Kolos94

A Rosja nadal fałszuje historię i kręci jak tylko może...dzięki za ten wiersz w tak ważną dla Polaków rocznicę, pozdrawiam!

Bardzo podobają mi się pana wiersze. Ową skałę ja interpretuje jako Boga. Chyba to dosyć słuszna interpretacja :) Pozdrawiam.

Baardzo krótko ale za to baardzo daje do myślenia :) Pozdrawiam.

Co to dużo mówić, prawda. Zgadzam się z tym o czym mowa w wierszu. Wystarczy włączyć telewizje i zobaczyć co się w tym kraju dzieje. Pozdrawiam!

Krótko i dosyć prosto, a to lubię najbardziej :) Ładny wiersz, pozdrawiam!

Świat bieli W nierozmyślaniu zbyt spokojnym lecz niektorzy nie odnajdą tego... las był przecież też biały

Lubię bardzo religijne wiersze. Dobrze, że znów stoisz w "Jego drzwiach". Pozdrawiam :)

[quote]www.youtube.com/watch?v=BcM1dybfgwc [quote]www.youtube.com/watch?v=p8DXF2GdWsY Co sądzicie o takich "nowoczesnych interpretacjach" wierszy? Wg mnie jest to dobra sprawa ponieważ dzięki temu niektórzy młodzi ludzie mogą zacząć doceniać i interesować się poezją. A wiadomo że w takiej rapowanej formie szybciej to "łykną" niż na lekcji języka polskiego. Dla mnie jako dla ucznia jest też dodatkowy plus: jeśli będe musiał się nauczyć takiego cuda na pamięć to o wiele szybciej mi to wejdzie do głowy właśnie w formie rapowanej :)

Pachniesz wspomnieniami i teraz i przyszłością Tylko jakoś twój kolor nienaturalny nic nie znaczy...

Banalny wierszyk, a takie są najczęściej najpiękniejsze :) Pozdrawiam.

Z kieleckiego? To miło, bo to właśnie moja ziemia ukochana :) U nas wielu ludowych artystów jeszcze żyje i tworzy, jeden taki mieszka w moim miasteczku :) Wiersz jak zawsze miły, pozdrawiam!

Ten wiersz kojarzy mi się z moimi zimowymi spacerami po pustej ulicy wieczorem....świetny nastrój i ciekawy temat, pozdrawiam :)

Ciekawy wiersz, ciekawy temat, który ja też kiedyś poruszałem... Więc mi się podoba, bo czasami nawet lubię tą "ckliwość zegara" Pozdrawiam!

Wślizgnę pomiędzy ciemne tajemniczości noce I czarne drzwi odległych lasów bram Uniosę na mglistych, wonnych duchach Na smokach barwnych, które pomyliły świat Będą dni płynąć względnie, cnotą heroiczności W nieustannym uniesieniu percepcyjnej rzeczywistości Tamta łąka – mocniej zachwyci urodą niż kiedykolwiek Po prostu serce będzie na życie bardziej chłonne!

Ducha słowem nie obejmiesz, chwila niepojęta, ulotna, chce się ją złapać słowem...może dlatego masz wrażenie że wiersz ten jest roztargniony. Wszak dziękuje za rade i pozdrawiam :)

Wszystkie pragnienia gasną wobec rzeczywistości W której się silnie przez chwilę utworzyły Lecz jak je podtrzymać, aby były sensem życia? To jest istota, by serca szczęśliwe były! A bez miłości to już możesz, człeku, przestać Starać się pełni szukać, bo tylko bezdroża Nikłe namiastki i zwiędłe, puste złudzenia Nie, nie ma nic w czarnych kłamstwa morzach! Choćby one udawały przeźroczystość I gdyby wspaniałe czyniły znaki, cuda To nic tam nie ma, jeśli nie ma Boga Który miłością, z którym wszystko się uda! Więc chociaż często już białe jest czarne A czarne białym – ty wiedz prawdę o barwach Patrz, obserwuj, badaj i buduj na skale I nie daj sobie na nieszczęście swe życia pogmatwać!

Dziękuje za tą transformację, rzeczywiście tak jest lepiej :) Pozdrawiam :)

Dziękuje i serdzecznie pozdrawiam :)

Wiatr w lesie wzmaga się potężny Huczy jak wielkie piece, lecz swą naturalnością Jak Boży szept, jak koła od wozu łoskot Gdyby przybrał kształty to ogromny by się prężył Dźwięk jego bratni do szumu mórz wielkich To samo serce choć inna materia Swą moc żywioły prezentują, ona większa Wgina się pomiędzy widzenie rzeczy pięknych Jak wszystko ucicha, tak wraca bardzo prędko Wszędzie wstępuje po drodze w odwiedziny I popycha chmury i te ludzkie doliny Myśli, kiedy człek do wiatru krzyczy „weź to!”

Zatrzymałem się w chwili zastygłej jak wosk skamieniały jak pod urokiem meduzy bezruch trwania poruszają się tylko myśli skłonności lekko jak cienie drzew miotanych wiatrem

Jest pewne miejsce w świecie wyjątkowe co się nazywa Betlejem tam się zaczęło, dwa tysiące lat temu to co w istocie każdego głównym celem Pierwsze Boże przyjście, tak ciche jakby nie było w małej mieścinie stajenka biedna przez Niepokalaną nowe życie, odkupienie szczególne dla nas bicie serca Nikt nie przewidział że tak będzie wyglądać że prawie wręcz nie spostrzeżą a tak się stało, wspaniały Boży zamysł i ludzie w Boga-człowieka wierzą Dla chwały najwyższej, dla zbawienia, nieba od żłóbka prowadzi pierw droga od młodej wiary, pierwszych świąt bez rozumienia by później "tak" lub "nie" dla tego Boga

Piękne życzenia, dzięki i pozdrawiam :)

Jeszcze mnie nie ubranego wyrwano nagle, bez przygotowań do łóżka małego pociągneli, spać kazali a śnić byle o czymkolwiek To jest jak uwięzienie, ograniczenie wolności na ziemi leżące białe kraty twarde, grubaśne, nic nie zrobisz pozostaje jedynie czekać...

Dziś cały świat zawirował w bieli śniegu Którego drobinki bardzo małe Są jakby magiczny pył księżycowy Lub jakby kto kruszył z góry styropianem Powoli opadają, rzeźbiąc bielą gałązki Kolorują świat cały tylko w jednej barwie Wirują tak leniwie w powietrzu, powoli Potem każdy z nich na ziemię spadnie Nikt gwiazd nie zliczył nigdy, tym bardziej drobin! Których miliony cały okna świat przykryją Wiatr im dodaje ruchu natchnienie I sprawia, że jakby małe muszki, żyją Każda tak spada na krajobraz dotąd szary Każda jakby była w wyścigu, biegu Tak są wczesnozimowe poranki, właśnie Dziś cały świat zawirował w bieli śniegu

Piękny wiersz, ale chyba coś nie tak z datą :)