Dariusz Sokołowski

pierwsze cztery wersy na kartkę z życzeniami, reszta niekoniecznie musi być napisana. pod warunkiem, że damy dobry obrazek.

niby manifest, a godzisz się Pan z "banalną" końcówką. zastanawiawiająca niekonsekwencja, a może... to nie manifest, tylko manifestacja manifestacji? swoiste ouroboros.

proszę się nie przejmować, wszystko to wina banalnego adresata

lux, Wszyscy macie u mnie po mini śmietance do kawy, trzeba przecież spożytkować te zaległe... znajomości, pozdrawiam serdecznie.

O tak! Panie Stefanie. A gdyby dychotomię "za i (na) przeciw"... Bardzo pojemna metafora. Pozdrawiam nagi u góry.

nie przejmuj się , wakacje szybko zlecą...

Z uwagi, żeś Panie Sosna zapalony ideolo, proponuję publikację w jakimś Tygodniku Warszawskim. Może wtedy co ruszy. Może jaki duet? Bo gdzie dwóch, tam prawie armia! - http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=42352

szybko w górę oczy wznosił i pomoc sosnę prosił - tu siadła rytmika, albo czaego braqkuje

niegłupio i lekko. czyli ok.

"Nie ma wina żeś jest czarna, brzydka niczym noc koszmarna" prawda jak wsze czasy stare piesko rządzi obyczajem

"wiesz lubię z tobą znak pokoju myslałem kiedyś pomieszane zera i jedynki" -Doda byłaby dumna minimalizm aż boli, może za mocno?

do słońce za wysoko - gitezz, reszta zależnie od interpretacji, pozdrawiam

Poniechaj

Kurna, Panie Jacku, jak zwykle wszystko na swoim miejscu. Przepraszam, że wcześniej nie mogłem. Już nadrabiam. "gdy żale się sypią jak cukier...", tylko to mi się nie tego, bo fonetyka zdradliwa jest. I jak się czepi, to sie nie można odczepić. Ale to tylko takie formalnie moje zboczenia. Bo utwór jak po szynach. Pozdrawiam serdecznie.

"Stąpam po niej ostrożnie Jak pies przy nodze Swego pana" - czemu to tak ostrożnie, nie rozumiem czemu zły pan.

ale jak się już napisało, to czemu z tym czegoś nie zrobić?

porywający utwór, więcej nie pisnę, bo jak Mistrz wpadnie, to dostanę bęcki za wygadywanie głupot, pozdrawiam serdecznie

nie mów nikomu k... ziomuś ale to jest muzyka na wypasionych k... bitach kto nie skumał tej zadumy niech stąd znika joł, kwita

Zgrabna opowiastka. Ładnie się po ludzku na końcu rozbrzękło. Pomimo, że wiersz nie ma wzorca rytmicznego, to zachowany układ 5/6 gwarantuje (prawie) płynność czytania. Staję w kolejce po podpis Autora. Pozdrawiam.

ok, tylko "żalenie się" nie widzi się mnię, pozdrawiam

jestem za żółcią!

Do Z z tym...

i nie tylko- he he pozdrawiam Ewo Panie Darku serdeczne dzięki za wizytę :)))) Pozdrawiam ciepło EK Stasiu oczywiście masz rację z tym nie tylko :))) Pozdrówka od nac ciepłe:))) EK oj, "nie tylko" przede wszystkim! kłaniamsie

zdrabiniutka, znaczy się zgrabniutka ta miniaturka!

przepraszam najmocniej za skasowanie komentarza, ale jednak na razie się wstrzymam z tak jednoznaczną odpowiedzią...