Alicja_Wysocka

Zostawiam miotłę do wymiatania smutków :)

Niesamowicie plastyczny, klimatyczny, śpiewny, rzewny i piękny, że ach! Zakochać się można w takim piórze. Winszuję, Oxy i wzdycham poetycznie :)

Od początku wiersza zmierzałeś do dość przewidywalnego końca. Uparłeś się, (a może raczej przyzwyczaiłeś) do męskich akcentów i pewnie Ci się wydaje, że inaczej nie potrafisz. Ładnie trzymasz rytm, ale jeśli już koniecznie chcesz te jednosylabowce, to może jakieś ciekawsze byś znalazł, bo mi - ci jest - 3x nie - 2x się - 3x Podpisano - Maruda. Ale pozdrawiam Cię ślicznie :)

AD - Twój komentarz jest równie urokliwy, pozdrawiam z ukłonem :)

Marcinie, dziękuję pięknie za rymowane kwiatki, Tylko że ja jestem rudo - kasztanowa wiewióra ale na potrzebę Twojego wiersza się chyba przefarbuję, Uśmiech zostawiam :)

A ja uważam, że jesień to najbardziej poetycka pora życia. Bo i co co tam wczesną wiosną młode wie o życiu. Pozdrawiam poetycznie :)

Animus_Lumen, Stary_Kredens Uprzejmie dziękuję i pozdrawiam :)

Wreszcie ktoś pomnik Peelowi postawił :)

To się jeszcze ogień ugrzeje przy Was, Uśmiech zostawiam :)

Aaa, dzięki za doprecyzowanie, teraz jaśniej :) W takim razie więcej słonka i optymizmu życzę :)

Mówią, że ten więcej cierpi, kto bardziej kocha. Zwijanie się w kłębek, to pozycja obronna przed Delikatnym. Ciekawe czy on sam nadał sobie taki przydomek, czy Twój pomysł? Serdeczności :)

Z dymem tak bywa. Wciąż piszę listy na niebie, tam przynajmniej nie zabraknie miejsca. Dziękuję An, pozdrawiam i ściskam :)

samm, od Twojego komentarza , kawa wyraźnie zmieniła smak na lepszy, Uprzejmie dziękuję, miłego dnia :)

Dziękuję Oxy, pozdrawiam Cię szczególnie miło i cieszę się, że znowu jesteś z nami :)

Ufff...nic nie kumam :(

Waldemarze, kłaniam się wdzięcznie :)

Dzień dobry Bożenko, dziękuję i pozdrawiam :)

Klimatycznie. Złapałam łyk natury. Pozdrawiam :)

Jak nie ma ognia, nie potrafię pisać. Dziękuję Marlett, ślę serdeczności :)

A u mnie słońce, Kocie. Jeszcze więcej słońca życzę i dziękuję :) :)

Mój tato był marynarzem. Coś musi być w tej miłości do morza, całe życie mieszkam nad morzem, Morze, ty budzisz w sercu jakiś dziwny żal Gdy mgły na falach się położą Gdy wiatr obudzi cię zuchwały Tyś jest w tym gniewie rozszalałe, wspaniałe ... Udany wiersz, Marcinie.Pozdrawiam niedzielnie :)

Też jesteś urocza, pozdrawiam :)

Szczęściarze, nawet zgrabnie. Pozdrawiam :)

Ojej, jak dziecko, zadajesz trzysta pytań dziennie, Pozdrawiam ciekawskiego Waldemara :)

chciałam pisać list do ciebie przeklęłam margines bo nie cierpię ograniczeń karteluszki ścinek niebotycznych są rozmiarów dzisiaj moje chęci więc nie streszczę w cztery brzegi nie dam się uwięzić mam już datę w prawym rogu i słowo kochany list na niebie dymem piszę kaligrafowanym nie przeczytasz nie otrzymasz dokończyć nie mogę zbrakło dymu pomóż proszę potrzebny mi ogień