WiJa

Urządzenie się zawiesza, a człowiek brnie w nieznane. Maszyna więc wysiada, a człowiek jedzie dalej. Ale ile można nic, tylko myśleć, zastanawiać się, rozpamiętywać... A swoją drogą można myśleć tyle, ile tylko dusza zapragnie. Ale żeby nad jednym i tym samym... Kiedy wszystko i tak prowadzi do końca, nawet jeśli prowadzi w nieskończoność.

Trzeba chyba się umówić z człowiekiem, żeby znaleźć w człowieku to, czego w człowieku (w głębi duszy i serca) nie ma (ale może sobie to człowiek przybrać do głowy). Jak np. to, że człowiek ma duszę i ma okazywać serce. I tak to już jest, że zawsze jakoś (najlepiej po prostu) trzeba się umówić (a umowa, to podstawa obyczajów, wiary, czy kultury), żeby znaleźć w człowieku grzech pierworodny. A kiedy nie ma umowy, to nie ma grzechu. Chociaż można też powiedzieć (bo chyba niekoniecznie trzeba), że jeśli nie ma (między ludźmi i między ludźmi a Bogiem) jakiejkolwiek umowy, to nie ma zarazem człowieka (a przynajmniej człowieka człowiekiem). Pewne więc umowy, zasady, reguły kształtują, tworzą, rodzą ludzkiego człowieka (co nie znaczy, że przekreślają indywidualności i indywidua). A kształtują, tworzą, rodzą, po pierwsze podporządkowując sobie naturę, oczywiście w imię innych, ważniejszych od natury wartości. Jednak na szczęście, co do wartości nie ma jedności i nawet nie zanosi się na jedność. Ale chyba nie na szczęście, co do natury też jest (czyli odnosimy się) różnie.

@Natalia__Rainbow dla mnie jakoś nie :)

Co by (dobrego, czy złego) o kim nie mówić - nikim nie godzi się gardzić. Ale ani milczenie nie jest lepsze, ani gorsze od mowy, ani mowa od milczenia. Tylko kto, jak potrafi (czy to w ogóle, czy najlepiej), tak winny jest (chociażby Bogu ducha) strzec się zła i przed złem ostrzegać siebie i wszystkich.

warto zrobić, chociaż odrobine czegoś, czego nie trzeba, nie wolno, nie należy, nie wypada, nie przystoi :)

do którego, nie wiem jak, ale jednak coś dociera, i nie ma jak być naiwnym i zakochanym idiotą niż mądrym i wyrachowanym, nie wiem kim :)

@Jolanta_S. czyli tyle samo zabawnie, co poważnie :)

@Marlett dlaczego by nie, niech jest, a przynajmniej chciałbym, żeby tak było :)

kochanej Muszelce A za chwile idę ściąć brodę i wąsy. A może lepiej będzie dla mnie ściąć mi całą głowę. Ale jak można ściąć coś, czego i tak dawno już nie mam, bo straciłem dla Ciebie.

