Nata_Kruk

Takiej odwagi śmiało można każdemu życzyć, bo nie każdy potrafi ją w sobie odnaleźć. Prosto i bardzo celnie. Pozdrawiam.

Wiesławie, trochę po czasie, ale bukiet taki świeżutki jeszcze... ;) że warto zaznaczyć jego bajkową urodę.! Bajkową, bo zwykłą, polną, to co najbardziej lubię.... :) Pozdrawiam.

... w rzeczy samej, coś jest w tych słowach.! To prosty wiersz, ale jego przekaz, jak najbardziej "leży mi". Pozdrawiam.

Mętlik w pokoju stan niepokoju czas poszarpany jak kartki wyrywane z pamiętnika północ rozdrapuje sufit zaprzęgam myśli próbuję sklejać nierówności na lewą stronę wywracam cienie chcąc oswoić spiralę nocy zgarniam okruchy ciszy prześcieradło zamienia się w kokon grzęznę zniewolona który raz po nitce brzasku pełznie sen wówczas ziewaniem połykam zegar marzec, 2019

Mario, wiedziałam, że potrafisz.... ślicznie o melancholii. (...)"nie lubi mitrężyć." Próbowałam... nie lubi się dąsać.... próbowałam tylko..:) Pozdrawiam.

To rzeczywiście.. ulotność.. przyjemnie brzmi. Pozdrawiam.

Alicja i Bata_b "powiedziały" już dużo, dodam, że z rozmachem napisane i widać włożoną pracę. .... :) Chwalę całość. Pozdrawiam.

.... to słowa kobiety/peelki, która, czuć to w wersach, kocha naturę, dlatego najzwyczajniej w świecie też chciałaby być 'tak' kochana, po prostu... :) Mam nadzieję, że (on) mógłby. Pozdrawiam.

ciiicho, wiem, ale... gdybyś miała moje oczęta, tez dojrzałabyś komary... ;) Zresztą, Janko o komarach wspomniał i tak mnie 'omamił'... :D

eeeee, nie.....spójrz, jakby w tym tempie w nosie, o looosie, 'rozpękłby' się na ćwierci..;) Nos... :))

'tłustek'.... masz rację, chyba większość sięga nie dalej, jak do czubka własnego nosa. Dziękuję także za poszerzenie informacji, nt Twojego spojrzenia na to, co chciałeś uwzględnić. A wiersz, utwierdzam się, że nadal mi się podoba.... :)

Mario, możesz się tylko uśmiechnąć, bo mnie te (nie)toperko-komary (czy ptako-komary :)) tak rozbawiły, że nie mogłam oprzeć się i zostawić Janka bez odpowiedzi... Wybacz nam, że żartowaliśmy 'pod Twoim okienkiem'...:) ps. To było przedostatni raz... ;)

Dzieci zapewne uśmiechną się do takich wierszyków. Tak sądzę. Do tego dobry załącznik, choć te... nie potargane. Pozdrawiam.

Przyznam szczerze, że tytuł trochę mnie wytrąca z domysłów, ale ten fragment ... sprawia, że o tym zapominam. Wiersz, dopracowany w każdym słowie, wg mnie. Pozdrawiam, Alicjo.

Waldku, ten jest bardzo stonowany, pełen dobrych rad, zapisanych po "waldkowemu"... :) Pozdrawiam. ps. Racja, nie dajmy się... zwariować... :))

To niełatwy wiersz, ale pewną swoją 'mistyką' wciąga.... Zwróciłam uwagę na... i tutaj... ... może byłoby trafniej... i ja przez 'to' słowo

Pokój, a (s)pokój, spora różnica... a tak podobnie 'pobrzmiewa'. Wplatasz inne elementy będące pokojem, bądź nie... agresja, gniew, lęk... by potem wtulić w siebie 'małe co nieco', lub też 'coś' wielkiego... nadzieję.... skrótowo piszę i dodam, że ciekawy pomysł, zrealizowany naprawdę nieźle. Podoba się. Pozdrawiam.

