Alicja_Wysocka

@Sylwester_Lasota A wiesz, że tamten dzień, został mi głęboko w pamięci, nie dlatego, że jakiś jarmark czy wesołe miasteczko. Jakoś ciągnie mnie do fruwania. Tam wysoko, jest tyle powietrza, jeszcze ruch obrotowy, pęd, wolność - to było i jest dla mnie wciąż piękne. Gdyby mnie ktoś zbudził w środku nocy, i powiedział: - lecimy? To momentalnie staję na nogi i jestem gotowa. Lubię lot samolotem, nic mnie nie mdli, nie boję się. Jeszcze nie leciałam balonem, to jest marzenie podobne do karuzeli. Kiedyś w Gdyni na skwerze, były jakieś zawody balonowe, można było sobie przy okazji pofruwać, tylko, że ja nie zabrałam ze sobą kasy na takie atrakcje, no i lipa. Do dzisiaj kręcę się z radością na tzw. Diabelskim Młynie. W Gdańsku nad Motławą, postawili takie ogromniaste cudko, ach... A jaki piękny jest świat z góry, daleko od wszystkich problemów, zmartwień, paskudnych ludzi... Czasem sobie myślę, że całkiem możliwe, że wśród moich przodków był Ikar. Możliwe, coś w tym musi być. Mieliśmy w rodzinnym domu dużego psa, wabił się właśnie Ikar :P Dzięki, że tutaj zajrzałeś, pozdrawiam :) @Wędrowiec.1984 No widzisz, myślę, że każdemu coś tam z dzieciństwa zostało. Rodzice przecież nie mieli pojęcia co tak naprawdę mnie kręciło, nawet nie śmiałam za bardzo domagać się tego. Była nas piątka rodzeństwa, więc rodzice uwijali się ostro, żeby to wszystko ogarnąć. Jako dzieci chyba byliśmy posłuszni, zresztą, to były inne czasy, dzieciaki nie miały tyle do powiedzenia, co dzisiaj. Pozdrawiam serdecznie :)

Kiedy miałam dziesięć lat, marzyłam o jednej rzeczy — o karuzeli. Prosiłam mamę i tatę, by zabrali mnie na tę magiczną jazdę, ale tata zawsze mówił, że na karuzelę chodzą szumowiny. Nie mogłam tego pojąć, ale wiedziałam, że muszę tam iść. Pewnej niedzieli rano, kiedy wszyscy jeszcze spali, rozbiłam swoją świnkę skarbonkę. Zebrałam wszystkie pieniądze, jakie miałam, i bez pytania wyszłam z domu. Na karuzeli kręciłam się godzinami. Świat wirował wokół mnie, a ja czułam się wolna i szczęśliwa jak nigdy wcześniej. Nie schodziłam z miejsca, dopóki nie zrobiło się późno. Kiedy wróciłam do domu, tata już czekał. Dostałam smary na tyłek i zapytał: — Wiesz, za co to? — Za karuzelę — odpowiedziałam śmiało. Tata spojrzał na mnie poważnie: — Nie za karuzelę, tylko za to, że nie powiedziałaś, gdzie idziesz. Spojrzałam mu w oczy i powiedziałam: — A jakbym powiedziała, to bym nie mogła iść, bo już prosiłam. Tata tylko pokręcił głową, a ja wiedziałam, że ta przygoda zostanie ze mną na zawsze.

@MIROSŁAW C. Przeczytałam. Długo potem milczałam. Nie wiem, czy rozumiem — ale chyba nie muszę. Wiersz jak jeż. Trochę mnie ukłuł. I został. Pozdrawiam :)

@MIROSŁAW C. Dziękuję :) @Jacek_Suchowicz wczoraj wskoczył jeden dzisiaj drugi został i do tego goście można się zaplątać podając do stołu pomysł się wysypał no i zamiast wiersza wstydu się nałykam

@Wędrowiec.1984 Goście już poszli. Jak jestem w transie pisania, to nie chcę żadnych gości, ale cóż, różnie z tym bywa. Staram się, ale często wolę komputer. No tak, każdy ma odwagę żeby przeczytać, ale już nie każdy żeby napisać, bo to szczególny rodzaj poezji, tutaj nisko kłania się subtelność.