Polska jest zbudowana Polska jest zbudowana na proformie. I cały świat (i to, co do wielu aspektów, począwszy od politycznych, gospodarczych i społecznych), żeby tylko dla Polski jest najlepszym proformy przykładem. Czyż najbardziej nie liczy się zachowanie pozorów normalności (przyzwoitości, obiektywizmu, współpracy). O ironio, w dobie globalizacji. Chociaż, czy ja wiem, czy wszystko jest takie proste i oczywiste. Bo jeśli chodzi o przesiedleńców (czy to o uciekinierów wojennych, czy o emigrantów zarobkowych), to przecież (kiedyś, zawsze) w końcu to, co mają we krwi i w duszy będzie im bliższe i ważniejsze od tego, co dla nich jest i będzie tylko obczyzną. Czy to tak trudno Czy to tak trudno zrozumieć, że ktoś od kogoś potrzebuje bardziej, więcej, szybciej. Ale kto wie, czy nie potrzebuje też od samego siebie, a może nawet najbardziej, najwięcej, najszybciej od siebie i tylko siebie. Ale żeby to zrozumieć, to trzeba mieć przede wszystkim serce, które się ma. I dopiero to, co się rozumie sercem może wystarczyć, a nawet na pewno wystarczy za wszystko, co się ma. A czy się ma niedostatek, czy nadmiar, żadna to różnica dla serca. Wszak, jakie do czego podejście, taka posiadłość. Może nawet można powiedzieć, że jak się obcuje, tak się świętuje. Od pomyłek i gaf Od pomyłek i gaf nie można się ustrzec, a nawet bez pomyłek i gaf nie ma wolności. A może też nie ma życia życiem. Bo bez błędów, bez głupstw człowiek żyje na pół gwizdka, jakby był sparaliżowany. No i co to za życie bez pecha, ale pozwalać sobie na dużo za dużo nigdy nikomu nie wolno. Jakaś kontrola zawsze musi być, najlepiej (przez) siebie samego, co nie znaczy, że taka jest zawsze właściwa. Nic tak skutecznie Nic tak skutecznie nie rozgrzesza, jak pieniądze. Pewnie na tej samej zasadzie, co nic nie bierze się z niczego. No i człowiek wszystko robi, chociaż przeważnie nieświadomie, żeby mieć to, co tak czy inaczej otrzymuje. Tylko że, ile by nie mieć, jak mieć tyle, żeby tym, co się ma móc zawsze chętnie się podzielić. A że dla jednego to jest jak najwięcej, a dla drugiego jak najmniej... Kiedy nawet równo, to nie jest po równo. I to z relatywizmem i bez relatywizmu, a przynajmniej bez wypełniania (na co komu potrzebnych) rubryczek.

Zrobiłem tyle głupstw i to ile wielkich, że nawet ogromnych. Ale nie zrobiłem, (o mały włos, o nieba) tego największego, że nie do wybaczenia (sobie samemu). A przynajmniej tak dzisiaj na to patrzę. A czy patrzę, czy nie patrzę, tak to wygląda, bo takie mam, kto wie, czy nie głupie przeczucie, a może i przeświadczenie (co to się ociera o świętość).

Twojej argumentacji nie da się obalić, ani zamierzam. Ale kto wie, czy ja tak samo jak ty nie myślę i czuję. My to może nawet porozumiewamy się pozazmysłowo. No to więc wiem, co o mnie myślisz, a czego nie mówisz. A kiedy mówisz..., nie jestem głuchy, ale diabli wiedzą co. Wiem tylko, że nie ma co za dużo myśleć, a co dopiero mówić.

ta (poniższa) wersja nie wiem czy jest właściwa, ale wiem, że bardziej miesza (w głowie): czego ja wtedy nie robiłem a mogłem nie robić nic ale wtedy to ja jeszcze nie byłem taki mądry żeby nie robić nic i robiłem wszystko właściwie na opak a wystarczyłoby żebym tylko wiedział czy nie wiedział że ktoś kto się nie poświęci to właściwie nie żyje a głupiemu radość bo czego to bym nie zrobił głupiego i najgłupszego żebym nie musiał sobie pluć w brodę do końca życia

i mam nadzieję, że to są rzeczy do rzecz, nawet jeśli dobrze wiadomo, kogo/jaką matką jest nadzieja :)

