kasiaballou

Jeszcze go przemyślę; chciałam oddać zmęczenie jesienią, stan umysłu i ducha, bezczasownikowo będzie ciężko. Dziekuję za wizytę i wskazówki. Pozdrówki :) kasia.

Przyznam, ze zaskoczyła mnie wielość poruszanych tematów w tak małej formie, jednak powiązałeś bardzo ciekawie. Zaczynając od tytułu; już na wstępie naprowadzasz na tematykę, lubię celne wprowadzenia, zwłaszcza, że ubrany w orginalne słówko. Niby anty, a jednak już w pierwszej strofie urywasz głowy, co świadczy o zdecydowanym, zgoła dalekim od pacyfizmu stosunku do tematyki o charakterze filozoficzno - egzystencjalnej. Wyłuszczasz negatywy nacji j narodów z których "gotujesz" niezły kocioł - mam zastrzeżenia, bo przecież w każdym narodzie są też cechy pozytywne, jednak wolność poglądów i odczuć - tytuł dużo wyjaśnia. Druga strofa z pewnością nie spodobałaby się Owsiakowi ;P ale mniejsza z nim - zaplusowałbyś (pewnie bezwiednie) Rydzykowi, ktory w innościach i subkulturze dopatruje się li tylko szatana - to moje sugestywne uwagi, za które z góry sorrkuję. Kończysz myśl j.w. wizją zgoła apokaliptyczną, zaś strofa trzecia utwierdza mnie w przekonaniu, że utwór pisany jest w klimacie głębokiego dekadentyzmu. O ile samo przesłanie jest dość kontrowersyjne ( warte godzin dysputy ) o tyle mogę się utożsamić z myślą, że niestety żyjemy w czasach rozgardiaszu doktrynalnego; upadają podstawowe niezbywalne kanony, przekazujemy potomnym świat zubożały o wartości humanitarne/humanistyczne, zatracamy autorytety, nie kultywujemy wiary i fundamentalnych ( nie mylić z fundamentalizmem )przesłań, aczkolwiek postawa Autora nasuwa mi stwierdzenie, że jest konserwatywnym autokratą o sztywnych zasadach ( mogłam przegiąć, mam wybujałą fantazję - tylko się nie gniewaj ;)) ewentualnie na takiego się w tym utworze kreuje, co nie bardzo mi pasi, jeśli chodzi o mój liberalizm. Generalnie utwór ciekawy; do pogłówkowania - daje duże możliwości interpretacyjne - za nadinterpretację proszę o wybaczenie. Warsztat sprawny; przesłanie nie do końca mnie przekonuje, ale w tej formie możesz przekonać niejednego adwersarza - ciekawy ciąg myślowy, perfekcyjna budowa, dlatego mimo wszystko PLUSUJĘ. Pozdrówki :) kasia.

Zmęczona w odmiennym stanie który nie rodzi życia budzi niechęć do grabienia liści pod trawnik wypalenie nie użyźnia gleby jałowy dym morduje pędy libido i ozon zdarta do kości a skąpa dla drapieżników nawet pasożyty wypełzły do wdzięczniejszego żywiciela mówią pogoda melancholia - mantra meteopatii kiedy przestaje padać i tak padam na pysk prozak popijany myślami o zimie wywąchiwanie wiosny nos zakwita a feromony łaskoczą pięty w chmurach

Godna egzystencja to wielka i prawdziwa sztuka; odreagowujemy różnie; pięknie jest - kiedy jest komu i przed kim. Kolejny b. dobry utwór o charakterze głęboko filozoficznym. Pozdrawiam :) kasia.

Trudny, to z zamierzenia wieloznaczny; cieszy mnie, że doczytałeś sobie według myśli własnych - o to przecież chodzi. Dziekuję i pozdrawiam :) kasia.

Dziękuje Kysiu, część dalszą zweryfikowałam, fajnie, że po części przypadł. Pozdrówki serdeczne :) kasia.

Z tym środkiem, przyznaję; miałam problem - wprowadziłam zmiany w nadziei, że będzie płynniej i czytelniej. Dziekuję za pozytywkę i sugestie. Pozdrawiam:) kasia.

wierszykl trudny, ale ciekawy ;) Fajnie się czyta :) Moim zdanie najlpeszy fragment: niewiele się zmieniło tylko słońce zachodzi częściej pod powiekami druga strofa taka trochę odstająca, pomyslałvbym nad nią, ale ogólnie ciekawy ;) pozdr. Adolfie, poszłam za Twoją radą i przebudowałam, żeby zwięźlej nawiazać do całości, wielkie dzięki za pomoc. Pozdrówki:) kasia.

Kasiu... trudny wierszyk :)...podobają mi sie pewne fragmenty , nawet bardzo:)...,,trzepot suchych ust''..bardzo:)..pozdr Miło mi, że wyłuskałaś coś dla siebie, dziekuję za wizytę. Pozdrówki serdeczne :) kasia.