@Natuskaa, dziękuję :) @DagnaA jeśli będzie ten 'puch marny' to wtedy jak kura pazurem mogę :P

@DagnaAle, ale, gęsią skórkę czasem mam, szczególnie jak mnie co wzruszy, a skoro gęsia skórka, to może i piórka, och nie, tylko nie to :) @violettaO! Aleś mnie przyłapała, no przed Tobą nic się nie ukryje :)

@Dagna Zgadzam się, a Jacek wsadził kij w mrowisko, zaraz go oblezą mrówki. Eh, no przecież wiem, że żartuje :))

@Dagna Bo bardzo lubię bawić się słowem, a język polski jest szalenie plastyczny, da się powyginać we wszystkie strony. Przecież do wiersza można coś swojego wetknąć, jak przysłowiowe piórko do kapelusza, ale nikt mnie nie przymusi do tego, że się przyznam, co jest moje, a co nie. No to do pióra! :))

@DagnaJakby mi facet powiedział, że jest doskonały, to natychmiast bym mu kawę na łeb wylała, albo co tam bym miała pod ręką. No i wtedy ciekawe jakby się zachował, też doskonale? Przyszłam pod ten wiersz znowu się pośmiać :))

@Dagna Pewnie pamiętasz, jak napisałam w którymś, że chciałam swoje wiersze podpalić, w innym, że gdybym to zrobiła, miałabym choć przez chwilę chociaż iskry w oczach. Dziwne jest to, że czasem trzeba się tłumaczyć z podobnych rzeczy. Myślałam, że i Tobie też trzeba :) Aaa, kiedyś napisałam, że idę się utopić. No to może dalej pójdźmy. Czy malarz musi koniecznie mieć modelkę do namalowania aktu? No nie, bo może malować z pamięci, z wyobraźni. Podobnie autor może nakłamać, nazmyślać, że niebo jest zielone, a trawa niebieska, właśnie to podoba mi się w poezji. Realny świat ma granice, a świat fantazji nie ma, tutaj można zaszaleć. Więc czasem się trochę wygłupiam. Dobrego wieczoru :)

@Rafael MariusRafaelu Dwuznaczny :)) Mianownik- kto, co? pomysł - rzeczownik Rodzaj - męski Pozdrawiam z uśmiechem :)

@Wędrowiec.1984Chciałam rozwinąć swój komentarz, ale zaraz będę miała gości i nie za wiele mam czasu. Lubię jak Ty, wiersze dopracowane, w miarę możliwości, bo też pewnie zdarzy mi się od czasu do czasu jakaś wpadka. Do wolnych podchodzę trochę jak pies do jeża, czytam, bo przecież też są poezją, ale to nie mój świat. Raz jeszcze dziękuję, Bratnia Duszo :)

@Dagna W wierszu nie musi być prawdy, każdy żyje według woli i praw autora, a Peel nie musi być człowiekiem, mogę sobie kłamać do rymu, przez poetycki przymus, tak jak fantazja podpowiada. Mnie częściej inspirują wiersze, lub niewiersze innych. Dziękuję serdecznie za komentarz, pozdrawiam :)

@Wędrowiec.1984, dziękuję :)

@Roma Tak mi się wiersze z życiem plączą od lat, tylko że bez rymu. Ale nie narzekam, zawsze może być gorzej, dzięki :) @Waldemar_Talar_Talar, dziękuję :)

@Wędrowiec.1984 Eh, usiadłam kiedyś na świeżo pomalowaną ławkę, bo fraza się czepi jak przysłowiowy rzepik, i musisz :)

@Wędrowiec.1984 'Im ciemniejsza noc, tym jaśniejsze gwiazdy' Mamy do czego tęsknić i śnić. U Ciebie jak zwykle, pięknie :)

@lena2_ Ładny aforyzm :)

@Marek.zak1Tak, tak, znam to. Co rusz jakiś wpada do głowy, nawet tam został, chyba go wywalę. Miał być na temat od A do Z. Ale tak jakoś nieciekawie rośnie, raz ożywa, raz zdycha :P Dzięki Marku, pozdrawiam :) @lena2_No widzisz jak to jest, mnie wydał się głupawy, ale przemyślałam sprawę i na chwilę został, pozdrawiam, Leno :)

@Roma Jakby delikatna medytacja nad obecnością drugiego człowieka – a raczej nad jego brakiem, cicha rozmowa z nieobecnym, a jednocześnie bardzo rzeczywistym "ty". No to mu nagadałaś, dobrego dnia :)

wczoraj pomysł się przysiadł na niewielkiej serwetce i tak żebrał bez słowa - sam ze sobą być nie chcę, nie przepadnę, niech stracę, jest po temu sposobność na cóż nam stały rozdział, na cóż życie osobno? ciągle taka samotna, przecież z nikim nie chodzisz pozwól zostać choć chwilę, mogę los ci posłodzić raptem przywarł do gustu, że poległam nareszcie może stracę, przeżyję, jedną noc się z nim prześpię

Ale jakbym miała jeszcze ze dwie ręce i dwie głowy, to może dałabym radę :) Dobrej nocy, Deo.

@iwonaroma Chyba nie przesadziłaś, ale ja tylko za siebie mówię :))

@Kawonl Chciałam coś napisać, ale długopis mi się wypisał.