Najwięcej postaci Najwięcej postaci ma zło, ale że coś jest dobre, a coś złe, to pewnie najlepiej diabli wiedzą co (właściwie co jest czym, czy dobro jest takie dobre, a zło złe, jak na to wygląda/ją/), bo człowiek na pewno nie wie, a już zwłaszcza człowiek dobry. A jeśli człowiek jest dobry, to kogo, jeśli nie ludzi dobrych muszą, czy nie muszą gryźć wątpliwości (i właśnie gryzą). Z tym, co podkreślam (powtarzając się, czy nie powtarzając, sam już nie wiem), są też tacy dobrzy, których nigdy nic nie gryzie. Ale to pewnie jeszcze gorzej niż źle ze złymi, bo choćby gorzej od dobra, które jest dobre/m/ bez pardonu, bez łaski, bez przebaczenia. Bo czym by takie dobro nie było, jest wywyższaniem się. Jest więc gardzeniem, niestety niekoniecznie złem, jak człowiekiem, choćby i złym. Czegoś Nie wiem dlaczego, ale często ludzie dają mi coś, najczęściej w postaci swoich rzeczy do pilnowania. Raczej tylko na chwilę, ale dają. Chociaż niektórzy tak dobrze mnie już znają, że mi już niczego nie dają pilnować. Widocznie obawiają się, że prawdziwy złodziej, to bez niczego okradnie mnie razem z tym, czego pilnuję. A kto wie, czy nie tym chętniej, czy to wręcz nie zachęta, że to właśnie ja tego czegoś pilnuję. Ale co by nie mówić i czego nie sądzić, to wcale nie takie głupie być dla kogoś od pilnowania czegoś. Chociaż, co by się nie robiło i czego nie pilnowało najlepiej zaczynać od pilnowania siebie i kończyć na pilnowaniu siebie. Jeśli nie można Jeśli nie można być niezależnym, bo przecież zawsze jest się zależnym od kogoś, czy od siebie (i trzeciej możliwości nie ma, jak np. od Boga, czy od miłości, bo to w gruncie rzeczy i pewnie w głębi duszy to samo, co od siebie), to trzeba być takim, jakim można być, bądź jakim można by było być. Chociaż najgorzej (i tego z wiekiem jestem coraz bardziej pewny), to być uzależnionym od siebie, bo to przecież to samo, co najbardziej być wpatrzonym w samego siebie.

@Marlett obawiam się, że komentarz bije (na głowę i na kilometr) wiersz :)

czy ja wiem czy ja w życiu czegoś żałuję - a jednak żałuję czegoś czego jak mogłem nie zrobić - choćby się zranić zabić i to wcale nie poniekąd dopiero wtedy co bym nie wiedział wiedzieć od poszewki (także więc od dupy strony co to się może mylić z duszą) czy każde zło jest takie złe a to co święte czy takie święte - ale musiałbym się przełamać a nie być łamagą - lecz to ci sztuka nie lada jaka nie łamać się - tylko przełamać

może i sama moja postawa godna jest pożałowania a może i współczucia ale chociaż ja sam nie rozpamiętuję nie żalę się bo co by nie co to teraz może mi pomóc chociaż to wcale nie znaczy że tylko ja sam sobie mogę pomóc

Zastanawiam się, czy telewizja jest pierwszym, czy drugim ogłupiaczem, czy jest przed jabolem, czy po jabolu. Zastanawiam się też, czy telewizję można mylić z internetem, ale chyba nie można. A choćby dlatego, bo to, to samo, jakby mylić denaturat z jabolem, ale moc, owszem, rarytasy te mogą mieć taką samą. A że jedno i drugie jest powalające, a co dla kogo nie jest, bądź może nie być powalające. I co dla kogo ma, a co nie ma palmy pierwszeństwa.

@Marlett a nawet to są trzy czarodziejskie słowa, byleby nie czekać na nie, jak na zmiłowanie :)

czego ja wtedy nie robiłem a wystarczyłoby żebym tylko wiedział że człowiek który się nie poświęci to właściwie nie żyje a głupiemu radość

dziękować można a nawet trzeba ale nikt nie ma obowiązku sprawiać komuś takiej przyjemności a jeśli już to zależy to od tego jaką kto ma kulturę no i co to za ludzie ponoć kulturalni którzy czekają na podziękowania za to co jest ich psim i oczywistym obowiązkiem i jakże się chętnie podjęli takiej służby

@stanisław_prawecki nie powiem, żebym wiele razy nie słyszał tej piosenki :)

@Marlett i właśnie się kręci i będzie się kręcił z nami, czy bez nas :) drugie wiec imię świata, to pewnie kręcioła :)

beze mnie świat też będzie się kręcił, może nawet lepiej niż ze mną. jednak cała moja przyjemność jest w tym, i to mnie dopiero kręci, że niektórzy na to (jak na zbawienie swoje) tylko czekają i nie mogą się doczekać. a czy to jest, czy nie jest paradoksem, na co czekać na to, co i tak będzie