H.Lecter

szlakiem po chleb szukałam drogi martwienie po drodze - przedrogowane na cmentarzu westchnień - koszmarne groza życia a może nadzieja pełna i pusta - ambiwalentne do przesady wplątane dziś w codzienność - dziś czy codziennie ? w codzienność rzeczywistą - jeżeli wcześniej jest troska o powszedni, dzisiejszy, to jaka ma być codzienność ? Słabo.

Dlaczego chiaroscuro ? Blade cienie, to chyba za mało... Jest klimat zamazanej szarości ale na jakąś myśl brakło już miejsca. Naklimatycznić się i zapomnieć.

"Piętaszek czyli Otchłanie Pacyfiku" Cielak czyli Otchłanie trzewi... ;) Proszę, nawet w trzewiach można " pogrzebać " z przyjemnością... ; ) Piętaszek - najprostszy diabeł, chochlik, który zasiewa Speranzę czarnym kwiatem - uroczy i cierpki...jak sam wiersz... Pięknie się czytało... : ) P.S. Może tylko ziemia nie zapachnie chlebem. jakby nie z tej " wyspy "...

Michale, nie wiem co napisać... Temat na parę książek, filmów, pewnie nie zawsze byłyby udane - tobie wystarczyło kilka słów... Jeden z najlepszych tekstów, jakie ostatnio zdarzyło mi się czytać. Dziękuję.

to żart, trzeba czytać z przymrużeniem:) pzdr. Próbowałem, nie wyszło...

Nie podoba mi się puenta. Ustawiasz czytelnika w roli widza, nasycasz obrazami a potem przenosisz uwagę na odczucia peelki - to jakby dopowiedzenie zza kadru, oferowanie gotowca emocjonalnego. Reszta - świetna.

Kosz.

Ciepło i mądrze. Wiersz z gatunku tych, do których chce się wracać. P.S. Tytuł, można sobie darować... ; )

Wierszyk jest jakąś formą odpoczynku od poprzeczki i samego siebie... : ) Dzięki, B. : )

Kwestia wiary ( w tym przypadku zbawienia ), tyleż wymykająca się argumentacji, co namiętnie dyskutowana ( również w dialogu wewnętrznym ). Kwestia pewnych wyborów wynikających z ludzkich potrzeb, jeszcze bardziej - lęków. Wymagająca " podpowiedzi " - kilkunastu słów. Wolność wiary ale i wolność od wiary, traktowana jako rodzaj wagarów, na które święty przymknie oko, bo przecież predestynacja i presciencja... ; ) Temat potraktowany w wierszu trochę " chłopakowato ", co ma swój urok ale i momentami, niezgrabną naiwnością gryzie się z powagą tytułu. Są fragmenty, w których naiwność powinna być bardziej zgrabna... ; ) : beztroska z wczoraj wycofała się przed zmrokiem drzewa się mylą chmury nie są niebieskie powiedz mi dlaczego ci chłopcy przerywają przekleństwem myśl o spokoju jak nakręceni w igrzysku wszechświata Nieżle.

Nędza szczytująca...

Już prawie zapominam, że napisałeś kiedyś parę dobrych tekstów... Bez muzycznej podpórki, bardzo słabe.

Prostytutki w swych pokojach zwierzeń sprzedają miłość każdemu Ach,te pierwsze wtajemniczenia... łza się w oku kręci... ; ) Słabo.

Wątku bokserskiego pozbyłbym się bez żalu. Nawet nie film, tylko jego wyobrażenie, podobno coś tłumaczące, kontekst nieczytelny. Reszta - dobra, cielakowa... : )

Dzisiaj rano rozbawił mnie kredowy napis na murze, nabazgrany dziecięcą ręką - " gócio jest gupi ". Dlaczego informuję o tym, w tym miejscu ? Jakoś kojarzy mi się z tekstem i niektórymi komentarzami... ; ))

Zgadzam się. Nie zgadzam się... : ) Dowcip, lekkośc i autoironia, zawsze są w cenie. Widzę ostatnio w twoim pisaniu jakieś dobre,zachęcające zmiany...

Kosz.

Dzięki, Stefanie. : )

Rachel, przecież ja nie prowadzę listy obecności... : )) Nawet nie próbuję zgadywać, cóż to takiego " zbiorcza atmosfera ". Odpoczynek - rzecz ważna... : ) Bywaj...

Gładko ładne rzeczy - wymyślamy, " też bardzo ładne " - są... : )) Dzięki, Kasiu. : )

Nie czuję wyraźnej łączności ( poza sytuacyjną ) między częściami. Marsz poprzez czas... ? Sztywne i nieco naciągane. Podoba mi się każda część oddzielnie.

Dzięki, że zajrzałeś M R. : )

Kosz.

śmierć jest ziemista i włazi pod paznokcie Spod paznokci wydłubany tekst... ; ) Dobre. : )

Zamiarem był pewien dyskurs między strofą "ładną" - lekko przerysowaną i strofą "brzydką" - nieco sceptyczną wobec pierwszej... Dzięki, doll. : )