Podobają mi się metafory; dobrze Ci idzie w bardziej zróżnicowanej temaryce. Motyw trudny, żeby nie zahaczyć o banał, Tobie się udało stworzyć ciekawy, nietuzinkowy obraz. Pozdrówki. kasia.

niewiele się zmieniło tylko słońce zachodzi częściej pod powiekami sine podkowy nocy stepują twoje imię rzeka unosi skorupę orzecha pustego łona dryfującej łupiny kiedy gołąb plącze wiadomości niemym dziobem przeszywa podbrzusze i nieba już nie ma jest skurcz w kolorze blue trzepot suchych ust pościel w koszmary rozwiera jałowe uda

Dobry, spostrzegawcze refleksy kołowrota egzystencjalnego w ciekawej formie. Pozdrówki kasia

Przejmujące; niesamowite, świadome odchodzenie w pogodzie ducha, w zgodzie ze sobą, ze światem, z przeznaczeniem; wzruszający. Pozdrawiam. kasia.

Co do upraszczania formy przekazu- to się nie zgadzam. Niech czytelnik myśli. Chociaż ten akurat wiersz nie należy do najlleszych Autora. Ale to tylko moja misiologia. Po prostu wolę Jego inne teksty. Wracając do przystępności- zawsze są prostsze formy: Klaudia, Poradnik domowy itp,albo rachunki z supermarketu.Tam wszystko jest podane jak na dłoni.:)) W Bukowskim podoba mi sie właśnie to, że mój odmóżdżony kudłaty czerep zmusza do myślenia. A poza tym ciekawa zabawa słowem. W tym przypadku fakt, że WB nie jest oszczędny w słowach mi nie przeszkadza. PS Muszę wziąć od Niego jakieś drobne honorarium za przychylne recenzje:)) Przychylne recenzje są miłe w odbiorze, powinny być jednak obiektywne i szczere, wtedy pozwalają chwycić dystans do własnej twórczości, zmierzyć się z opiniami innych czytelników -o opinie Atorowi przeciez chodzi; rozumiem Twoje rozczytywanie się WB, ale prosta, przystępniejsza forma nie wyklucza metaforycznego przekazu i "główkowania". Wiersz jest poprostu"czysty" i płynny, a tego w tym utworze brak. Chodzi o walory estetyczne i wyzbycie się niepotrzebnych ukwieceń, kondensację myśli, a to całkiem inny aspekt w zestawieniu z pozycjami kobiecych czytadeł, które z pewnością znasz, ale nie polecaj, proszę innym; infantylny, niemerytoryczny argument - niezręczne zestawienie ;) Pozdrawiam serdecznie :)) kasia.

jechać skrętem w prawo lewoskręt oddalać geograficzną miarą powrotu zwolnić może włączyć brzemienie przeguby drżą tarczą z kamyka wieczór dotacza skrętem w prawo na miarę powrotu nieobły wyjechał by móc zwolnić wrócić? Się przeprasza, bo ja pirat drogowy jeZdem; tyle sobie wyczytałam, może na coś się przyda? Pozdrówki:) kasia.

Wow, już to smakowałam w Warsztacie; nadal kręci ;) Pozdrówki zajefajne ;) kasia.

Dzięki, też się niestety, wciąż i bezkrytycznie interesuję ;) Pozdrówki:) kasia.

Z humorem, inaczej nie da rady, ale ile radochy przy tym; bezapelacyjnie i bezwarunkowo;) Dziękulki za bytność, pozdrówki :) kasia.

Rozbełtana forma, wydmowata interpunkcja, tęsknota za cięciami przegaduch, ale jest duch; jest myśl zmysłowa i ulotna, którą chyba warto wyłuszczyć, wyskubać z natłoku oczywistości; wyczuwam potencjał warty szlifu - czytać, czytać i poprawiać melasę myśli własnych - już bliżej niż blisko, tylko nie przegadywać, nie oczywiścić! Mnie coś w tym zagrywa, ale do odciążenia, zdecydowanie zmienić formę przekazu na przystępniejszą, prostrzą do poczytania. Pozdrówki:) kasia.

Krysiu, potrafisz rozszyfrować moje zakręcenie; cenię sobie Twoją obecność, cenię każdego Czytelnika i jestem wdzięczna za Waszą wyrozumiałość i cierpliwość - bardzo, bardzo i jeszcze bardziej - nie potrafię, kurczę tak wprost... Pozdrówki cieplutkie:) kasia.

Co to jest? Ale dżezzz! No, nie do zaakceptowania. W/g utworu życie jest bez sensu, ten utwór też jest bez sensu (!) a życie samo w sobie jest do d..y(?) Pomimo bijącej skrajnej dekadencji pozostanę niepoprawną idealistką - Powodzonka ;) kasia.

a mleko zacznie znaczyć tak wiele Krówkę w banalnym powiedzonku bym jednak wyeliminowała. Pozdrówki:) kasia.

Spiro dobrze radzi. W pierwotnej wersji ta pointa, Teresko, za jednoznaczna. Specyficzny rodzaj poezji piszesz (nie moja bajka), jednak dobrze się Ciebie czyta i to na plus. Odprężony Pancuś To je to Krysiu! Pozdrówki Zawirowana kasia ;)

;D! Funny! Ludzie to mają talenta! Dobre, trafne, uniwersum na czasie; no, super poprostu; poprawiłeś/aś mi humor :) Pozdrówki w uśmiechach ;)) kaśka.

Jestem za; zgrabna przebudowa, a i tak pozostaje w charakterystycznym, lirycznym klimacie Autora. Pozdrówki dla obu Panów :) kasia.