WiJa

państwo to wszystko wielkie wysokie - sejm sąd cyrk dla małego człowieka a czym kto mniejszy tym bardziej zaaferowany kłania się w pas państwu niewielka to więc dzisiaj rzecz spotkać małego człowieka a jeszcze mniejsza spotkać państwo nie większe od człowieka

Ty to wiesz, ja to wiem. i są tacy, którzy wiedzą więcej i lepiej, oni więc dzierżą berło racji/prawdy

Lepszy niedosyt niż przesyt. I najmniej tu chodzi o jedzenie, a najwięcej o miłość.

Sam człowiek nie może pomóc sobie, ale może komuś. Nie od parady więc jest się tam, skąd nie można się wydostać. A nie można wydostać się dlatego, bo znikąd nie da się wydostać samemu. Po prostu, każdy człowiek potrzebuje pomocy, ale jeszcze bardziej każdy człowiek potrzebuje być pomocny.

a błędy nawet jeżeli były a były to było je wytknąć stanowczo ale bez sensacji bez egzaltacji a nie robić z błędów widowiska - atrakcji i dziadostwa

@WiJa a choćby dlatego, że co za dużo, to niezdrowo

nie pogniewam się, a może i ucieszę, jeżeli odbiór tego wiersza ograniczy się do tych słów: dla Ciebie jedynej takiej moje słońce - słońce pomyślności dla mnie świeci a może dla wszystkich świeci tylko nie dla mnie jednego ależ świeci świeci i dla mnie szkoda tylko że ja go nie widzę a może to przywilej nie widzieć tego co wszyscy widzą

To ci zakochani, to ci wariaci, że mają ze sobą kolorowo - zawsze. Chociaż wtedy, kiedy tylko różowo i tylko aksamitnie - zawsze za mało. To ci zakochani, to ci wariaci, ani lepsi, ani gorsi - przeginają tylko pałę. Ani muszą, ani mogą - tylko tyle, tyle siebie mają i więcej już dla nich nie istnieje.

Ja już sam nie wiem, co jest gorsze, obojętność, czy uprzejmość, urzędowa, czy koleżeńska. Chociaż co tu wiedzieć, a nie widzieć, że efekt i tak jest taki sam, czyli jedno gorsze od drugiego.

Chociaż tak sobie myślę, że po sobie to najlepiej pozostawić długi (w bankach), byleby tylko żyranci, czy trzecie osoby (choćby ci od wspólnoty majątkowej, jeżeli z kimś trzecim można mieć wspólnotę majątkową) nie musieli spłacać. Dlaczego tak? Bo przecież nikt bardziej, jak sam bankier (no, może tylko pracodawca) nie łupi człowieka. Chociaż może też w kościach o wiele bardziej łupać.

Albo to jest ofiara złożona Bogu, albo to, co najlepsze idzie w diabły. Ale co najgorsze, to najlepiej wiedzą ci, którym coś za diabła nie może wyjść z głowy. Tym bardziej, że niektórzy tyle wiedzą, tyle mają… I nagle się okazuje… Że najlepiej mieć najwięcej w głowie, bo tak i tak na zatracenie. -

Ani tego nikt nie ukradnie, ani się potknie o to, takie to jest i tego nie ma. A gdyby tak to ktoś ukradł, to czy by to było, czy nie było, byłoby przydatne.

Wobec tego i takiego kogoś, to ja już wolę być pięć razy głupszy, niźli bym miał być choćby i pół raza mądrzejszy. A jestem taki głupi, jaki uparty, wszak nie zaraz żebym był jakiś dozgonnie nieprzejednany (jakie co się trzyma tylko wybranych).

Oponować można, ale ile, czasami lepiej już nie reagować. Chociaż, czy ja wiem, czy to dobrze nie reagować na zło, albo nie cieszyć się z tego, co dobre. Ale niech każdy zna swoje siły i konsekwencje ich użycia, ale i zaniechania.

dla Ciebie jedynej takiej moje słońce - słońce pomyślności dla mnie świeci a może dla wszystkich świeci tylko nie dla mnie jednego ależ świeci świeci i dla mnie szkoda tylko że ja go nie widzę a może to przywilej nie widzieć tego co wszyscy widzą a nie widzę Cię słoneczko moje bo widocznie jestem zamyślony (żeby nie powiedzieć - zaślepiony) Tobą na niebie i Tobą na ziemi i to choćby i w pochmurne dni jeżeli tylko z Tobą dla mnie pochmurne coś jest - oprócz tego co jest bez Ciebie i nie dla Ciebie

Tym sposobem zawsze to, co najlepsze będzie przed nami. Co to za sposób? Jakby to powiedzieć... Wystarczy nie przejeść się, a tym bardziej nie zjeść wszystkiego naraz.

nie zgasiłaś a podsyciłaś - co i jak to - nie tak trudno wiedzieć jak trudno powiedzieć (ale łatwo też nie bardzo) w końcu otwarcie (tobie jednej a tym bardziej wszystkim innym) że cię wreszcie widzę (nie mówię że samymi oczyma) ciut wyraźniej niż zazwyczaj niż powszechnie ale także ani przedtem ani teraz nie jak każdy

Przykro mi, chociaż czasami (niejako) podwójnie, bo jako mnie (jedynemu) i jako (zwyczajnemu) człowiekowi. Bo każdy człowiek jest (ale nie wiem, czy po pierwsze, czy po drugie) tylko człowiekiem i tylko sobą (osobą, osobliwością, kimś wyjątkowym), nikim więc więcej i jak nikt więcej, jak wszyscy i jak każdy jeden (żeby nie powiedzieć jeden jedyny).

idzie o wyzysk, a czy to jedno jest dziadostwo, zresztą w bogactwie, czy dla osiągnięcia bogactwa (nie mylić z ubóstwem, chyba że myśli). chociaż kto wie, czy w biedzie, w ubóstwie nie ma największego bogactwa, a nawet sama bieda, samo ubóstwo (byleby nie duszy) jest największym skarbem

Tacy skrupulatni, tacy cacy, jak w tym kawale wycisną z człowieka wszystko jak kanarka do herbaty. Tacy skrupulatni, a właściwie tacy bez skrupułów, żeby tylko coś wycisnąć z człowieka. W końcu człowiek, to ich jedyne źródło dochodu, a łupienie go (oczywiście że w majestacie prawa) to pewnie jedyna, a co najmniej największa przyjemność.

bardzo współgrają (uzupełniają się) te dwa powyższe komentarze. pozdrawiam

Wszystko, co jest zbyt nachalne, co jest do przesady, trąci taniochą. Co nie znaczy, że jestem zwolennikiem umiaru. Wiem tylko, że nie wszędzie ze wszystkim trzeba się pchać (zresztą na chama, czy nie na chama, jednym dziadostwem).

najwidoczniej chcesz, żeby Cię ktoś zjadł, choćby dlatego, że łajać to oni, a nie ich. pozdrawiam

Zapomnienie, kiedy czegoś ważnego, to jest to danina płacona Bogu, czy(li) naturze. No i to jest to, co diabli biorą (nawet jeśli to samo idzie w diabły). Kto więc wie, czy nie lepiej już zapomnieć się (na zawsze), niźli zapomnieć coś (na trochę).

@Jolanta_Dzierań ale grunt, że nie za dużo, ani za mało. pozdrawiam