny, ale wykonanie niedbałe. Do korekty wg mnie. Ale chętnie po poprawkach wrócę by przeczytać. bb
  2. Niezłe, końcówka daje tło i drugie dno.Tak. bb
  3. Jej odejście zrobiło na mnie wrażenie [*] Dziś odszedł na raka Tomasz Stańko [*]
  4. Do mnie też, bo i życie to nie prosta ale nieco wyboista. Może większy ogląd z dolin i pagórków. Powidoki, preteksty, pomysły na szczęście na wiersze.
  5. Czarku, na szczęście to nie stan trwały tylko chwila. Tak, Deo w dobie coachów i pozytywnego myślenia treści tego typu mogą być niepoprawne politycznie, jak i baśnie braci Grimm w świecie świnki Pepe. ;) Buziaki bb
  6. oswoić brak naciągnąć cięciwę cierpliwości mówią że życie nie znosi pustki
  7. Ostatnio pisałam „Czarną kołysankę” i Czarek P też w temacie ;) taki w życiu motyw. Ściskam, bb
  8. Brawo Deonix, Klimatyczna miniaturka, tylko nie rozumiem nawiązania do tytułu. Nie wszystka jest PL-ka do życia? bb
  9. Drobny erotyk, zbędne „mojego ciała”, garść standardów, ale... Ostatnio przyszła do mnie myśl, że mniej ważne: na jawie czy we śnie - byle poczuć (np. to pragnienie)... PL pisząc - chyba je poczuła i to najważniejsze. bb
  10. Udany, tylko tu sylaby brakuje do 8, bo wszędzie równo. bb
  11. Nie wieszałam plakatów na ścianie i nie kochałam się w gwiazdach, a to ważny etap odrywania kuponów od doskonałości. Trochę o tym jest wiersz. I nie o divę w prostym przekładzie mi chodzi a o rys psychologiczny postaci. Jak czytam Twoje teksty to myślę, że to wcale nie jest takie głupie, bo ja w zawsze jestem nimi zachwycona. :D bb
  12. Pisałam o innej wersji tej samej historii: Co będzie jak złapię króliczka? Odpowiedzi nie znam, choć głowa podpowiada oczywiste rozwiązania.
  13. Justi, zastanawiam się czasem czym owo dobro jest. Chęcią dawania? A jeśli nie ma odbiorcy? A jeśli chęć dawania jest złem? Pospieszny mój koment, bo dzień pospieszny. Postaram się wrócić. Bb
  14. O ile wiersz zgrabny, płynie - to co do przesłania - mam inne zdanie. Uporządkowanie życia (również przed śmiercią) daje spokój. Nie mam tej jakości - by po sobie ślad zostawić. Jeśli zostanie - ok, ale bez ciśnienia. A czy trafię do śmietnika po śmierci i pamięć o mnie? - to tym bardziej nieistotne. Ważne, że mam spokój ducha i zgodę ze sobą; a co na to inni - to już nie mój problem. Ale, rozumiem, mogą być różne punkty widzenia. bb
  15. Urodziwe pory roku i przenośnia, znajomy schemat, ale ładnie to napisałaś. bb
  16. może się czepiam, sylaby w wersach się zgadzają, ale kilka razy podchodziłam do przeczytania żeby się rowek w czytaniu uformował.
  17. Maryś, smutek to emocja do przejścia, jak i pozostałe uczucia. To jakby z tęczy patrzeć np. tylko na róże i fiolety, jakby mały wachlarz możliwości... ;) Zgrzyta mi środkowa zwrotka ale nie umiem nic z nią sensownego zrobić zostawiajac sens a gładząc słowa. Dziękuję Waldku. Brakuje mi ostatnio energii na komentowanie innych utworów ale to etap, za chwilę minie. Marcinie, JaKubie - dzięki za czytanie. Czasami przychodzą myśli jasne a niejednoznacznie, ogołocone z oceny a pełne uczuć. Takie lubię najbardziej. bb
  18. Zgadzam się z Marysią, wiersz przyjemny ale przy czytaniu na głos traci melodię i wybija z rytmu. bb
  19. Gdy przychodzi ten lęk, bez tchu biegnę do niej: jak do matki co schroni w ramiona. Inni mówią że słabo - im wciąż życia mało. A mnie trawi tęskno - ta co w słońcu kona. „Czerp życie garściami i rozpychaj łokciami!” drżę wiatru podmuchem żywo przestraszona i tam zerkam gdzie mama czarny pled rozścielała i grzechotką w ciszy grzmiał bliski jej szept: „Tam bezpiecznie tam błogo złe zdarzenia nie mogą już nic zepsuć zaboleć ukołysze Cię śmierć.”
  20. Ma melodię. Sylaby w każdym wersie odwożone. Rozumiem, że PL odtwarza dzień przed zachodem (wydarzenie, życie etc.) Pasuje. bb
  21. Kiedyś skrobnęłam coś o ciszy. Inny może wątek, ale wklejam, dla dialogu. W ciszy czuję każdy podmuch wiatru na tafli pręży się zmarszczka mojej nieśmiałości twojej niewiedzy przypadku zapisałam w pamięci kod znaków który prowadzi do lądu ale dziś to promień nie prąd zatacza kręgi nie fala oddala i wraca cisza gdy wypatruję znaku na niebie od ciebie kropli która zmąci  dotknij mocno dopłyniemy do brzegu
  22. Dobre. Miałam rozkładać na czynniki ale tekst prosty (tylko tu nie wiem ci miałeś na myśli: dwójka nim włada - najrzadszy z języków - zakochani?) Z przyjemnością. bb
×
×
  • Dodaj nową pozycję...