Janusz_Ork

Olgo, bardzo dziękuję za wizytę u mnie i miłe słowa. Pozdrawiam serdecznie. J.

Emm, dziękuję za czytanie i refleksję. Cieszy mnie, że bywasz u mnie. Pozdrawiam. J.

Krzychu, dzięki za czytanie i słowa pod wierszem. Wprawdzie wersy nie są równe, ale jak się czyta głośno i przy odpowiedniej intonacji, wydaje mi się, że wiersz jest rytmiczny i płynny. No, ale spróbuję go trochę poprawić. Pozdrawiam. J.

Aniu, bardzo dziękuję za wizytę i czytanie. O wyrównaniu pomyślę. Cieszę się, że byłaś u mnie. Pozdrowienia. J.

Pokój, to ta nieszczelna skrzynka, do której kurz się zawsze dostanie. Pokój, to znaczy znowu być razem, zawiesić wojenne działania. Inaczej, to przestrzeń odcięta światu, zamknięta w cztery ściany. W niej się rodzimy, w niej żyjemy, starzejemy się i umieramy. A czasem jest to tylko cisza, wyjąca samotność szarpiąca się w matni. Voi che' entrate lasciate ogni speranza.* Nie my pierwsi, nie ostatni. * Dante: "Wy, którzy tu wchodzicie, porzućcie wszelką nadzieję."

Spółko, adresatowi zazdroszczę szczęścia a Tobie gratuluję udanego wiersza. Pozdrowienia. J.

Agato, dziękuję za uważne czytanie i sugerowaną propozycję. Widzę, że wiersz zatrzymał na tyle, żeby przy nim trochę pomajsterkować. Cieszy bardzo. Pozdrawiam. J.

Adamie, dziękuję bardzo, i za czytanie i miłe słowa pod wierszem. Pozdrawiam. J.

Mateuszu, bardzo dobry wiersz i ciekawa paralela do Saint Exúpery. Ale nomen est omen i jak sobie przypominam Saint Exúpery nie wrócił z jednego ze swych lotów. Dlatego istnieje niebezpieczeństwo, że można nie doczekać do świtu. Pozdrawiam. J.

Emm, bardzo mnie Twój wiersz ubawił, bo też fajnie napisany. I wesoły. Pozdrawiam. J.

Podoba mi się Twoje mini. Pozdrawiam. J.

Emilu, bardzo udany wiersz. Jeden z tych, które dowodzą, że nie trzeba wielu słów, aby dużo wyrazić. Pozdrawiam. J.

Emm, dziękuję za czytanie i wizytę u mnie. Zawsze się cieszę. Pozdrawiam. J.

Rafale, napisałeś tak oszczędnie i hermetycznie, że moja percepcja jest tylko echem mojego niedouczenia. Mimo to podziwiam Twoje metafory i skojarzenia. Pozdrawiam. J.

Twoja forma Henryku - niedościdgniona. I zawsze wywołuje uśmiech u czytającego. Szkoda tylko, że czasem, nie znając tak dokładnie realiów dnia powszedniego w kraju, ucieka mi część treści. Ale czytam wszystko co publikujesz. Pozdrawiam z ukłonem. J.

Jak Ty to robisz Anno, skąd biorą się Twoje słowa? Pozdrawiam zauroczony. J.

Oxyvio, dopiero niedawno rozmyślałem także o dzieciństwie i zapisałem sobie takie zdanie: 'dzieciństwo to wzór, do niego porównujemy potem całe życie'. I może dlatego często wracamy do wspomnień. Twój wiersz zlewa się z moimi myślami. Pozdrawiam. J.

Anno, dziękuję za podzielenie się odbiorem i za słowa głaszczące duszę, za czytanie i poświęcony czas. Pozdrawiam. J.

Krysiu i Tobie serdeczne dzięki za czytanie i słowa pod wierszem. Jeśli się zadumałaś to już wielki sukces dla mnie. Pozdrowienia. J.

Grażynko, bardzo dziękuję za komentarz a przede wszystkim za czytanie. Mam nadzieję, że jeśli nie zawsze komentujesz, to mnie czytasz. Pozdrawiam. J.

Oxyvio, dziękuję jeszcze raz za zainteresowanie i uwagi. Wiersz "przebuduję". Pozdrawiam serdecznie. J.

HAYQ, widzę, że nie tylko przeczytałeś mój wiersz, ale skłonił Cię do chwili zastanowienia, o czym świadczy analiza i refleksje w komentarzu. Dziękuję za czytanie a jeszcze bardziej za słowa pod wierszem. Pozdrawiam. J.

Lilko, dziękuję za czytanie i poświęcony czas. Bardzo mnie cieszy, że wiersz choć trochę "dotknął" czytelnika. Pozdrawiam. J.

Oxyvio, moja wierna czytelniczko, bardzo dziękuję za uwagi i spostrzeżenia. O proponowanej spacji pomyślę jeszcze, bo jeśli ją wprowadzę, zmieni się trochę mój przekaz. Jeśli pierwsza strofa w całości jest chaotyczna, to musiałbym, chcąc zachować wypowiedź, oddzielić cztery ostatnie wersy. Pozdrawiam serdecznie. J.

Mario, dziekuję za podzielenie się uwagami. To jest dla uczącego się najważniejsze. Pozdrawiam. J.