Alicja_Wysocka

@viola arvensis, Podziękowania :)

@UtratabezStratyJak będziesz mocno w to wierzył, to tak się stanie. No wiesz, o innych rzeczach się myśli, o innych mówi - o jeszcze innych pisze. A o kolejnych nikt nigdy nie będzie wiedział. No i bądź mądry i pisz wiersze :))) Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :)

@Marek.zak1 Mądrość wie jak wykorzystać wiedzę. Mądrość jest często zapisana w książkach, jeśli tylko stoi na półce, jest bezużyteczna, zadziała, jeśli wprowadzisz ją w czyn

@Annna2 Dziękuję Aniu, za ten osobisty komentarz. Serdeczności :) @violetta, dziękuję @[email protected] :)

@MigrenaDzięki Jacku, mam gorszy czas, i nie ma na to lekarstwa, serdeczności :) @MIROSŁAW C.Och, dziękuję :)

@Migrena Ten wiersz płonie. To już nie poezja z codzienności - to mitologia uczuć, taka, co sięga po wielkie słowa i nie boi się przesady. Jest jak erupcja: niekontrolowana, zmysłowa, pełna obrazów, które niemal pękają od intensywności. Słychać w nim tęsknotę za totalnym stopieniem, za tym, żeby miłość była wszystkim i ciałem, i kosmosem, i śmiercią, i światłem. To poezja zrobiona z ekstazy i lęku przed jej utratą.

@Waldemar_Talar_Talar Ale zaczynałam od dymu z komina i nie mogę teraz dopasować reszty, dziękuję Waldemarze, pozdrawiam również :)

@Berenika97 czytasz między słowami, Berenika. Składam się.

@Toyer To może porozmawiaj z innymi, bo wciąż mówisz tylko o sobie. Postępuj wobec innych tak, jak chciałbyś, aby oni postępowali wobec Ciebie, a będzie lepiej, pozdrawiam :)

@Marek.zak1 Dziękuję Marku, ja sobie próbuję układać z jednego miejsca na inne, ale póki co, mam bałagan, pozdrawiam serdecznie :)

@Alicja_Wysocka Dzięki za komentarz, urodził się z nadmiaru emocji.

Już nie pytam, kto winien. Z milczenia nie ulepisz chleba, z ruin nie zbudujesz dachu, choćbyś znała każdy kamień po imieniu. Byłam tam - gdzie echo udaje głos, gdzie spojrzenie znika zanim dotknie skóry. Nie chcę już czekać w cudzym oknie. Zamykam je. Zasuwam firankę z oddechu. Wychodzę. Pod stopami miękka trawa, a w dłoniach niespodziewanie lekkie serce. Jeszcze boli, ale to ból, który się już uczy oddychać we własnym rytmie. to ja - ta, która została, i żyje.

@KOBIETA Rozebrać noc z ciszy - chciałbym się tego naumieć, ale myśli za głośno tupią.

@KOBIETA Podrapały mnie, ale słodko było :)

@KOBIETA Dziękuję i pozdrawiam - siedzę w gąszczu malin :) @Waldemar_Talar_Talar, dziękuję

@lena2_, dziękuję

@Konrad KoperSzczególnie nieszczęścia chodzą parami :)

@[email protected], @Waldemar_Talar_Talar, dziękuję

A ja pomyślałam, że tylko lajka zostawiłaś, więc podziękowałam. Bereniko, bądź sobą :)

@Berenika97Między wiarą a zwątpieniem też jest wąska dróżka, taka, co to nie wie w którą stronę bliżej, trochę słońca Ci przesyłam

@Berenika97, rozbierasz ze wszystkiego, choć rękawiczkę zostaw :) Serdeczności jak zapach kawy - zostawiam :)

@Marek.zak1 Tak Marku, Ty wiesz, że w wierszu nie musi być prawdy, pozdrawiam :) @Nata_Kruk, @Berenika97 Podziękowania i uściski, Dziewczyny :)

@viola arvensis Oj Violka, w sercu nie ma gratów, tam jest tylko to, co żyje. Pozdrawiam poniedziałkowo :)

@viola arvensis Tak się czasem przyssie jak głód albo pragnienie, wiem o czym mówisz, Violu :)