Alicja_Wysocka

@Tectosmith Dziękuję :)

Sen jest mi potrzebny do wiersza, tak samo jak dobry poeta. Jedna myśl, jeden splot słów, sprawia, że dowiązuje nitkę do pióra i samo się pisze dalej, dziękuję :) @Nata_Kruk Bardzo się cieszę :)

@Nata_Kruk Uśmiecham się do Ciebie i do wiersza. Szybciutko urodziłaś to dziecię, ja też dziękuję :)

@Ewelina Poetycznie tęsknisz to ładne, nieznajome, też muszę się tam wybrać :)

@Nata_Kruk "Żelazo ostrzy się żelazem" a wiersz wierszem, pisz proszę, jeśli moje bazgrołki skuszą Cię do napisania kolejnego wiersza, będzie mi ciepło na sercu, serdeczności :) @Radosław Ukłony i podziękowania :) @Marek.zak1 Tobie także dziękuję, Marku :)

@Wędrowiec.1984 Czasem, jak mam jakiś piękny, niedokończony sen, próbuję zasnąć jeszcze raz - niestety, nigdy mi się to nie udało, nigdy nie dośnił się do końca. Dziękuję :) @Ewelina Nieraz plotą się takie głupstwa, że wstyd się przyznać, ale zawsze to lepsze niż koszmary, serdeczności :)

@Jacek_Suchowicz Nie lubię zabierać głosu w tego typu dyskusjach, jednak... Wszyscy raczej znamy słowa: "Nie zabijaj" Człowiek wymyślił swoje prawa i racje: "Kto na wojnie zginie, tego niebo nie minie" Chce żyć po swojemu, tylko nie chce ponosić konsekwencji i wybucha gniewem, oczywiście na Boga, nie na ludzi i siebie.

@Jacek_Suchowicz Nie damy Ci spać, przemiły Jacku muzyką wierszy będziemy budzić. Nie ma to, tamto, jesteś poetą poeta musi bywać wśród ludzi. :)

@Walka z Czernią Kiedyś w wierszu (autora nie pamiętam) przeczytałam: "Jeśli to prawda, że kocha się sercem, to na co ci oczy?" Twój wiersz przypomniał mi tę sentencję, Pozdrawiam :)

@violetta Chciałabym więcej, znaczy dłużej, ale co tam. Małe też jest piękne :)

o śnie przecudny co mi dziś znowu rozkołysałeś lazurów skraje sponiewieranej niełaską czasu powiedz obiecaj że już zostaniesz niechajże wreszcie pośpią się myśli wierne tęsknocie uczuć strażniczki w małej ułudce co nie ma steru nasze są przecież powiem to wszystkim na co ci spytam mój śnie jedyny wciąż odchodzeniem od siebie trudzić zimno o świcie drogi poślepły zbłąkasz się jeszcze i nie powrócisz

@Kwiatuszek Pięknie dziękuję :) Zainspirował mnie wtedy (może nie tylko) wiersz Bolesława Leśmiana Dwoje ludzieńków. Przesycony smutkiem i beznadzieją, która co pewien czas do mnie wraca. Zgubiłam tamto pióro razem z chęcią i zapałem - bezpowrotnie. Serdeczności i pozdrowienia :)

Chwalę :)

@error_erros Ale puenta! Super :)

@Tymczasem Równiutko :) Jesień jest bardzo poetycką porą roku. Lubię deszcz. :)

Mój komentarz nie był złośliwy, chciałam Ci pomóc, jednak po raz kolejny przekonuję się, że ludzie nie chcą pomocy, chcą pochwał. Świadczy o tym Twój pierwszy komentarz. Nie mam takiej pewności, nigdzie i nigdy o tym nie wspomniałam. Przeciwnie, chcę wciąż się uczyć, a każdy merytoryczny komentarz przyjmuję z pokorą.

No cóż, chciałam, myślałam... Jesteś wciąż początkujący, pominę celowo słowo poeta. Gdybyś nie był, to "takie coś" wywaliłbyś do kosza. Sam sobie wystawiasz świadectwo, sam sobie psujesz opinię i dopisujesz na kolanie teorię zabawy do sytuacji. Szkoda gadania i czasu :(

Policzyłam slaby (samogłoska też jest sylabą (i) Jacek po mistrzowsku Ci wyrównał wszędzie, w każdym wersie masz po 7 sylab, No i teraz gra, wiersz się nie kolebie tylko płynie. W Twoim, przyrównam do karety, z różnych stron są różne kółka, jedzie i się kolebie, że aż się wywraca Poezja rymowana rządzi się pewnymi prawami, zasadami, ramami, których wypada się trzymać. Taką wiedzę można zdobyć, między innymi czytając komentarze. Całe życie się czegoś uczymy, no i tak trzeba. Mam nadzieję, że mnie nie przeklniesz i się nie obrazisz. Jeśli mnie znienawidzisz, zrozumiem. Ale powiem jeszcze "Mądrej głowie, dość po słowie" A głupiej... dokończ sobie Serdeczności :)

Sorki za wtręt, może się przyda. "Anafora to specyficzny rodzaj powtórzenia. Na czym polega jego wyjątkowość? To powtarzanie słów lub fraz, które pojawiają się na początku poszczególnych segmentów tekstu, na przykład zwrotek czy wersów w poezji albo na początku zdań w prozie"

Fajnie, że się nie obraziłeś. Powiem Ci, że na początku mojej przygody z wierszami, jak znalazłam w czyimś wierszu niedokładny rym na przykład parapecie - przecież, to myślałam, że autor źle zrymował, że nie wie, że można parapecie - lunecie, leciałam z podpowiedzią, z pomocą. No i wtedy to mnie dostało się po głowie. Odesłano mnie jakby do szkoły, poradzono dowiedzieć się czegoś o asonansach. Do dzisiaj jestem wdzięczna za tę i każdą merytoryczną pomoc. Do pisania sercem, trzeba jednak dołożyć jeszcze głowę, ważna jest wiedza. Dopiero ta w połączeniu z talentem i pracą, daje efekt. Dużą rolę odgrywa znajomość języka polskiego, jeśli przykładałeś się do tego przedmiotu będzie Ci lżej, jeśli nie, zawsze można się poprawić. Wierze, że będzie dobrze, powodzenia :)

Przyznaję, dużo prawdy!

@Bożena De-Tre A niech się spełni Twój apel Pozdrawiam :)

Trochę mi do kawy temat nie pasuje, ale zdolniacha jesteś, pozostaję w osłupieniu :) Miłego dnia :)

@violetta @violetta Dzięki, Dziewczyny :) Muszę pospać, wykończą mnie kiedyś te wiersze, zupełnie jak małe dzieci, budzą w nocy i spać nie dają ;P Zmykam :)

@jan_komułzykant Janku, jakże mi miło. Myślałam, że już tutaj nie bywasz. Witam Cię najserdeczniej i dziękuję, szczególnie za obietnicę, że zawsze... Nie wiem czy to prawda, jednak jesteś Poetą, a poetom wolno więcej :)