Pielgrzym Ostatni

Doskonała, Elu. Lubię takie małe perełki. Pozdrawiam z słonecznym uśmiechem :)

Ania , dzięki za wizytę. Może jednak trochę wyjaśnię ten dyskutowany wers - ma on znaczenie niestety wiadome tylko wtajemniczonemu autorowi; otóż taniec dłoni owych odbywał się w okolicznościach moralnie nagannych... i może tyle na ten temat.

Intarsjo, ciekawy komentarz, jako grafoman - amator nigdy nie myślałem o rymach w ten sposób, dzięki. Sylwio, dzięki że zajrzałaś. Gieniu, zgadzam się z Twoimi uwagami, w tym wierszu jest kilka banałów i wyświechtanych zwrotów (których teraz unikam), ale dla mnie jest on bardzo ważny z uwagi na emocje onegdaj z nim związane. Umieszczając go tutaj, chciałem sprawdzić, czy te emocje jednak wygrywają :)

Do tańca porwały się dłonie! Splątały w amoku swe palce, Namiętnej oddały się walce Jak dzikie pędzące dwa konie. Nie wiedzą, gdzie pędzą i po co, Jak długa ni którędy droga, Nie dbają o ludzi i Boga Dopóki okryte są nocą! I gonić się mogą bez końca, Niesione niewidzialną mocą... Ich grzywy księżycem się złocą - aż do pierwszych promieni słońca. Czas zwolnił biegu zadziwiony Tym zuchwałym wyzwaniem-tańcem. Na chwilę przystanął wpatrzony W gorączkowo błądzące palce. A dłonie wtem jakby świadome, Że oto już koniec się zbliża, Przylgnęły do siebie złożone - niby do modlitwy u krzyża. I pieszcząc się wzajem w bezruchu Tym ostatnim, łagodnym gestem, Pytały serc naszych z nadzieją Czy zatańczą tak kiedyś jeszcze?

Gratuluję udanego wiersza. Bardzo do mnie. Wzbudził we mnie przejrzystą wizję, mimo że nie wiem czy dobrze interpretuję, że umieranie samotnie zimą przy oknie z widokiem. Pozdrawiam

Bardzo ciekawy wiersz, chociaż temat niezbyt głęboki. Zachęcam, spróbuj na forum limitowanym dla początkujących. Pozdrawiam

Podobają mi się odważne próby: "twardostała", "małowytrwali". Ostatnia zwrotka, mimo że niesie silny przekaz - nie podoba mi się dobór słów. Ale są emocje, ogólnie na plus. Pozdrawiam :)

Eeeech, szkoda tej szansy... Myślę, że ładnie ujęłaś ten problem dwóch światów... Mnie też coś nadepnęło na ucho, więc rozumiem tragedię... Uśmiechy przesyłam, Piotr

Kolosie, długi to wiersz i coś ważnego chcesz powiedzieć, to się czuje i to jest na plus. Patos, o którym pisze Ela bierze się z używania "wielkich" lub zbyt bezpośrednich, prostych słów. Spróbuj pisać mniej wprost i z bardziej wyszukanymi aluzjami, przenośniami. Co do warstwy technicznej - rytm jest chociaż nieregularny, rymy są ok. Czasami niestety rytm jest okupiony użyciem zaimków "ten", "tym" - spróbuj je wyeliminować. "Z resztą" pisze się razem - "zresztą"!!! Zarówno w wierszu, jak i w komentarzu... Pozdrawiam

Fajny pomysł, jeszcze lepsze wykonanie. Miło się uśmiechnąć przed nocą. Pozdrawiam

Intarsjo, ładny wiersz i te "konchy" ładne. Trzecią strofę ciężko się czyta, trochę przez interpunkcję (przecinek po "zachwycać"?), ostatni wers też nie od razu zrozumiałem za sprawą przecinka (ja bym zaryzykowął kropkę po "półprawdy", tylko zdaje się , że przyjęta konwencja pozwala tylko na przecinki?). Ale tak się przecinków czepiam, a wiersz naprawdę ważny. pozdrawiam

Zamysł szlachetny, ale wykonanie trochę nieporadne, sam nie wiem czemu jakoś mi się te słowa wzniosłe nie kleją. Czytam po raz wtóry i wciąż tylko przelatują mi obok głowy... Pozdrawiam

Ja do małp nic nie mam, dopóki nie udają tygrysa ;) dzięki za komentarz, pozdrawiam przez grzeczność podzielam twoje zdanie Pielgrzymie, skoro jednak tu tak wiele o Tuwimie, to ja się cofnę i przyczepię ;) może A.Fredry, tak dla zmiany nastroju to co tam mamy: ):);) pozdrawiam No cóż, Fredry tak dobrze nie znam, ale jeśli chcesz zmiany nastroju, to proszę bardzo: ------------------------------------------- To i owo Myślę o Tobie wciąż I pręży się mój wąż Szczególnie mocny skutek Wspomnienie ma Twych sutek A pupka okrąglutka Też jest brzemienna w skutkach Gdy już tak nabrzmię sobie Od tych myśli o Tobie To czuję ból podotrzewny I robię się bardzo wylewny Więc szukam Cię gorączkowo By zrobić to i owo... :))))))))))

