Nata_Kruk

eeeee, nie.....spójrz, jakby w tym tempie w nosie, o looosie, 'rozpękłby' się na ćwierci..;) Nos... :))

'tłustek'.... masz rację, chyba większość sięga nie dalej, jak do czubka własnego nosa. Dziękuję także za poszerzenie informacji, nt Twojego spojrzenia na to, co chciałeś uwzględnić. A wiersz, utwierdzam się, że nadal mi się podoba.... :)

Mario, możesz się tylko uśmiechnąć, bo mnie te (nie)toperko-komary (czy ptako-komary :)) tak rozbawiły, że nie mogłam oprzeć się i zostawić Janka bez odpowiedzi... Wybacz nam, że żartowaliśmy 'pod Twoim okienkiem'...:) ps. To było przedostatni raz... ;)

Dzieci zapewne uśmiechną się do takich wierszyków. Tak sądzę. Do tego dobry załącznik, choć te... nie potargane. Pozdrawiam.

Przyznam szczerze, że tytuł trochę mnie wytrąca z domysłów, ale ten fragment ... sprawia, że o tym zapominam. Wiersz, dopracowany w każdym słowie, wg mnie. Pozdrawiam, Alicjo.

Waldku, ten jest bardzo stonowany, pełen dobrych rad, zapisanych po "waldkowemu"... :) Pozdrawiam. ps. Racja, nie dajmy się... zwariować... :))

To niełatwy wiersz, ale pewną swoją 'mistyką' wciąga.... Zwróciłam uwagę na... i tutaj... ... może byłoby trafniej... i ja przez 'to' słowo

Pokój, a (s)pokój, spora różnica... a tak podobnie 'pobrzmiewa'. Wplatasz inne elementy będące pokojem, bądź nie... agresja, gniew, lęk... by potem wtulić w siebie 'małe co nieco', lub też 'coś' wielkiego... nadzieję.... skrótowo piszę i dodam, że ciekawy pomysł, zrealizowany naprawdę nieźle. Podoba się. Pozdrawiam.

Anonimie1999... Koleżanki mają rację. Czytając, powycinałam sporo, spójrz na... jakąś tam, pewnie bardzo odbiegającą od Twojej, wersję. To bardziej to, co zostało z treści zapisanej przez Ciebie. Nie bierz tego za wzór.... :) Po prostu moje czytanie. Pozdrawiam. dreszcze mam tak samo niecierpliwie się chcę dotyku drżę pragnę poczuć roznegliżowani w krainie naszych ciał w rytmie mojego oddechumelodii serca pobudzasz póki jest na to czasbędę cierpieć nienawidzę chwil bez ciebie

Alicjo i Bronmusie... każde z Was ma cząstkę swojej racji, obiektywnie piszę... i wydaje mi się, że nie ma o 'co' kotów drzeć... :) Życzę wszystkim.. spod wątku.. uroczego wieczoru i.. nie tylko.!

... Krzysztofie, na podobny temat pisaliśmy w wątku - prośba/propozycja. Ja, nie uważam siebie za znawcę poezji, absolutnie nie, ale próbuję coś skrobnąć pod treściami, tak jak mi dyktuje 'serce'. ... a kto "mówi" o elaboratach.?... :) Mogą być wdzięczni ci, u których wpisał się Teslicus ... to są elaboraty, ja tak nie umiem i z tego, co widzę, większość ogranicza się do minimum. To tylko stwierdzenie faktu.... :) nie zarzut. Dobrze, gdy pojawi się tu i ówdzie 'to' minimum. To ogólna refleksja. .... co do oceny, może masz rację... na ten temat nawet.. "To".. skrobnęłam... co do gustów natomiast, pełna zgoda. Wiadomo, jak bardzo różny może być odbiór. ... nie zaprzeczę tym słowom, niemniej od siebie dorzucę, że... 'dialog' ... czytelnik - autor, jest chyba najprzyjemniejszy.... :)

