gabriel p.

trzeba wiedzieć, gdzie kończą się jaja a zaczyna chamstwo

ciepło i nastrojowo. czyta się bardzo przyjemnie :-))) pozdrawiam :)

przytkało mnie na samym początku. płynie rzeka, zmienia nas, filtruje brązy z mułu i kamieni... jaaaaa, takie oczyszczenie, nawiązujące do Biblii tu mnie ścisnęło w dołku. nie będziesz sam(a), zestarzejemy się razem - ja z tobą, lub sam na sam ze mną... pięknie :-) pozdrawiam :-)))))))))))) Może nie do Biblii - bardziej prozaicznie - chodzi o kolor włosów (symbolika myśli), ale Pana nawiązanie jest jak najbardziej do przyjęcia - wielowymiarowość zawsze cieszy. Drugi strzał w samo serce: z dozą nadziei, że tak właśnie będzie;) Dziękuję za wizytę i bardzo ładną, romantyczną interpretację :) pozdrówki kasia. spieszę z wyjaśnieniem, dla mnie nawiązaniem do Biblii jest obmycie bosych stóp a nie kolor brązowy - chociaż też w pewnien sposób może on symbolizować grzech. mokry piasek ma ten kolor... pozdrawiam :-)))

zamiast pionem zajmij się poziomem, i weź poprawkę na wiatr, bo nie zawsze będzie w plecy

przytkało mnie na samym początku. płynie rzeka, zmienia nas, filtruje brązy z mułu i kamieni... jaaaaa, takie oczyszczenie, nawiązujące do Biblii tu mnie ścisnęło w dołku. nie będziesz sam(a), zestarzejemy się razem - ja z tobą, lub sam na sam ze mną... pięknie :-) pozdrawiam :-))))))))))))

takie refleksyjne spacery mogą przynieść czasem nieoczekiwane skutki... przy lekkim powiewie zielone drzewa stać się mogą niebieskie, trzeba się tego trzymać ;-))) bardzo ładnie. pzdr :-)

Wiersz jest owocem obserwacji i pewnego rodzaju autopcji - swojego czasu miałam możliwość konfrontacji z bezdomnymi, są różni - jedni żebrzą z wyboru, inni z konieczności - dramat polega na tym, że większość nie chce zmienić nic w swojej żałosnej egzystencji, jednak nie powinniśmi (mimo wszystko) udawać, że ich nie dostrzegamy. Nie chodzi o "grzeszki" ale (ma Pan rację) syndrom współczesnych "sprzedawców zapałek" - zapałki to właśnie ból, cierpienie, błagalne spojrzenia i (niestety) jest też obojętność ludzka w symbolicznych "czarnych lakierkach". Sporadyczne odruchy współczucia bywają - jednak częściej datki są odruchem wyrzutu sumienia i chęcią samodowartościowania się darczyńców - taki kamuflowany egoizm i nie wykluczam odciążania, (przynajmniej mentalnego) od wagi własnych przywar, czy "grzeszków" - nie wiem, na ile udało mi się oddać ten klimat w kilku wersach, ale Pana komentarz napawa mnie optymizmem. dziękuję i pozdrawiam kasia. ten klimat można młotkiem łupać. czytając, jest się tam, obok miedzianej puszki i czarnych lakierków (te lakierki mnie rozwalają, genialna metafora!!!), czuje się chłod rzeczywistości... co do bezdomnych, to ma Pani rację. jedni chcą tego, inni muszą, ale każdy z nich ma cechę wspólną - chęć przetrwania. pzdr :-)

lustereczko powiedz przecie kto jest najbardziej boski na świecie ponownie bawisz się w stwórcę rozdzielając żywoty i układając losy klocki lego nie starczą byś znalazł ukojenie pociągasz sznureczki grając pierwszą partię tu szepniesz tam stukniesz z zadowoleniem spoglądasz na zamęt wokół sądzisz że modły są tylko do ciebie litanie różańce i inne godzinki spływają po tarczy zegara burząc spokój wciąż marzysz by móc stanąć na nogi wciąż marzysz by być kimś innym

czytałem w warsztacie, ale jakoś nie potrafiłem się odnieść. teraz jest lepiej. na obrazie dominuje kolor zielony, więc czy trzeba go również tak uwidoczniać w wierszu? zieleń jest kolorem natury i urodzaju. patyk jest więc zielony. ale przeznaczenie tego patyka jest trochę inne niż pisanie po ziemi. obraz (wg. tytułu) przedstawia pasterkę, może przydało by się to zawrzeć? pointa jest dość oczywista. nie liczy się data ale przesłanie. pozdrawiam :)

nie do końca się zgodzę z autorką. prawdą jest, że tendencja jest główną machiną napędową naszych czasów, ale można wsród tego motłochu wyłowić czasem człotą rybkę... co do wiersza, to ładnie i zgrabnie :-)))) pozdrawiam :-))

pokazałeś swój poziom :| skoro nie potrafisz znieść krytyki, to się nie upubliczniaj

