H.Lecter

Dobrze się czyta a to już bardzo dużo. Kłopot nie jest z puentą, tylko z " teatrzykowym " przejściem do niej. Wyrzuciłbym telefon, pozbył dialogów - przecież to jest " rozmowa " rozciągnięta w czasie , pewien ogólny klimat. Widzę to tak : mamo, Erebor odetchnął i zakwitły krzewy, Dębowa Tarcza wrócił do domu na tarczy... synu, przestań czytać książki, weź się za dziewczyny P.S. Fragment z wielbłądem, dla palącego - czytelny... ; )

Dotknąłeś istotnej rzeczy - motywacji... ; ) W pewnym wieku młodość, barwność ( wulgarność nasuwa się już automatycznie ) są wystarczająco wkurzającymi fanaberiami, by zareagować " efektami specjalnymi "... :) " Skurwisin ", to autentyczny komentarz/ ocena ze strony tzw. życia, jak tu z nim dyskutować... : ) Dzięki, Michale.

w moim odczuciu zbyt blisko siebie zbyt specyficzne definicje. Te " definicje " miały jakoś tam, dyskutować ze sobą...nie chciałem, by ze względu na odległość, krzyczały do siebie... ; )

Jak coś ma kopać poetę, to niech to będą kwiaty... : ) Dzięki, B. : )

Nareszcie coś drgnęło u Ciebie, jakby bliżej wszystkiego. Ekspresja nie zaszkodziła, ani wierszowi, ani poecie ;) Nie lubię wulgaryzmów, ale ten tu jest jak najbardziej na miejscu :D Pożyjemy, przeżyjemy będzie barwnie ;) To już nie drgnięcie a wibracje... : )) Barwne oczywiście... Dzięki, Agatku. : )

no no nooo.... poczucie humoru godne samego Hannibala L. ;) Nie lekceważyłbym terrorystycznych zagrożeń, ze strony peela... : )

Cieszę się z wybudzonego " czucia "... ; ) Dzięki, Krzysztofie. : )

Obiecuję, nie wysadzać całego nieba... ; ) Dzięki, Adolfie. Dawno cię nie było... : )

tej wiosny kwiaty wykopały mnie z ogrodu podglądam je z ukrycia młode barwne wulgarne gdy wysadzam niebo w powietrze myślę o tym że jutro trafię na czołówki gazet specjalista od efektów specjalnych poeta to taki skurwysyn w kolorze całą resztę trzeba i tak przeżyć

To rodzaj autoprezentacji, w której sięga się dna. " Prawdziwy poeto " - polecam szklankę zimnej wody...

nakładają mi się dwa przeźrocza - dwa obrazy, dwóch ojców... lubię takie przenikanie -f.isia Dzięki. : )

Miło czytać... : )

pod koniec trzeciej strofy zaczęłam niedowierzać wierszowi, czwartą odebrałam jako sztuczną, piątą obojętnie a zapowiadało się interesująco pozdrawiam, f. Moja " mapa " czytania, wygląda identycznie. Wiersz w jakimś stopniu zmarnowany...

Bez wdzięku, dowcipu i świeżości. Peel ustawiony w roli pretensjonalnego " koguta " prężącego mięśnie... Słabo.

świta: lampy strzepują muł z głowy. budzimy się, a sąsiedzi ściągają czyjeś ciała z tułowia żon i z drewnianych płotów, i taszczą na górę, w której ich dzieci grzebią motyczkami W puencie jesteś bezlitosny i...pełen nadziei... Dobry wiersz, pawel. : )

spacerowym mimochodem...moje wiecznie niewymachane nogi... To by pasowało na twoją sygnaturkę... : ) Podoba mi się, ta ptaszarnia. : )

Dzięki, Fagocie za " gorący " odbiór... : )

To są moje klasyczne dolegliwości... : ) Dzięki, Jacku. " Poetycko ", to mnie pozdrowisz w Porcie... ; )

Nie powiedziałem, że są złe - są tylko trochę " inne "... : )) Dzięki, Magdo. : )

Poetyka graffiti - wyraziście, efekciarsko i powierzchownie. Tytułowe płaszczyzny, to jedynie szablony zachlapane ścierwem w sprayu. Słabo.

Puenta nie jest odpuszczona ani " nie wadząca ". Ona tworzy jakość tego wiersza. Nie na zasadzie pięknego, celnego zwieńczenia, a czynnika organizującego tekst, budującego jego tkankę językową i sposób obrazowania. Rwany, niewygładzony zapis ( jestem prozą ), to łapanie czasu, wybór myśli " nieuczesanej ", surowego doznania jako srodka ekspresji, doznanie nieupozowane do intelektualnej fotografii. Dobre. : )

To mnie akurat nie dziwi...

Stefanie, to dla mnie zbyt odległy termin, by składać jakieś deklaracje... : ) Dzięki za zaproszenie. : )

Proponuję odwrócić proporcje - przeczytać raz i iść na piwo pierwsze, drugie i trzecie... ; )

? : )