... w zasadzie tak, jeśli uznać czytanie za 'wysiłek', robimy to raczej, ponieważ lubimy czytać wiersze, ja, w każdym razie, tak. ... podpisuję się pod cyt. obiema rękami i... nogami... ;) jeśli zdołam. ... no tak, może oznaczać to, to, albo obydwa, czaaasem. TWA bym do tego nie mieszała, mimo wszystko liczę na uczciwość Czytelnika.... :) ... odczuwam podobnie. ... czasochłonne trochę jest, ale bez przesady, Alicjo... chyba, że... trafi się taki "orzech", że nijak nie można łupiny 'rozdłubać', wówczas - milczę. Czy aż tak niewdzięczne.? Dla mnie nie i ... tutaj mogę pisać tylko za siebie. Jeśli już 'wpadam' na orga, zawsze próbuję dać 'coś' innym. Nigdy nie zdarzyło mi się wrzucić wiersz i "udawać", że innych nie ma. Wybierałam kilka 'z listy', by zostawić 'słówko' od siebie, lub ważne, wg mnie, podszepty/sugestie. Reszta zostawała w rękach autora. Robiłam/robię to w myśl cytatu, który wyżej podał Marcin, ale także... bo... nie potrafię/nie umiem zachować się inaczej. Puszczam, bo znów stracę wszystko.

... dorzucam to, smutnawe trochę, ale... PIĘKNE... dla mnie.

... "leciałam" po kolei, ale mi pomieszało... nie będę już poprawiać. Janko, racja, jest wyjątkowa. ... czyli impuls danej chwili...:) znam ten stan. ... to znak, że myśli trafiły w "dziesiątkę".!!! ... ja także , Waldku... :)

1. czy ja wiem, nie postrzegam tego w tych kategoriach... 2. dla mnie nie jest, Iwono... :)

Leszku, przeczytałam z ogromną przyjemnością. Do niektórych wersów szczerze się uśmiecham... :) Dobrze, że to wrzuciłeś. ps. Pożyczam go sobie, na zawsze, zresztą nie pierwszy Twój i mam nadzieję, że nie ostatni.

"to straszna rymowanka", napisałaś nad wrzuconym zdjęciem... :) Ja lubię takie straszenie, podoba mi się ono. Hej.

... to prawda.. a Zofia Beksińska, rzeczywiście nie miała łatwo, tak mi się wydaje. Bardzo lubię obrazy Beksińskiego. Pozdrawiam Beto.

Mnie ten wiersz nie "wykańcza"... ;) Świetne podejście do tematu zawartego w tytule, jakże dłuuugaśnym... :) (to nie zarzut). Dzisiaj, tzn. 5- go marca dodam, że... piszesz tak, jakbym to ja usiadła nad kartką i chciała zapisać kilka myśli...:) cyt. im jestem starsza tym więcej przemyśleń też tak mam. Pozdrawiam.

Zgadzam się z tymi słowami. Mnie udaje się nie podążać za tłumem.

Obrazek "mówi". Pozdrawiam.

"Nienawiść", dobry temat na wiersz... ;) Stawiasz cztery pytania i udzielasz czterech odpowiedzi. Ogólnie, myślę podobnie. Ktoś może chciałaby dodać'coś' jeszcze , ale w wierszu i tak już dużo "powiedziałaś", to mi wystarcza. Życzę nam wszystkim, żeby czas był naszym obrońcą. Pozdrawiam.

"ramię" i "wcale"... dają wyraźny rym, czy potrzebny.??? To bardziej biały wiersz, niż rymowany. Poza tym, peel wypuszcza bezskrzydłe motyle na wiatr, a niżej... "niech "liście oplotą moje ramię".. hmm. Machając tylko jednym ramieniem (z liści(?)) ciężko będzie latać(?), może lepiej, ramiona.... W trzecim wersie widziałabym 'coś' ze skrzydłami (w domyśle te od motyli) by pozwoliły na rysujący się 'lot ku wolności'. Tak sobie kombinuję, może niesłusznie... i... liczyłabym na odpowiedź. Pozdrawiam.

Przeszłości nie zmienimy, dlatego zagrał mi tytuł z pierwszymi wersami... Wydobywanie dobrego smaku na przyszłość, niechby udało się każdemu szaremu człowieczkowi, bo 'góra' , podobnie jak przeszłość, pływa/dusi się we własnym sosie. Wiersz Twój, ja tylko szepcę... :) Pozdrawiam.

W pierwszej chwili pomyślałam, że Amelka wzięta, ot tak sobie... a to wnuczka, zazdroszczę... :) Powtórzę słowa Koleżanki, że wiersz na pewno dobry do podręcznika języka polskiego, ale nie tylko.... dorosłym też może się jego treść przydać. Mało to ludzików błędy robi, mnie samej też się zdarzyło i to tutaj, aż się zarumieniłam. Treść uczy nie tylko pisowni, ale też, jak pisać rymowane. Pozdrawiam.