Nata_Kruk

... to, że straciłeś... chwile cierpienia... to chyba dobrze. Raczej.. oczu.. powinno być, choć i tak dziwnie to brzmi, gdyby na czworo... chyba, że miało być.. twoje oczy (?) Życzę widoków z gwiazdami nad głową.

dom dla mnie całym światem ostoją zaś świat nie zastąpi mi domu bo jest chory dom to natchnienie tu czuję się jak w raju zaś świat boli bo wyciąga łapy po nie swoje Nie dziwię się, że lubisz własny dom, przysłowiowy.. kąt... gdzie czujesz się dobrze. Mam podobnie. Powyższe wersy, zapiałabym tak, jw. Pozdrawiam.

aj.. Heniu Heniu... :)

Waldku, chyba mogę sobie wyobrazić, jak się cieszysz. Gratuluję.

... na bardzo wiele rzeczy nie mamy wpływu i to ponosi czasami, ale przyznam rację, że trzeba to w sobie temperować... :) Miłego wieczoru.

Mieszany mam tutaj odbiór, ais... początek taki trochę 'rozleniwiony'... ale np. pozytywnie zaskoczyłaś od słowa.. "czeka"... itd. Dzień herbaty.. kto o tym wie (?)... tzn. Ty tak, teraz i ja, ale czy będę pamiętać... Pozdrawiam.

... jak można coś takiego wymyślić... (?) Masz pomysły, nie ma co. Hej.

Kieeedyś, to było zielono... teraz bije po oczach, że po godzinie trzeba okulary słoneczne włożyć... ;)

ais... lepiej bym tego za skarby świata nie wymyśliła. Bardzo na 'tak'. Pozdrawiam.

... może nie dosłownie wszyscy, ale na pewno w dużym stopniu. Życzę wesołości.

Bardzo dobre.

Jak już napisała tetu, jest w nim coś intrygującego, ale jest także wieloznaczny, patrząc na końcowe wersy... w ustach kocia sierść, a w pamięci... nie powiem... i to najbardziej zagrało z niby słodkawą resztą. Pozdrawiam.

Czarku ... wierzę, że Twoje posty to rzeczywista reakcja na daną treść i całkiem możliwe, że o niektórych zawirowaniach myślimy podobnie. Co do wersyfikacji, słowa "kropki" 'zaszumiały' trochę w głowie i może niepotrzebnie porozdzielałam przed wrzuceniem, ale istnieje także możliwość przestawienia wersów i dopiero dzisiaj mogę to zrobić. Tematycznie, to i ja Ciebie ściskam, dzięki. huzarc ... mam dystans do mijającego czasu, ale zerkam też na to co wokół, wiele spraw zwyczajnie boli, a to wybudza refleksje, czasem złość, bo zaczynasz rozumieć, że niewiele można zrobić. Panowie, dziękuję za słowa pod wierszem. Pozdrawiam.

Spodobały mi się słowa Duszki, że pomimo smutnego rozstania... "przekazuje wartość przeżytego piękna i sens doświadczonej bliskości"... Nie znam twardych reguł pisania sonetu, Twój podoba mi się, ale fajnie także wypadło 'wygładzenie' WarszawiAnki. Pozdrawiam.

... czytałam.. chwilę. ... hmm, a nie lepiej, jak(?) ... a może, niczym, chyba byłoby lepiej. Sen, czy jawa.. nieważne.. treść pokołysała ciepłym deszczem, no i spróbowałeś sonetu. Pozdrawiam.

Lubię dworcowe klimaty, bo często jeżdżę pociągami, co prawda w podróż zawsze biorę coś do czytania, ale czasami trafi się ktoś do przyjemnej, luźnej rozmowy. Twój wiersz bardzo dobrze się czyta, jest treść i dobre zwieńczenie całości, że życie ucieka, bo tak jest. Mam nieodparte wrażenie i widzę pochyloną nad pisaniem wiersza, Oxyvię... to już nie pierwszy raz przy czytaniu innych WarszawiAnki. Pozdrawiam.

.. żeby nie "choć", może być enter, ale jw. to jakby jedno zdanie, zatem, bez enteru. Sorry, klepnęłam zapisz. Wiersz pomysłowy, o "bezweniu" a jednak z nią... bo jest to, co podałaś. Niech nie będzie końca. Pozdrawiam.

Też zdarza mi się dmuchać na światło... serio. Czytając pominęłam jedno słowo.. "wszędzie".. to moja tendencja, do unikania wystających w wersie ogonów. Ot, taki niegroźny "fiołek". To rzecz jasna, nieznaczący drobiazg, wobec pięknej i pozytywnej myśli, jaką zostawiasz w treści wiersza. Pozdrawiam.

Szczerze... wolałabym chyba zapytania, bo treść raczej poważna. Poza tym jednym uśmiechem, w zasadzie utożsamiam się z treścią. Płynnie, że hej... Pozdrawiam.

ścieram się żeby nie stwardnieć odkłada się historia płatami / i gruba skóra/ rośnie Wybacz Beato, ale środkowa nielogiczna trochę, nie zgrywa mi się... ukośnik można by pominąć. Wers... "namydlam marzenia".. mógłby nieco inaczej wyglądać, jako przejście do kolejnego, wówczas nie byłoby takiego wyliczania. Mam mieszany odbiór tym razem. Pozdrawiam.

... mnie także , w I-szej strofce. W zakończeniu, ładniej zabrzmiałoby... kładzie na podusiach... bo podusia musi być miękka... ;) Tytułem "rozstrzeliłaś" mnie całkowicie, a wiersz do podusi, dla dzieci cudny. Pozdrawiam.

Ta zielona łączka, to tu.? Takie miałam skojarzenie i.. dodam, że fajnie wiersz Ci się ułożył, Jacek troszkę wygładził, ale skłamałabym, gdybym napisała, że Twój jest zły. .. to się pomieszały literki w tym słowie.. :) Pozdrawiam.

Mocny, rozbudowany myślowo pacierz, włazi za skórę. Niektórymi 'dwuwersami' można by obdzielić właTców świata, ale wątpię, żeby oczyściło to ich mózgi. Treść opisująca wiele płaszczyzn zgiełku, który wokół nas. Tak, niby pragniemy siebie, tzn. to także jest, ale często też opadamy.. w sobie.. na dno Pytanie do tego fragm... a gdyby.. w sobie opadamy na dno.?.. tak jakoś mi się przeczytało. Pozdrawiam.

Szkoda, że bez tytułu, bo do takiej treści można by coś dopasować. Treść ważna, na czasie, ale nieciekawie poprowadzona. Można zgodzić się z wieloma truizmami z treści, ale brak środków poetyckich sprawia, że czyta się oschle. Życzę wytrwałości w dalszych próbach. Pozdrawiam.

Och Waldku.. kamień z serca, serio.. pomyślałam przez chwilę, że wpis po prostu zignorowałeś... Dziękuję Ci za uspokojenie myśli, bo czasami mieszam innym, ale zawsze w dobrej wierze. Wzajemnie, dobrej nocy.