Pielgrzym Ostatni

Cezary, Porusza, dotyka i działa na wyobraźnię. Czegóż więcej chcieć od wiersza. Mimo że, jak myślę zamierzone, to trochę mi przeszkadzają powtórzenia (mojego umierania / nie chcę umierać, chciałbym zatrzymać / niemożność zatrzymania, ostatnie 3 istnienia). Pozdrawiam serdecznie Piotr

Nie wiem jak byo przed zmianami, ale po jest całkiem dobrze. Dobrze, że bez rymów, najlepsza jest ostatnia zwrotka. Ciągle "cenność" i "bezcenny" trochę blisko, ale nie sam mam lepszego pomysłu. Pozdrawiam

Ostatni wers genialny, Joasiu

Spotkałem kiedyś królową, Dałem jej swoje słowo... Czas nam płynął szczęśliwie Na pracy i grach i piwie; Aż wraz zauważyłem Jak b i e d n i e dotąd żyłem. Poznałem więc dwie hrabianki, By umilały mi ranki... Oddałem się intrygom I stałem starym wygą. Choć były mi podnietą, Wciąż czułem, że - to nie TO. Aż wpadłem na księżniczkę, Przy której byłem łyczkiem. Do dziś - nie uwierzycie - Kompleksy miewam skrycie, Ale że miłość nie przechera, Z 'A' N I Ą do piekła się wybieram...

Może nie ma już co wypalać :) Na serio - zdarza się, niektóre gusta są bardzo wybredne, każdy ma do nich prawo, a wiersz który trafia do wszystkich... utopia? trochę jeszcze tego mózgu dla poezji mam. Jako, że mało miejsca to miejsce traktowane jako elitarne i dlatego neurobramkarz przepuszcza tylko perełki. :) to widać, czytam różne komentarze nie tylko pod moimi tekstami, ale rozumiem i pozdrawiam

Eugi, pracujesz tez nad warsztatem rymowanym, fajnie sie czyta. Na pewno zauwazyles, ze czasem rytm sie zaburza nawet jesli utrzymac rowna liczbe zglosek - to wlasnie sztuka nadal go zachowac, trzeba probowac z szykiem wyrazow i akcenty w wyrazach maja znaczenie... Tu poszedles jeszcze na skroty i w niektorych wersach zmieniles liczbe zglosek :) Pozdrowienia dla wnuczki i opowiadaj jej , opowiadaj co nasze polskie...

Lubo klubo, latać ci ja nie potrafię, o gustach i rymach już pisałem, więc nie będę powtarzać, pozdrawiam

Ze mną tak samo. Nie wypalił się w moim mózgu. (Chyba że Panu Białemu chodziło o długość, bo długość dla mnie w sam raz) Może nie ma już co wypalać :) Na serio - zdarza się, niektóre gusta są bardzo wybredne, każdy ma do nich prawo, a wiersz który trafia do wszystkich... utopia?

Babo, masz Ci rację, mam nadzieję jednak że to zrozumiałe, lubię rymy chociaż są nie dla każdego i kojarzą się czasem ot, choćby z wpisem w pamiętniku pozdrawiam serdecznie

istotą jest rozum i zmysły epitet zbyt celny i bystry złudzenia co wzięły i prysły więc myśl tu podaję nie nową w dialogu ceń zawsze swe słowo pozdrawiam Jacek Dziękuję za czytanie i za komentarz wierszem

Dziękuję i też pozdrawiam , z miasta. Ale już jutro z wsi mazowieckiej... :)

No niestety Joasiu mój synek pojechał na wieś i tak mu się fajnie z dziadkiem mieszkało, że został ostatnie dwie noce. Ale zaprawdę prześlę Ci reminiscencje z czytania.

Pawle, trochę za dużo - wersów o tym samym. Np. 4, 5, 6 - wystarczyłby jeden. "na firmamencie nieboskłonu" - było już tyle razy, a w połączeniu z "błękitem Twoich oczu" już zupełnie... Spróbuj coś oryginalniejszego, stać Cię. Pozdrawiam

Proszę bardzo, wpisuję się jako trzeci facet, każdemu mile połechtane ego podpowie, że to do niego jeden nawet przyleci a jeszcze inny zza mórz przypłynie w nocnej godzinie :) A tak w ogóle,niech peelka zagra w Simsy skoro chce wymyślać nawet stroje :) Pozdrowionka

Oj, Ela, na żartach się nie znasz...

No właśnie. Na pewno cieplejsze. Chociaż na P dość umiarkowane, ale nie zamierzam nic zmieniać :)

To więcej niż o Prawdzie, to o Prawdzie w Polityce. UUPS, napisał mi się oksymoron... :) Częściowo zgodzę się z Rafałem - ja nie czuję melodii w tym wierszu, ale to jedyna uwaga moja subiektywna. Pozdrawiam

"kwiaty masz w sobie jak dziecko" bardzo mi się podoba, oczywiście nie samo w sobie ale w kontekście całego tekstu. Pozwolę sobie nie zgodzić się z Natą, dla mnie bez trzeciej strofy byłby za mało zrozumiały. Pewnie jest to kwestia indywidualnego odbioru albo i zdolności percepcji :)) pozdrawiam

Jak para , to musi być cieplutko :)) dziękuję bardzo za podobanie

I tak też można i zgadzam się, że problem arcyciekawy, można o nim wiersze-rzeki pisać, a ja tylko takie bajorko ale dość głębokie żeby się schłodzić w gorączce pozdrawiam

Marku, jesteś na dobrej ścieżce dziękuję za zatrzymanie się na chwilę

:)) o , i ten komentarz bardzo mi się podoba. Odpozdrawiam ciepło

Ejże, Biały Panie, chyżo przerączyłeś na swym pegazie ponad lasem, a zatrzymaj się i wejdź między drzewa...

Dziękuję Jacku

przewrotne?