Joanna_Janina

Masz rację nie można utożsamiać autora z podmiotem lirycznym. Ale ten wiersz dzięki tym wszystkim opisom daje do zrozumienia. PS. Ja też bardzo lubię chemię i historię :) Janina

"życie liryka to poetyckie dwa plus z historii kwiaty woni wiosennej dla chemiczki na przesunięcie sprawdzianu" Ujęcie szkolnej ławki... Jak się domyślam chemia i historia nie są twoją mocną stroną :) Tak życie liryka jest zwykłe, szare. Tylko pisanie może wprowadzić trochę słońca. Pozdrawiam :) Janina

Dziękuję za miły komentarz Judyt. To i może lepiej, że nikt jej nie zna. Bo gdybyśmy wiedzieli kiedy to nastąpi życie by było bez sensu. Pozdrawiam:) Janina

Za krew naszych przodków Niewinnie przelaną Za męki i katusze Cierpiących w obozach Piekło pochłonie Morderców wolności Myśleli że kara Nie dosięgnie narodu Który światem chce kierować Jak marionetką Czy był większy od innych? Stał się upadkiem Krwiożerczej cywilizacji Człowiekiem nazwan nie godzien Ten zbój z krwi i kości Który pochwycił za broń By posłać niewinnego W niebiańskie odmęty Bo ktoś zapomniał Że Bóg istnieje

Z mroku wyłania się błysk Tysiące ogników płonie Rozświetlając grobową ciszę Nie trzeba się lękać Jest tak pięknie Kolory maskują Cierpienia bliskich W górze słychać szelest wiatru Nie ma ich Opuścili ten padół niedoli Święte dusze weselą się w niebie Jak te ogniki igrające na wietrze Próbują różnych barw szczęścia Mają przecież na to całą wieczność My ciągle stoimy w kolejce Pragniemy być wciąż na końcu Nie śpieszno nam do progu zaświatów

O tak ludzie się zmieniają... tylko to jest smutne, że najczęściej na gorsze... popadają w nałogi, gubią sens życia i nie chcą przyjąć pomocy... to bardzo boli ale takim ludziom jest bardzo trudno pomóc... trzeba ich przekonać, że są potrzebni... że ktoś o nich myśli... wrócić nadzieję... pokazać jak należy żyć... Wiersz budzący wiele refleksji. Bardzo się podoba. Serdecznie pozdrawiam Janina

Dziękuję za miły komentarz. Nie wiedziałam, że ten wiersz potrafi wzruszyć. Inaczej go sobie interpretowałam. Ale każdy widzi co innego. Cieszę się, że ty znalazłaś tam to czego sama się nie spodziewałam. Pozdrawiam serdecznie :) Janina

Nie bardzo rozumiem... Czy tutaj chodzi o to, że ludzie się zmieniają? Moim zdaniem jest pokazana sytuacja bardzo pouczjąca, która ukazuje, że każdy może osiągnąć większy sukces bez względu na to kim był na początku... a potem znowu wraca do przeszłosci?... może się mylę co do interpretacji ale w takim rozumowaniu wiersz ma jakąś wartość. Pozdrawiam Janina

Dziękuję że jesteś Taki a nie inny To ty dodajesz mi natchnienia By pisać co czuję i myślę Ukazujesz drugą stronę medalu Otwierasz oczy na to co ponad I przypominasz że zło istnieje Dzięki tobie mogę z nim walczyć Ostrym słowem poezji Chociaż wiele obowiązków Spada jak grom z jasnego nieba To ja piszę bez wytchnienia Nie mogąc ukończyć Odzewu przeciw niesprawiedliwości Która dotyka coraz mocniej Dziękuję ci za to

Śmierć ciągle nad nami krąży i szuka momentu, żeby nas dopaść... i jest przekorna... Ładna refleksja :) Pozdrawiam Janina

Podmiot liryczny nie jest godny spojrzeć tej osobie w oczy?! Absurd! To ta osoba nie jest godna tego oczekiwać... bo nie zasługuje. Pozdrawiam Janina

