Maciej_Satkiewicz

nie odróżniam już kolorów zaplątany w przezroczystość ubieram Cię w powietrze w strumieniach myśli jesteśmy nurtem sercem powrotu początkiem od światła do kształtu od kształtu do światła mżawka drobnych wierności jeszcze przed nami jest życie kolejna kompozycja

Co to za fatalna końcówka!? na dnie nocy by nie budzić odbieramy lampom prawo głosu to już koniec gry w kolory wczepiona w martwy materiał zasypiam zabiera snom tło przeszywa tylko kontur (...) na którejś stronie zdejmuję skórę - To jest Świetne, resztę proszę dopracować i zdjąć wreszcie ten przeklęty makijaż! ;P

www.patrz.pl/mp3/marek-grechuta-glos albo www.youtube.com/watch?v=vIGy1IYpqOM Jest sobie w Warszawie taka kawiarenka, Mesitą zwana... i bywają tam między innymi takie piosenki ;

Ojejejejej, co tu się dzieje? hm... Dziękuję za odpozdrowienia ;

Nic mi o tym nie wiadomo, ale są młode kaczątka i ciekawe zagajniki.

Dziękujemy, też pozdrawiam ;

Chyba będą też czereśnie... ;

A dlaczego Kasiu plusa nie dasz, skoro wszystko Ci się podoba? :) Daj plusa ;) Pozdrawiam obojga :)) To kolejna wspólna droga, hm, nie jestem pewien, ale chyba były też kule (przestrzenie metryczne)? ; Świetnie Agato, pozdrów Pinksa ;))

Kto wie, może zatem znaczenie słowa "Bóg" oznacza po prostu esencję "tego, co nas przekracza, co irracjonalne"? Metafora? ; Myślę wręcz odwrotnie. Racjonalne myślenie doprowadziło mnie do momentu, w którym po raz pierwszy nabrał dla mnie rzeczywistego sensu zakład Pascala. Tzn. "widzę" pewną substancję, racjonalnie i intuicyjnie zarazem (a intuicja przyszła po racjach rozumowych) i nie wiem, czy to taki byt, martwa właściwość rzeczywistości, czy...? A więc zakładam się i ten zakład jest warunkiem mojej wiary. Co ciekawe, nie zakłada się mój "rozum", lecz "serce" - wariant obstawiam intuicyjnie. Teraz, jakie to rozumowanie? Przy odrobinie szczęścia może uda mi się wydać co nieco względnie niebawem - i tam wszystko napiszę ; na razie figa. Pozdrawiam

Podoba mi się, chociaż drugą strofkę przemgliłbym lub przemienił (bo winogrona są w fiołkach, a światło na parapecie, w źrenicach, w paproci... więc struktura się raczej utwierdza niż rozpada), może tylko kosmki ; Pozdrawiam

prędkość nie godzi się na lawinę pośniegowych skrzyżowań pamięci obrazek przy lustrze, malowanie ust, tak widzę ;

A więc i tutaj rysuje się schemat agnostyk -> ateista -> ... Radzę więc uważać ; Pozdr. teista agnostycystyczny

agnostyk -> ateista -> teista Boga trzeba dojrzeć. Ateizm to krótkowzroczność, więc jednak, no cóż, choroba, zgoda, psychiczna ;P A teizm to ciągła niepewność jednak, przeczucie zaledwie, widzenie i niewidzenie, wiara. Powiedziałem ;

Kasi niosę Ci truskawki uwikłane w smak myśli na jawie zbieram błyskawicznie najpiękniejszą metaforę nagości jesteś węzłem wszystkich form i pobudzeń światła gwiazdą przez którą widać drugą stronę wody gdy przyjdzie rozwiązanie wstążka na wietrze wskaże mi drogę

O to to właśnie, dziękuję, lepiej bym Kasi nie odpowiedział ; Pozdrawiam

Piękne to strojenie fortepianu.. ;

Dzięki bazylu, rzeczywiście przewija się tu smutek Dziękuję Kasiu Treść dość oczywista, a jednak nie zrozumiałaś drugiego, siódmego i dziesiątego (skoro chcesz je zmieniać i jednocześnie w tych wypadkach - choć może w siódmym mniej dosadnie - zmienić ich znaczenia) ; I być może właśnie tutaj kryje się odautorski akcent? Tak tylko się bronię, nic nic Pozdrawiam

dałem wam rozum byście siebie nazwali cichą wiarę byście czynili cuda miłość byście mnie odnaleźli śmierć byście nie byli bezdomni niepewność byście mogli być wierni nigdy was nie zostawiłem życie to nie teatr lecz kwestia nazw dałem wam płacz i śmiech nowe życie i będę do samego końca

nie bardzo rozumiem roli, ale ja regularnie mało rozumiem czułkiem :) Myślę, że interpretacja Kasi jest aż nadkompletna, czy może raczej nadtrafna ; Ale jeśli miałbym przypomnieć sobie ówczesną intencję - miała to być rozmowa kryształu z gliną, "gliną", a więc... człowiekiem? Czy kryształ wyraża pewien ideał, wzór dla człowieka? Może miało się okazać, że krystaliczność wcale nie jest taka krystaliczna i jednoznaczna. Ale przecież to glina napisała wiersz, więc - to glina mówi, odbija się i mieni w milczącym krysztale. Pozdrawiam

Dziękuję wszystkim, wierszyk sprzed lat ; Pozdrawiam

Teraz możemy porozmawiać jak kryształ z gliną Choć jak zauważyłeś słusznie rozmawiać nie ma o czym jeśli nie jest się uczniem Albo parą zakochanych wiążących oddech weź kamyk w rękę On naprawdę istnieje obiektywny kształt reszta jest punktem widzenia trzeba mieć punkt widzenia to całe nasze bogactwo Zabawa Sztuka Śmiech... Wybieraj! tożsamość albo wolna wola HA! HA! nie można wszystko daje się przewidzieć Z GrUbSZA nie byłem pierwszy bo jestem świadomy to przypadek był jest i będzie podstawą zmian Przepraszam za ten wstęp (do milczenia) ale o czym powiedzieć chyba niepotrzebnie o dwunastu tabulach moralności organicznym pięknie intelektualnych zabawach wyrosłem z ludzi wiem ty też Zostań fizykiem to jedyna furtka pozostała wielkim Chociaż śmierć to nic takiego Ot przewracasz się w proch na wietrze trochę szkoda przestrzeń nie jest więzieniem jeśli masz wyobraźnię Długo dumałem nad qualiami jesteśmy fascynujący świat chyba wiem wszystko he he wyjmij teraz brzytwę i przebij mi gardło po co walczyć z pięknem masz tylko jedną pamięć... .

każda piosenka jest zaklęciem a każde zaklęcie piosenką upuściła przy mnie i nie będzie mieć traumy małe skrawki woda przeprowadzka tak to sobie jutro przemyślę

Patrząc wyrywkowo na lata dwudzieste czy wysokie obcasy - nie powinien mi się podobać. A jednak, świeżoszmaragdowopochmurniemiejski urzeka ;) Pozdrawiam

mała czarna improwizacja tak albo nie niech ci się nie spamięta brak wyboru wszystko jest kwestią wierności

Być może prostackość myśli jest częścią ironii, może jest autoironią, a może wszędzie wiersz jest prostacki i zbyt pochopny - nie wiem. To tylko moja propozycja. Dzięki ;