Penelope_Coal

chachacha, tipsy, bardzo śmieszne:)) Pozdrawiam, Penelope

herbata przyjacielski gest nigdy więcej

oczekiwania obcy język i ułuda przyczyną

Nie nazwałabym umierania rosyjską ruletką. Przeważnie koniec życia wynika jednak z logicznych przesłanek i można go przewidzieć, zwłaszcza gdy jest się pod opieką lekarską. Taki smutny ten twój tekst, aż dziwne. Pozdrawiam, Penelope

Zmęczenie materiału to zwyczajna reakcja na to, co za oknem. Dziwny masz pomysł z tym czyśćcem. Przecież tego rodzaju tabletki przenoszą, zdaje się, jak się utarło, do raju. Napakowują dobrą energią. Ale, co najważniejsze, nie podoba mi się to pogodzenie. Pozdrawiam, Penelope

słoneczny błękit rozgrzewający oczy chłodny deszcz

Ciekawy, czy ktoś pozna, co zmieniłam. Podrawiam, Penelope:)

Lepiej nie próbuj(cie) niczego brać, dopóki ktoś Ci(Wam) sam czegoś nie da. Pamiętaj,przecież wiesz, że zawsze i wszystkie Twoje opinie są dla mnie niesłychanie ważne. Ale jak to razem z kontem? To niebezpieczne. Pozdrawiam przenajserdeczniej:) Penelope

Już skończyłam, ten tekst jest w pierwszej osobie, bo mój peel broni się sam. Pozdrawiam, Penelope ps. ja się zastanawiam, co się stało z Twoimi tekstami

Roman Riowil, czarny humor? Co Pan chciał osiągnąć pisząc taki tekst? Dreszczyk zgrozy? Pozdrawiam, Penelope

Chętnie odpowiem, jeśli tylko zechciałbyś wyjaśnić mi, co powinnam przez to rozumieć. Czy chodzi o tarota, pasjansa, czy może brydża? Pozdrawia, Centku, Penelope

Wyimaginuj sobie, że nie znoszę gotowania, zwłaszcza kapusty. Mam od tego gęsią skórkę. Pozdrawiam, Penelope

Bardzo dojrzały tekst. zwłaszcza pierwszych 6 wersów zapada w pamięć. Plus końcówka. A zastosowanie znaku zapytania, chociaż wydaje się na pierwszy rzut oka niepotrzebny, podkreśla filozoficzny kontekst. Sprawia, że czytelnik zaczyna się zastanawiać, czy życiem rządzi zasada celu, czy wolności, czy zwykłości. Pozdrawiam, Penelope

Urokliwy, odrobinę jak wierszyk do pamiętnika przyjaciółki. Rymy w tym klimacie:) Pozdrawiam, Penelope

zapotrzebowanie na wczorajsze słowa wciąż budzi się do życia na nowo składa w talię rozrzucone karty niektóre odrzuca na wieczną pamiątkę do komody goście będą pichcić koktajle słodzić likiery zamrażać lody analogicznie do dzisiaj fotel zaprasza na pozycję ulubioną nie wstaję nie było żadnej realnej możliwości rozczarowana i zła znów się poddałam

No to widzisz, masz z głowy:) Pozdrawiam również, Penelope

Widzisz. A jednak istnieje! Pozdrawiam, Penelope

niebieskie migdały słońca złote promienie prażą w karmelu

deszczowo para jest w drodze do schronu

matowa szyba Kilimandżaro wśród chmur słaba widoczność

tulipanem jestem dla Ciebie odmiany

lekarz nie widzi zagubił antidotum system

balony barwne skorupki pęka ją

Jacku, nie wiem, czy dobrze odczytałam Twoją wypowiedź, bo wydaje mi się, że wkradł się do niej pewien chaos. Jednak, jeżeli większości nie podoba się tematyka jaką poruszam (tj. rodzina i miłość), to niestety nie mogę obiecać, że z niej zrezygnuję. Mogę pisać tylko o swoim życiu, a nie o jakichś fantasmagoriach. A w moim życiu to są właśnie sprawy najważniejsze. Naturalnie, każdy może mieć swoje priorytety i w nie nie wnikam. Pozdrawiam, Penelope Ps. Sądziłam, że ten dział rzeczywiście stanie się poważny i merytoryczny, ale widzę, że się tylko łudziłam.

http://rav.haiku.pl/ i coś takiego zobaczyłeś tu u mnie?