Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Joanna_Janina

Użytkownicy
  • Postów

    942
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez Joanna_Janina

  1. Podnieś dumnie głowę Uderz w pęta niesprawiedliwości Nie popadaj w rozpacz bezdenną Uśmiech niech zakwitnie na twej twarzy Pomimo dżdżystej jesiennej pory Przywołuj wspomnienia Napełnione po brzegi radością Ludzie umieją niszczyć marzenia Nie słuchaj ich zanudzającej do bólu mowy Czyń wszystko By nie zbaczać ze ścieżki brukowanej dobrem A jednak wykańczanej Ostrymi kamykami słów ludzkich Pamiętaj Jesteś panem swego życia Nie sędzią ludzkości Korzystaj rozsądnie z tej władzy
  2. Wezmę, wezmę... Dziękuję za odwiedziny i komentarz
  3. Dziękuję Krysiu za odwiedziny i ładny komentarz. Pozdrawiam:)
  4. Wszystko ma swój początek I niechybny koniec Życie mija Niczym mgła poranna Rozjaśniając obraz wieczności Człowiek traci wpływ na to Czego kiedyś był panem A może tak tylko myślał? Żadna posada Nie uchroni przed mrocznym końcem W obliczu śmierci Wszystko traci sens Całe życie przepływa Przed zamglonymi oczyma Niczym wartki potok I nie ma w nim prawie nic Co można by wziąć ze sobą W tę ostatnią, tajemniczą Podróż zagubionej duszy Prawie nic… Tylko dobre uczynki względem bliźniego Jako dowody niewinności
  5. Można można. Dziękuję za odwiedziny i komentarz. Pozdrawiam:)
  6. Dziękuję Judyt za przeczytanie i komentarz Pozdrawiam:)
  7. Dziękuję marianno za odwiedziny i komentarz Pozdrawiam:)
  8. mówiłeś -zdobywanie wiedzy to największy cel człowieka badania, odkrycia uważałeś za świętość nauka zachwycała cię swą niezgłębionością przekonywałeś bym poszła twymi śladami ukazałeś prostą drogę a ja wolałam iść przez ciernie bo nie chciałam wyrzec się uczuć ciągle pytałam -po co to wszystko gdy nie ma miłości? a ty odrzucałeś mą „przestarzałą teorię” i mawiałeś -jest dwudziesty pierwszy wiek obudź się! a mimo to śpię nadal
  9. Żeby zrobić coś dobrze trzeba długo ćwiczyć i próbować bo... jak się nie przewrócisz, to się nie nauczysz
  10. Wiem, że stary motyw. Chciałam popróbować swoich sił :) Pozdrawiam i dziękuję za komentarz
  11. Dziękuję Krystyno za odwiedziny i komentarz Pozdrawiam :)
  12. Nie pogniewam się Anno :) Dziękuję za komentarz Pozdrawiam
  13. Ziemia to scena jakżeż mizerna na niej każde stworzenie odgrywa swą rolę dekoracje, atrybuty my nędzni aktorzy w teatrze nie ma widzów jesteśmy sami a reżyserem Bóg wciąż wierzy, że będzie inaczej nie słuchamy poleceń zmieniamy tekst według własnego uznania i wystawiamy ciągle ten sam dramat
  14. Dziękuję za bystre spostrzeżenia Fly Eliko i za odwiedziny Pomarańczo. :)
  15. Dziękuję za komentarz i odwiedziny Fly Eliko Pozdrawiam :)
  16. mówili że to niemożliwe odciągali od urzeczywistnienia tego czego nie zdołali pojąć ty nie słuchałeś napomnień uwierzyłeś w swe siły podniosłeś się ruszyłeś naprzód zwyciężyłeś bo wiara czyni cuda
  17. Postaram się zmienić to zdanie. Dziękuję za komentarz i odwiedziny. Pozdrawiam :)
  18. Ten wiersz chyba raczej nie wyszedł :( Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.
  19. Podmiot liryczny pomaga innym i sadzą go za to jak za zbrodnię. Czasami tak jest. Podoba mi się. Pozdrawiam :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...