Anonimie1999... Koleżanki mają rację. Czytając, powycinałam sporo, spójrz na... jakąś tam, pewnie bardzo odbiegającą od Twojej, wersję. To bardziej to, co zostało z treści zapisanej przez Ciebie. Nie bierz tego za wzór.... :) Po prostu moje czytanie. Pozdrawiam. dreszcze mam tak samo niecierpliwie się chcę dotyku drżę pragnę poczuć roznegliżowani w krainie naszych ciał w rytmie mojego oddechumelodii serca pobudzasz póki jest na to czasbędę cierpieć nienawidzę chwil bez ciebie

Alicjo i Bronmusie... każde z Was ma cząstkę swojej racji, obiektywnie piszę... i wydaje mi się, że nie ma o 'co' kotów drzeć... :) Życzę wszystkim.. spod wątku.. uroczego wieczoru i.. nie tylko.!

... Krzysztofie, na podobny temat pisaliśmy w wątku - prośba/propozycja. Ja, nie uważam siebie za znawcę poezji, absolutnie nie, ale próbuję coś skrobnąć pod treściami, tak jak mi dyktuje 'serce'. ... a kto "mówi" o elaboratach.?... :) Mogą być wdzięczni ci, u których wpisał się Teslicus ... to są elaboraty, ja tak nie umiem i z tego, co widzę, większość ogranicza się do minimum. To tylko stwierdzenie faktu.... :) nie zarzut. Dobrze, gdy pojawi się tu i ówdzie 'to' minimum. To ogólna refleksja. .... co do oceny, może masz rację... na ten temat nawet.. "To".. skrobnęłam... co do gustów natomiast, pełna zgoda. Wiadomo, jak bardzo różny może być odbiór. ... nie zaprzeczę tym słowom, niemniej od siebie dorzucę, że... 'dialog' ... czytelnik - autor, jest chyba najprzyjemniejszy.... :)

... w zasadzie tak, jeśli uznać czytanie za 'wysiłek', robimy to raczej, ponieważ lubimy czytać wiersze, ja, w każdym razie, tak. ... podpisuję się pod cyt. obiema rękami i... nogami... ;) jeśli zdołam. ... no tak, może oznaczać to, to, albo obydwa, czaaasem. TWA bym do tego nie mieszała, mimo wszystko liczę na uczciwość Czytelnika.... :) ... odczuwam podobnie. ... czasochłonne trochę jest, ale bez przesady, Alicjo... chyba, że... trafi się taki "orzech", że nijak nie można łupiny 'rozdłubać', wówczas - milczę. Czy aż tak niewdzięczne.? Dla mnie nie i ... tutaj mogę pisać tylko za siebie. Jeśli już 'wpadam' na orga, zawsze próbuję dać 'coś' innym. Nigdy nie zdarzyło mi się wrzucić wiersz i "udawać", że innych nie ma. Wybierałam kilka 'z listy', by zostawić 'słówko' od siebie, lub ważne, wg mnie, podszepty/sugestie. Reszta zostawała w rękach autora. Robiłam/robię to w myśl cytatu, który wyżej podał Marcin, ale także... bo... nie potrafię/nie umiem zachować się inaczej. Puszczam, bo znów stracę wszystko.

... dorzucam to, smutnawe trochę, ale... PIĘKNE... dla mnie.

... "leciałam" po kolei, ale mi pomieszało... nie będę już poprawiać. Janko, racja, jest wyjątkowa. ... czyli impuls danej chwili...:) znam ten stan. ... to znak, że myśli trafiły w "dziesiątkę".!!! ... ja także , Waldku... :)

1. czy ja wiem, nie postrzegam tego w tych kategoriach... 2. dla mnie nie jest, Iwono... :)

Leszku, przeczytałam z ogromną przyjemnością. Do niektórych wersów szczerze się uśmiecham... :) Dobrze, że to wrzuciłeś. ps. Pożyczam go sobie, na zawsze, zresztą nie pierwszy Twój i mam nadzieję, że nie ostatni.