WiJa

Może i komentarz biorę/odczytuję na opak, ale o tym jak wszyscy myślą, to by można było napisać kolejny wiersz, albo i epopeję. Ale też tym, co i jak wszyscy myślą nie należy się chyba martwić, tj. poddawać (się) temu, tj. dać się zdominować (dlatego tylko, że większością). Pozdrawiam

Tak, jeżeli tylko (to działa) na tej samej zasadzie, że mrużąc oko lepiej/wyraźniej widzimy (cel). Pozdrawiam

Dobrze mieć ciało ale życie to chyba nie jest opętanie przez ciało. I tak samo jest ze wszystkim co się ma i jeszcze bardziej z tym czego się nie ma że to najbardziej pęta i niewoli.

Człowiek jest zwierzęciem stadnym i nic na to nie poradzi. Ale zawsze coś samemu można zrobić (a przynajmniej próbować) - a bo to od dzisiaj wbrew naturze - byle nie wbrew naturze ludzkiej nie wbrew człowieczeństwu. I wreszcie nie wbrew Bogu.

To co dobre nigdy się nie starzeje. Pozdrawiam

Może rzecz jest w tym, że złego to i diabli nie wezmą (przynajmniej tak prędko, no i jak na wesoło to na wesoło). Pozdrawiam

Może i dla kogoś tak jest, jak to ujmują dwa ostatnie wersy, ale ja wolę, żeby to był słodki czar zasypiania. Pozdrawiam

Proszę psocić, a nawet (tak) rozrabiać. Pozdrawiam

Coś jest chyba tylko po to żeby to obchodzić i to z daleka. Ja sobie sam też jestem chyba największym a może i jedynym wrogiem i przyjacielem. Tylko że ja jak każdy ze sobą samym nie do obejścia się bez siebie.

Wszystko co najlepsze, a przynajmniej bardzo wiele dobrego jest w tym wierszu. Pozdrawiam świątecznie

Ale właśnie, cały urok jest w tym, że tego nie można wiedzieć. A przynajmniej olśnienia nie można przewidzieć, nawet jeśli można go być pewnym. Pozdrawiam świątecznie

A mają wybór, tzn. mogą być zakłamani. Albo i nie, ale to tylko Ci na których pory roku nie wpływają. Pozdrawiam świątecznie.

A co ma być i tak będzie, ale to miło słyszeć, że ktoś chce dla nas lepiej. Pozdrawiam świątecznie

Nie mogłem się powstrzymać i jestem tu. I jest tak jak myślałem. Życiowo nad wyraz. Pozdrawiam

Alina Służewska Stefan Rewiński bazyl prost A.StronoMka Dziękuję za każdego kilka groszy (co niekoniecznie należy kojarzyć z wdowim groszem, ale z szanowaniem grosza - tak). I pozdrawiam świątecznie Was (tutaj) i Wszystkich innych (tam), czyli cały ten literacki portal.

Trzy słowa co do tego wiersza cisną mi się na usta: obcować, zgłębiać, dociekać. Pozdrawiam

czy się tego chce czy nie chce z czegoś się wyrasta ale też chociażby nie wiem co z czegoś nie wolno wyrosnąć lepiej być naiwnym głupim obrzydliwym złym do niczego nikomu potrzebnym ale w porządku wobec siebie

To był ładny/istny koniec świata z tym końcem świata (przez dwa lata). Pozdrawiam

Wzajemnie... Pozdrawiam

Przecież cały czas mówię o tym, że co byś nie napisał, to po pierwsze świadczy o Tobie samym. No, ale skoro Ty masz jakieś ograniczone, skrzywione, sztuczne (sztuki dla sztuki, bo oderwane od życia) pojecie o istocie wiersza, to co innego możesz sądzić, o tym, o czym nie masz pojęcia, a wyobraźnią też nie grzeszysz. Pozdrawiam

Z najgorszych terrorów jaki może być terror - to terror własnych myśli. Że nie do odpuszczenia nie do odczepienia się nie do odrąbania sobie - tym bardziej czegoś czego ma się za dużo. Bo gdyby tak można było nie mieć czegoś a najlepiej głowy a mieć święty spokój albo chociaż błogi sen - to by dopiero było niebo czy piekło - ale to już spekulacje.

Podmiot raczy twierdzić coś i o czymś, co jest totalną brednią. Jeżeli tekst mówi prawdę o autorze... i o nim świadczy - w całej swej okazałości... to ja nie mam pytań. brednie, brednie, brednie... Ależ zapewniam Cię, że ten Twój komentarz, bardziej świadczy o Tobie, niż o mnie i moim wierszu. A co (dobrze czy źle) świadczy, domyśl się łaskawie. A oczywiście, że możesz zaprzeczać, zresztą nie Ty pierwszy i nie ostatni. Pozdrawiam

Nie bardzo wiem do czego tu mam się odnosić, o ile sobie przypominam (pewno zaraz sięgnę do przed tygodniowego mojego wiersza), ten cytat to jest moja odpowiedź, której udzieliłem Talikowi Maciejowi, który z kolei tą wypowiedzią bronił komentarza dzie wuszki o moim poprzednim wierszu. Tylko, że ja z komentarzem dzie wuszki, który zasadniczo sprowadził się do tego, że mój wiersz jest nieudany, całkowicie się nie zgodziłem. Oczywiście że dzie wuszka całkowicie nie zgodziła się z moim wierszem i moim komentarzem. Co w końcu skwitowałem słowami kolejnego komentarza: "Ja tkwię w/przy swoim, a Ty tkwisz w/przy swoim. I niech tak będzie, a w każdym razie niczego tu nie rozstrzygniemy. Pozdrawiam" . I tutaj wtarabanił się Tali Maciej, który stwierdził: "czyli w dalszym bądź razie Wija będzie obrażał czytelnika, nie zwracając uwagi na argumentację dotyczącą tylko i wyłącznie wiersza // brawo panie Wija za obycie z ludźmi". I wtedy ja odpowiedziałem komentarzem, o który biega (właśnie zaczynający się od słów: Obrońca uciśnionych sie znalazł…). A dlatego taki (szerszy, również o obyciu z ludźmi) komentarz zamieściłem, bo wiem dobrze, że jaki bym wiersz nie napisał, to i tak przez pewnych znawców był, jest i będzie odbierany negatywnie. Że więc tu wcale nie chodzi o poziom wiersza, tylko o podporządkowanie się pewnej grupie kolesi. Zresztą zainteresowanych w tej (komentarza i nie tylko) kwestii, odsyłam do mojego poprzedniego wiersza. Pozdrawiam I dobrze napisał. A ty znowu przekręcasz wypowiedzi. I też jest tutaj odpowiedni cytat. Ale już sam sobie szukaj. Błeee.... Nie dobranoc. Oczywiście, że to, co nie jest po Twojej myśli (i Tobie podobnym myślicielom), to ja przekręcam. A poza tym, to ja jeszcze i na szczęście nie jestem Twoim chłopcem na posyłki, czyli na Twoich usługach. Pozdrawiam

tak, to gdzie uśmiech? pozdrawiam :) Korelacja na raz z na dwa bawi mnie i to wybornie, może być i do uśmiechu :). Ale może jeszcze dodam, że fragment: "uwięziony / w klatce // moich / oczu" to jakże piękne i znamienne zakończenie wiersza. Pozdrawiam :) I są uśmiechy :)

A to dobre, tym bardziej ze względu na żartobliwy ton pecha. Pozdrawiam