Śpieszę z wyjaśnieniem mojego komentarza - katalog (smaczny, bo tak odmienne słowo od całości) na początku zasugerował mi, że decyzja o rozstaniu była wspólna - ot w zgodzie bierzecie katalog, wybieracie mogiłki i całus na dobranoc... Natomiast dalsza część, gdzie używasz trybu rozkazującego w trzeciej zwrotce i mówisz, żeby się spieszył w czwartej, zabrzmiała mi jakbyś jednak to Ty człowieka wyrzucała za drzwi - to cały dysonans interpretacyjny o którym napisałem. Myślę, że dobrze zawiesiłem poprzeczkę, skoro sama przyznajesz że to próba nie w Twoim stylu i z przymrużeniem oka. To przymrużenie zauważyłem dopiero, gdy pstryknął mnie w nos tytuł... Mam nadzieję, że zgaga już przeszła :) Pozdrawiam

Fly, tajemniczy dość zamysł, to znaczy mam nadzieję że to nie jest o bliźniakach :) W każdym bądź razie zaintrygował mnie. Jak to ja mam techniczą uwagę: "zakwitł" zamiast "zakwitnął" - też poprawnie a rytm dla mnie układa się lepiej. Pozdrawiam

Fraszka zgrabniutka! Właśnie taka jaka powinna być: prosta, ładna i mądra (napisał a.mrozinski) Smaczna, Pozdrawiam

Odszedłeś Ty draniu Ach te noce znojne dni przepocone Kiedy mnie brałeś Odarłeś mnie z kwiatów Moja tęsknota Świeci teraz golizną Między bezlistnymi krzewami Ale trzymam się dzielnie Udaję że nic się nie stało Świat mnie i tak ma za nic Tylko gdzieś zgubiłam różowe okulary ... co ja takiego powiedziałam przebacz mi najsłodszy skurwysynie Założę, się że w takim tłumaczeniu Znudzona bardziej by doceniła... Przepraszam że tak na szybko transponowałem na moje rozumienie, pewnie dostanę teraz z prawej i z lewej... Ale nie lubię takich przepychanek i nie mogłem wytrzymać. Chciałbym tylko dodać, że przy odrobinie wyobraźni / dobrych chęci / wysiłku bzy pozostawiające kikuty między gałęziami mają sens - bo kwiaty to kwiaty a gałęzie to gałęzie, można tylko czepiać się , że "w" gałęziach to nieprecyzyjne określenie. "Spokojny ład" rzeczywiście razi, ale poza tym próba przekazania emocji udana.

Szczerzę życzę, żeby odpowiedni pielgrzym się znalazł... Pozdrawiam serdecznie

Ja do małp nic nie mam, dopóki nie udają tygrysa ;) dzięki za komentarz, pozdrawiam

Nie daje, nie daje, tak samo jak Leśmian, Baczyński, Bursa, Stachura i paru innych. Tak się dziwnie czuję. Może będzie ze mnie medium - tylko uważaj z krytyką, bo nigdy nie wiadomo czy to ja pisałem czy któryś z nich, a duchom lepiej nie podpadać...

Dzięki, nie jest to poezja współczesna, ale dobrze że nie dla wszystkich jest to ważne, czasem mi tak brakuje klasyków... Pozdrawiam

Leśmian też. A obaj tu są i niestety nagrody za rozwiązanie zagadki nie będzie... odpowiedź niepełna.

Ach nie, no teraz dopiero patrzę na tytuł - "Wymiot..." i wszystko jasne, na cóż ta cała krytyka...

Partner też Ci się znudził?? :)) Co za pożegnanie... no nie chciałbym być w jego koszuli. A na serio, to wymagam więcej od Szanownej Pani, u niektórych bym chwalił że sens, że przekaz, że ciekawie i inaczej i nawet układ rymów dość kunsztowny mimo że częstochowskie. Ale znając Twoje możliwości napiszę, że: - pierwsza strofa mimo że dobra i ten katalog smaczny, ale sugeruje inny sens niż całość, więc tak jakby szafranu dosypać do flaków :) - "wiedziałam, że się kończymy" - nieee, no czysty kolokwializm - w trzeciej zwrotce gdyby zamiast "trumna" podstawić "walizka" to byłby znowu banał... ileż potrafi prosta trumna... To tyle, pozdrawiam, może się obudzisz nieco :) Piotr

Udane, na tym forum to rzeczywiście powiew świeżości. Czekam na wiatr co odmieni ....:) A tak uczciwie, to czy styl nie inspirowany nieco Bursą? Pozdrawiam