"Słucham ciszy otulającej duszę niczym Jedwabny szal" To mi się podoba :) Troszkę chaos w tych wersach Zmieniłabym tak: Żyję we własnym świecie. Codziennie chodzę nocnymi ścieżkami rzeczywistości. Patrzę w kierunku Wschodzącego Słońca, słucham ciszy otulającej duszę niczym jedwabny szal. Czego miałabym się bać? Nikt nie zakłóci mojego spokoju. Dobry Bóg czuwa nad swoją kapłanką. Nie pozwoli, by mroczny wiatr wkradł się w me sny. Jak ode mnie to takie sugestie. Może inni podrzucą lepsze :) Pozdrawiam Janina

Troszkę w tym chaosu i te ciągle powtarzające się "czy". A 5 i 6 wers od końca to co to miało być? Nic to nie wnosi... Poleciłabym to pominąć i popracować solidnie nad wierszem, bo zawsze może być lepiej. Pozdrawiam Janina

No chociaż tytuł :) Dziękuję bardzo za komentarz

Początek dobry ale moim zdaniem to proza. Trzeci wers od końca (a ściślej pierwsze jego słowo) jest do niczego... czyżby w języku polskim brakowało słów? To takie moje sugestie... Janina

Dałam cztery żeby się przekonać który będzie najlepszy. Ale to był zły pomysł. Dziekuję za komentarz Janina

Jesteś monarchą absolutnym Z dziwną filozofią życia Rzadko się do niej stosujesz Mówisz jedno czynisz drugie Sprzeczasz się a źle postępujesz Kłamiesz by się mnie pozbyć Nie tak łatwo! Bo ja żyję w zgodzie z innymi Nawet nieprzyjaciół nie odtrącam Przecież Chrystus kazał przebaczać Wokół wielu wrogów Ty do nich nie należysz Przecież jesteś dobrym człowiekiem Lecz do doskonałości Brak ci jednego Miłości…

okryty ciemnym płaszczem przemyka niezauważenie obok tłumu ludzi pragnie by ciągle trwała noc bo jedyne co kocha to samotność

Zaczekaj! Nie odchodź! Wiem że nie wierzysz mym słowom Zaufanie nie wykiełkowało Mimo wszystko wysłuchaj Daj chwilę by złapać oddech A może jednak Rozpalę płomień nadziei W twych pochmurnych oczach Uważasz mnie za wariatkę? Myśl sobie co chcesz! I tak nie pozbędziesz się mego cienia Jeszcze cię przekonam Że przyjaźń potrafi wiele A samotność „całe nic” Zobaczysz Kiedyś mi podziękujesz Że pomogłam wyjść z zamętu Chcesz poznać tajemnicę sensu życia? Więc zostań i słuchaj!

Piękne miałeś oczy Ciągle zamyślone Sięgające ponad horyzonty Co z tego że rządne wiedzy Przecież niezdolne By dostrzec we mnie przyjaciela

Gdyby można było zmieniać świat... ale można sobie tylko pomarzyć... Masz rację miłość żyje w ludzkich sercach chociaż czasem bardzo głęboko... ale żyje! :) Ładne przemyślenia Pozdrawiam Janina

Coś mi to przypomina :) Najbardziej to: "Szary człowiek w szarym tłumie (...) a jednak (...) spojrzałaś na niego" Podoba się :) Pozdrawiam serdecznie Janina

Troszkę za dosłowne... Czytelnik nie może się zgłębić... Ale nie jest źle :) Są tacy którzy lubią wszystko wyłożone jak na patelni... Pozdrawiam :) Janina

Żeby wiersz był naprawdę dobry to trzeba nad nim posiedzieć nawet więcej niż trochę :) Dziękuję za komentarz i sugestie Pozdrawiam

Bardzo dziekuję za komentarz Menczarko :) Potrafisz podnieść na duchu Pozdrawiam