Alicja_Wysocka

@violetta No to mamy misję, pozdrawiam :)

@UtratabezStraty Coraz sprawniej prowadzisz dialogi, a podział na akapity bardzo pomógł – tekst oddycha i czyta się go lżej. Ale miałam wrażenie, że emocje bohaterów nie do końca przebijają przez tę sytuację – jakby między nimi stała szyba. A te drewniaki... chyba czas, żeby autor zabrał je wreszcie do domu. Może wtedy wreszcie coś się wydarzy? :)

@violetta Violu, idziemy szukać takich kamieni?

@KOBIETA Och Ty Kusicielko :) Zaraz ktoś przyjdzie i oszaleje.

@Michał CzachorowskiSkoro samo się rozpoznało, to niechaj nie zmienia zdania :)

@tie-breakHmmm... Chciałabym mieć taką siłę i taką moc - a jestem tylko gryzipiórkiem z gęsim piórem, tak niewiele mogę. Kamieniu, czy Ona wie, że z jej dłoni narodziło się światło?

@Leszczym, @Omagamoga, kłaniam się wdzięcznie :)

@UtratabezStraty Ojej, ale tam też jest mi całkiem dobrze i tak jakoś bezpiecznie. A jak wyjdę poza słowo, to się rozwala :)

@UtratabezStratyDziękuję za wiadomość, przeczytam, ale nie dzisiaj. Pozdrawiam :)

@JuzDawnoUmarlem Każde kolce mają swoją różę.

@Radosław Rozum i serce są jakby niedaleko od siebie, ale potrafią prowadzić wieczne dyskusje. I czytałam kiedyś, że skoro rozum mieszka nad sercem, to znaczy, że powinien wziąć nad nim górę, ale odwrotnie też bywa :)

@Berenika97 Ten wiersz to świadectwo gwałtu wojny na duszy - prywatna apokalipsa. W tym świecie wszystko jest ożywione bólem i współodczuwaniem; nawet cegła pamięta cierpienie. A kobieta uczy się „łkać tak, by nie poruszyć powietrza” - jakby ono też mogło ją zdradzić. Strach z tych wersów przenika czytelnika - staje się jego oddechem. Bereniko, to wiersz, który nie pozwala odwrócić wzroku. Zostaje w człowieku jak blizna - nie z krwi, lecz z pamięci.

@Rafael Marius, @UtratabezStraty, dziękuję :) @JuzDawnoUmarlem, @obywatel, również dziękuję @viola arvensis i jeszcze Tobie dziękuję :)

@GosławaTak, widzę tęczę w rosie i w kropelkach deszczu, które wiszą na gałązkach. Kiedyś wchodziłam do pracy po 214 schodach, z nudów liczyłam te schody, bo za każdym razem wydawało mi się, że ktoś dobudował ich więcej niż było. Po obu stronach rosły krzewy dzikich śliwek i kiedy w nocy padał deszcz a rankiem wschodziło słońce, w każdej kropli przeglądała się maleńka tęcza - jak ta z Twojego wiersza :)

@Waldemar_Talar_Talar Pewnie, że fajnie. Wiesz Waldemarze, wstaję tylko dlatego, żeby napić się kawy, nie dlatego, że muszę - i to jest zupełnie inne wstawanie, ono ma większy sens i siłę, niż słowo muszę - to słowo ma zapach, smak i jest kusicielskie. Pozdrawiam :)

Właśnie tak, Bereniko, prze niektóre przepływa, inne omija, a czasem zostaje na dłużej, :) Może nie dla wszystkich, ale dziękuję, że tak go odebrałaś :)

@huzarc Nie lubię wycia syren - nigdy nie wiem, czy ktoś właśnie przychodzi na ten świat, czy z niego odchodzi. Twój wiersz ma w sobie tę ciszę po dźwięku, jakby już wszystko zostało powiedziane, tylko echo milczy. Śmierć rzeczywiście jest niema - i może dlatego tak bardzo potrzebujemy słów, póki jeszcze mamy głos.

@KOBIETAEch, no nie potrafię tak czarować jak nasz Czaruś, ale nie gryź ust, to boli. Też chcę iluzję dzisiaj w nocy, nie musi być zmysłowa, wystarczy mi zapach i kolor.

@FaLcorN W Tobie, kiedy jesteś pozytywnie nastawiony i masz dobre relacje z pozytywnymi ludźmi :)

A mnie skołtunione myśli nie dają spać, a do Ciebie przyprowadzają ciszę.

@Migrena No tak, jesteś tego warta, każda to słyszy. Ponoć kłamstwo powtórzone sto razy - staje się prawdą. A mnie jeszcze wkurza to, że film trwa 3 godziny zamiast półtorej.

@Adler, @KOBIETA, @Rafael Marius, @Nata_Kruk, @tie-break, @jan_komułzykant, @lena2_, Moi Kochani Goście - bardzo dziękuję za czytanie i odwiedziny. Chyba wymelduję się z mojego mieszkania i zamieszkam tutaj, na portalu :) Serdeczności dla wszystkich :)

Dla mnie także, każdego dnia, a ludzie? Wiesz, jeśli są źli - to złe czasem jest tylko to co robią, a nie oni sami.

@Migrena Och, mówisz mi to często, bo Ty wiesz co mówić trzeba, żeby było miło i tyle, dziękuję :) @huzarc, dziękuję :)

Słowa: Adam Asnyk