BlackSoul

pierwsza to powolny rozkład, który jedni nazywają nałogiem , a ulegli nałogowi nazywaja , codziennością, która w niczym nie przypomina problemu. Wprost przeciwnie, wszystko jest OK. pozdrawiam

zimne pokoje ułożone jak labirynt mebli, łóżko, mała sofa zniszczona na środku - mama zatrzymała ją grawitacja - szkoda że obiad wyszedł mamy tapetę w pogodę zszarzałe smugi spływają niesymetrycznie do pokoju wchodzę jedynie duchem ciało wciąż poza przekonaniem pytam gdzie jest ojciec ? i czekam do usranej śmierci karaluchów i moli z szafy w końcu, widzę z okna jego siwiznę jak znika, w czarnym karawanie

dziękuję wszystkim za pomoc a panom co sie kłócą , podziękuję - ech, wy tutaj w kazdym temacie potraficie sie kłócić, to chore !

jeśli sie nie podoba , trudno tak napisałam, tak czuje , BUM

poprosiła mnie o to koleżanka której kolega stracił dziewczyne ja sama na taki pomysł bym nie wpadła bo masz racje vacker , to idiotyzm i nie napisałam że to mój kolega ...

Mam prośbę, czy ktoś może zna jakiś wiersz w którym zawarta jest wieczna , nieśmiertelna miłośc, ból i uczucie straty. Zmarła dziewczyna pewnego chłopaka i szukam , czegoś co dało by choć cień nadziei . Trochę o bólu i stracie. Może nawet wy coś takiego macie w swoich zbiorach?

puenta była najpewniejszą częścią całego wiersza , nie mogę jej zmienić, bo jestem jej pewna pozdrawiam

to mnie cieszy :) pozdrawiam

w warsztacie tylko dwa słowa były inne niż są teraz więc dużo nie straciłaś ;) pozdrawiam

po co tak "rozczłapany"/rozlany, nie mam pojęcia ... ale mi się taki układ nie podoba narazie trudno jest mi ocenić bo mnie wkurza budowa

nie ma tajnego zamysłu tylko jak już pisałam, zajechałam sobie mózg jednym utworem bardzo się ciesze że jest wszystko :) pozdrawiam i dziękuję :) również ciepło

ta iskra to "spięcie" wywołane katowanie mózgu przez utwór LeeAnn Rimes - please remember (taaaaa, wzięło mnie na smęty, na płacz i wyszło takie oto coś) niestety znowu czarna dziura :) więc radośc była za wczesna pozdrawiam i dziękuję za komentarz :)

to miło że zdania nie zmieniłaś :) dziękuję i pozdrawiam :)

masz mnie na wyłączność zapadasz w krok zimnej stopy i nie wiesz ile ich jeszcze do nas zostało wyczuwasz puls ziemi pod ciężarem ciała błahość lekkie szkło i szlif na kamieniu masz mnie na długość słów czasem opierasz usta o szyje i milcząc dobierasz mój uśmiech albo chwiejąc się gdzieś pod ścianą przechylasz kolejny butelkowy procent rozwodów

połowe badziewiastych słów można wyrzucić Batory była niezwykła kobietą a ty opisałaś ją jak pierwsza lepszą z ulicy bez cienia namiętności czy napięcia ... dobracuj,albo usuń bo nie czuje pulsu , nawet tego zatrzymanego w myślach

skoro "w sumie" tzn. że coś nie pasuje , co to jest ?;>

tak działa na mnie Barańczak ;):P (i kurde miało być "epoka" w tytule ..... grrr....źle mi sie wcisnęło) pozdrawiam

żyje w epoce (ból otwartej rany) gdzie próżność miesza się z za (myśle) pytaniem gdzie są te kur(w)y do znoszenia złotych jaj

taka opcja odpada, samo musi nadejść nie będe się draznic z losem i przyszłością samo przyjdzie, a jak nie, to będzie znaczyło że mój czas się skończył, na poezje poeci przychodza i odchodzą, tak jak pory roku żadna nie jest podobna, choć taką się wydaje pozdrawiam :)

ale ten zawód był jakos z rok temu .... wtedy mi jakoś szło ... teraz to już jest po fakcie ...

uciekło ze mnie coś .... ech , to pewnie przez zawód miłosny, wiem banaaalne , ale to mnie rozstroiło i teraz .... nic , zupełnie nic

dziękuję Andrzeju, może następnym razem , przejesz sie ;) pozdrawiam

teraz jestem bardziej za niż w warsztacie lubię wiersze które biją czytelnika , sa mocne, nie poruszają tematów o kwiatuszkach na łące itp. gratuluje :)

to może bez tego "w" ?

dziękuję - lubię czasem przewrotność bo jestem kobietą ... no , tak ;P kolor torebki do wyboru bo nie każda lubi różową "skórke" ;P