Leszek_Nord

Dzięki Czarku, pomyślę nad uwagami. W poprzednim skierowałeś mnie w dobrą stronę. Pozdrawiam. Leszek

a że chodzą po ziemi to już nie? Pozdrawiam. Leszek

Zgrabnie dziękuję, wiem za gładki...Pozdrawiam. Leszek

Nic to, nawet gdyby, to i tak lubię Twoje komenty. Leszek

Starałem się Stefanie. Dzięki, pozdrawiam. Leszek.

Miło jest gościć Ciebie pod moim wierszem. Dziękuję i pozdrawiam. Leszek

WiJo, walenie puentą po głowie nie było moim zamiarem, zupełnie nieumyślnie to było;). W swoim widzeniu świata bardzo personifikujemy naturę. Dlaczego ona nie miałaby nas trochę poptaszyć? Dzięki za komentarz i pozdrawiam. Leszek

Odwieszamy je, ale Nikodemie mamy skrzydła! Pozdrawiam. Leszek

Franko, zawsze wiedziałem, że jesteś ptaszek. Dzięki i pozdrowionka. Leszek.

Obejrzałem sobie Makowskiego, ach te jego kolory! Lecterze dziękuję, melancholia ostatnio i mnie otula. Pozdrawiam. Leszek.

Jolu egzaltacja niebezpiecznie daleko posunięta. Pozdrawiam. Leszek.

ptaki latają kiedy się na nie patrzy kiedy się nie widzi chodzą po ziemi z przekrzywioną głową i rozdziawionym dziobem nigdy nie są głodne ani syte są ciekawe gdzie mamy skrzydła na których wznosimy się w przestworze

hmm... chyba najlepszy z Twoich, które przeczytałam, jednak, gdzieniegdzie - coś bym przycięła, coś przestawiła, przerzuciła... o - np, tak : 'ubrana w przewiewne kwiaty fartucha' ;) Fisiu cenię sobie Twoje czytanie, nad zmianami myślę, potrzebuję dystansu. Dziękuję i pozdrawiam. Leszek.

A jednak dojrzewam do zmian. Dziękuję Krzysztofie. Pozdrawiam. Leszek.

Stefanie, nie łatwo było Cię zadowolić;). Dziękuję i pozdrawiam. Leszek.

Dziękuję Basiu ślicznie. Leszek.

Podoba mi się ten wiersz, jest dojrzały, radosny i piękny. Zapowiada się może cały cykl, zebrane razem zyskałyby dodatkową wartość? Coś w rodzaju intymnej spowiedzi z miłości. Życzę sprzyjających okoliczności do pisania następnych. Pozdrawiam. Leszek.

Wiesz Franko, za jakiś czas będzie lepszy, nie wszystko jeszcze się w nim ułożyło. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie. Leszek.

Co tu dużo mówić Lecterze - cieszę się. Pozdrawiam. Leszek.

Agato, miło jest Cię widzieć pod tym wierszem. Uchwycenie chwili, z jej zapachem, temperaturą i konsekwencjami - o to chodzi nie tylko w tym wierszu. Jeszcze żeby wszyscy byli zadowoleni, w tym autor - to nie udaje mi się zbyt często. Dziękuję i pozdrawiam. Leszek.

WiJa, powiem szczerze mobilizujesz mnie, by Cię zaskoczyć. Dziękuję i pozdrawiam. Leszek.

Ładnie to dookreśliłaś Jagódko Wilcza. Dziękuję i pozdrawiam. Leszek.

Jest taki dotyk, który muska powierzchnię a włoski na skórze stroszą się, jest taki, który wie co będzie dalej, naładowany elektrycznością, taki miał być ten wiersz. Nie wszystko jeszcze przepływa w nim bez zgrzytu. Dzięki Januszu, pozdrawiam. Leszek.

Długo by można o tym Jolu. Może dlatego, że wiersz jest zapisem chwili i w następnej chwili wszystko już będzie inne, czas, dom, kobieta...A może dlatego, że kiedy kobieta wychodzi z domu do mężczyzny, to już do tego domu nie wraca...Dzięki za czytanie. Pozdrawiam ciepło. Leszek.

Jeden z Twoich najlepszych, jakie czytałem. Panujesz nad materią. Pozdrawiam. Leszek