Leszek_Nord

A ja myślałem, że to fraszka,pozdrawiam;) Adresatem miał być M.Krzywak, przepraszam za niezręczność. Leszek

A ja myślałem, że to fraszka,pozdrawiam;)

Dziękuję Agato, miło jest utulać do snu:)

Bernadetto, bo to pierwszy, który tu popełniłem. Postaram się z ilością przejść w jakość. Dziękuję i pozdrawiam. Leszek

Dzięki, cenię sobie Twoje uwagi Lecterze. Są na tyle niebanalne, że stały się moją ulubioną lekturą na tym forum. Pozdrawiam serdecznie.

naga prawda ubrała się w słowa kona teraz w konwulsjach znaczeń które opisują ją inaczej niż wtedy gdy była odsłoniona

Kiedyś, jesienną porą, na polach, kilometry od mojego domu, a jednak przecież nie tak daleko, zamordowano dziewczynę. Nikt jej nie mógł usłyszeć, kiedy wołała o pomoc. Męczyło mnie to...

jej ciało ze śniegu odsłaniało słońce w poszarpane ubrania wrastała zielona trawa porzucone w nieładzie włosy pętliły nogi żuczkom bosym wyszła z domu zaginiona nigdy nie odnaleziona płakała bolało ją teraz skowronek nad nią teraz ją przygarnia ziemia - matka

utopiony oglądał dna statków przesłaniające toń wody jak chmury niebo dzwonił do żony linią tajemną że jest mu tu dobrze albo raczej - wszystko jedno i niech już nie płacze bo dzieci trzeba odchować że wciąż ją kocha tylko inaczej

Dzięki Michale za uwagi. Wierzę, że prawda istnieje obiektywnie. Jednak próby ubrania jej w słowa naznaczone zawsze będą niespełnieniem. Poezja może ją opisywać tylko dlatego, że udaje się uchwycić jej cień poza słowami. Tak zwane nauki, cała nasza kultura jest naginaniem prawdy do naszych potrzeb. Tak to widzę. Pozdrawiam.

Nie udaje się prawdy opowiedzieć słowami, bowiem, jak wiadomo - jest ona poza słowem i poza milczeniem. Rytm jest dla mnie czymś bardzo istotnym. Dziękuję za zainteresowanie.

naga prawda ubrała się w słowa kona teraz w konwulsjach znaczeń które opisują ją inaczej niż wtedy gdy była odsłoniona

przyjdą i po mnie to że nie zabijam nie usprawiedliwia nie ocalam nikogo poza sobą