nie wiem, tereso, jak to robisz, ale robisz to super :-) czuć tremę i strach, słychać zniecierpliwiony tłum, dym cygar drapie w gardło a z głośników leci swing z lat trzydziestych... bardzo nastrojowo... pozdrawiam :-)))

drobnych... pieniędzy czy grzeszków? taka wersja nowoczesna "dziewczynki z zapałkami". w obu przypadkach cierpenie, poniżenie i błaganie. pzdr :-)))

panteon był świątynią ku czci boskich patronów rzymu, a w rzymie dobrze się wiodło. czyżby etyczne dążenie do szczęscia i pożytku? zgadłem czy za bardzo kombinuję? :P pzdr :-)))

trzeba by tą nienawiść jakoś lepiej dozować, trochę ją przegadałaś. pokazałaś cały obraz na raz z podpisem z tyłu... wyliczanka dni mnie denerwuje, może prościej podzielić na zwrotki dając znać, że czas upływa. przemyśl, zmień i pokaż jeszcze raz. pozdrawiam :-))))

taki zamknięty przejazd, a towarowy się wlecze i wlecze... intrygujący nastrój, taki obrazek z ksiązki o wojnie, a jednak gdzieś tam czuć zapach ciepłej kawy... zamyśliłem się... pozdrawiam :)

z dużej chmury mały deszcz... proponuję kilka cięć, bo za duzo wody wokół. pozdrawiam :):):)

tak szczerze, to "wiem, że nic nie wiem"... ;-))) czyżby biografia filozofa? Sokrates wszelkie stawiane mu tezy przyjmował jako prawdziwe, a potem zadawał takie pytania swemu rozmówcy, aby wyszła jego racja. pytania były pozornie łatwe (tak/nie) a rozmówca zwykle zostawał publicznie ośmieszony. taka nauka pokorności pomieszana z etyką i logiką... te znudzenie i zmęczenie to nawiązanie do stoicyzmu? być człowiekiem jest dobrze, a być rośliną już nie? to chyba nawiązanie do poświęcenia rzeczy mniej ważnych dla dóbr moralnych. a może raczej to cynizm i sceptycyzm? kończę strzelanie. proszę o podpowiedź. pozdrawiam :-))

taki trochę bałagan się zrobił z tego sensu. może tak: Gdy myśli oddasz na wieczny rozwój i panowanie jedną zostaw na podróż ta będzie na powitanie i pomieszanie oraz porządek/rozsądek... chociaż i tu sensu większego braknie, ale przynajmniej jest bardziej rytmicznie pzdr :-)

sarkastyczne pojęcie sławy i bogactwa a do tego przedwczesna śmierć w wypadku... dawcy są wśród nas i nie trzeba daleko szukać wiersz jest intrygujący, mógłby służyć jako przestroga. gwoli rozluźnienia nastroju, pozwolę sobie umieścić napis jaki ostatnio zauważyłem na samochodzie nauki jazdy: Nie trąb! Robim, co możem... pozdrawiam :-)

no proszę, ta wersja bardziej przypada mi do gustu. wszystko pozamykane, peel odrzucony adres prawidłowy beze mnie tętni i czająca się pomiędzy wierszami tęsknota. bardzo :-)))))) pzdr

lochy pod zamkiem zamknięte złym czarem skrywają namiętności prawdziwej kobiety świeża krew niezakrzepła jeszcze ciepła słodka jak szczere pragnienia kawałki ciała w ustach żywcem wyszarpane policzki z twarzy naiwnej wieśniaczki to najbardziej, chociaż też trochę przegadane. co do reszty, to tak jak BlackSoul napisała, przydałoby się poucinać tu i tam. nie liczy się ofiar nie liczy się to co nie jest krokiem do celu po trupach idą wszyscy a krzyczą na swoją obronę ten wers jest tragiczny, ja bym go usunął. śmierć nie będzie karą jeśli marzeń nie spełni nikt i nic w tym życiu ten za to jest jakoś oderwany od całości. co do eli,to tak, była niezwykła. była morderczynią bo wierzyła, że krew wróci jej młodość. samo w sobie jest to tragedią pzdr :-)

dzięki serdeczne. również pozdrawiam :-))))

tak trochę za oczywiście, jak na mój gust. sporo podałeś na talerzu i nie czuje się odpowiednio tej tęsknoty i żalu. to ma wynikać z tekstu, a nie poprostu w nim być. generalnie, ładnie wyszła ta "bezdomność" pozdrawiam :-)

te podskoki to oczywiście ku chwale Pani twórczości. ma Pani unikalny styl pisania, który mnie osobiście przekonuje. :-)))))))))))) ooooo....ku chwale...całam w pąsach..."unikalny styl pisania"? dlaczego? Jeśli przekonuje, to tym bardziej ogromna radość z mojej strony. Dziękuję. A to uśmiech za te podskoki. :)))))))))))))))))))))))))))))) cieżko odpowiedzieć, dlaczego unikalny. odpowiada mi układ graficzny zwrotek i wersów, pewien porządek myślowy, bez bałaganu, wszystko ładnie i zgrabnie zebrane i przekazane dalej. za uśmiech - uśmiech :o))))))))))