Liryczny_Łobuz

To może ten właśnie "obgadywany" przez nas, sam napisze coś o Waszych relacjach. Chyba że nie pokazałaś mu jeszcze tego wiersza ... a szkoda! L.L.

Jeżeli dobrze (jak na mężczyznę:)) zrozumiałem Twoje przesłanie - to warto rozejrzeć się za mniej neurotycznym osobnikiem. A wiersz fajny, chociaż nic nie mówi o tym - co On dostaje od Ciebie :)) Pozdrawiam L.L.

Hej Motylku:)) Mieszkam wprawdzie niedaleko pl.Grunwaldzkiego. Chodzę z psem na spacery(zapraszam:)) wybrzeżem, pomiędzy mostami - także nocą - ale żadnych sów (już?) nie widziałem. Za to księżyc w pełni, odbijał się wczoraj w Odrze ... och, jak on się odbijał! A w/w Plac - jest jaki jest :(( - dobrze, że niedaleko mamy do Parku:)) Pozdrawiam - Marek PS A konie MUSZĄ być szaooooone!!!!

Napisałeś - (staram się przemycić tezę, że debilom można to wybaczyć, geniuszom nie) - a Miłosz tak jakoś łagodniej potraktował go w Zniewolonym Umyśle. Może z wiekiem człowiek staje się bardziej tolerancyjny? Ale Twój wiersz - wyśmienity - i Forma i Treść - GRATULACJE! Pozdrawiam - Marek

Dziękuję Wam za wizytę, nie wiem czy Ona chodzi teraz do dermatologa, ale ja że byłem wtedy "Młodym Palantem" - to pewne:)) Na szczęście - chyba już z tego wyrosłem,ale słuchając narzekań innych dziewcząt - to "palantów" chyba przybywa ;((

czy to przez ten wiatr znajdowałem rano złote włosy na naszej poduszce czy to on przywiał do mnie współzamglone współspojrzenia tamtych poranków czy to on kazał ci szeptać w półmroku korytarza: „... tak, on już śpi” czy to wiatr, w końcu rozwiał gdzieś po świecie twoje sukienki, buty, rękawiczki? czy to wiatr, czy po prostu byłem zwykłym nieuleczalnym ... Palantem???

och! Palcami, czy palcyma / ZALEŻY OD TREŚCI:)) Cieszmy sie z możliwości naszego języka ... coś tam o tym już pisałem :)) M.

OWSZEM! Bo zamknęli mnie w Muzeum i teraz piszę tylko po ścianach :)) Pozdrawiam :zabytkowym" - A BODAJ CIĘ! M.

Miło mi - zacznij może od wierszy z konkursu :)) Marek

A właśnie, że ( Jagodowa Wilczyco :)) wiersz napisany bardzo oszczędnie, i niczego przy tym nie tracący, a temat tak nam bliski. Dla mnie Namber_Łan na dzisiaj! Pozdrawiam - M.

Pięknie i delikatnie :)) Ale ja słowa - "ogłuszasz szeptem każdy ma prawo do dialogu" Odebrałem jako "Jego" próbę usprawiedliwienia ... i to "ogłuszasz szeptem' - tak wspaniale wieloznaczne! Niestety z całości tchnie - rezygnacja . Pozdrawiam Marek.

albo: Anioł (Michał) zabrał kolory tęczy zamknął w Kaplicy Pozdr. M.

heheh, jak widać nie tlko aluny maja z tym problem, moi też, ostanio są bardzo zadoloweni że mi chyba przeszło, bo od miesiąca jest posucha ja w dole, a oni sie cieszą, ej, jak co innego rajcuje każdego :) cmoook alluno Wiecie, była już książka "Samotność w sieci", może pora na książkę "Samotność (poety) w domu"? Kto na ochotnika? M.

Och B-1 ! O tej godzinie - Zawsze Liryczny ... no chyba, że Ona nagle wyciągnie spod poduszki kajdanki ... wtedy mogę po_Łobuzować ... conieco ;)) Pozdr.

Chyba nie mogę się z Tobą zgodzić Bazylu - mnie zwykle bardziej rajcuje sam proces pisania, niż jego późniejszy efekt - zwykle nie do końca zamierzony:)) Ale pisanie, jest u mnie wtórną "twórczością", gdyż na tę 'Z GŁĘBI DUSZY" - czyli malarstwo - nie mam po prostu warunków :(( Cieszy jednak droga samodoskonalenia, którą świadomie wybrałeś - bo zwykle kończy się ona Sukcesem! Pozdrawiam - Marek

Popieram i Bea.2u, ale i Dzie wuszkę! Tylko rozszerzył bym tę "półprzepuszczalną błonę" na codzienny byt poety-obserwatora, kumulującego w sobie i nie oddającego z powrotem (półprzepuszczalnie) Emocji-Obserwacji. Dopiero przetworzone (w Jądrze Ciemności:)) - opuszczają nas te Emocje, już jako gotowe utwory. U NIE-POETÓW (biedne stworzenia) - emocje te opuszczają organizm zwykle poprzez Otwór Gębowy - nie zawsze w cenzuralnej formie. Osobniki prymitywne ( tzw.złom genetyczny) - Emocje te rozładowują w tzw. Zadymach - małych i dużych. Małe Zadymy - to np. rzucanie w domowników talerzami, wazonami, kotami itp. Duże Zadymy - wymagają już Palonych Opon i okrzyków typu - "Złodzieje! Zło...!!!" Tak więc uważam, że ze wszech miar sympatyczniej - dla siebie i innych - jest być Poetą! Koniec i kropka. M.

Hej! OK - poczytam - ale brakiem czasu sie nie wymawiaj:)) London najlepsze swoje utwory pisał, ciężko harując w porcie - po prostu wyznaczył sobie codzienny limit słów do napisania - to tak jak z bieganiem - kto chce, ten zawsze znajdzie na to czas:)) M. PS A urlopu było by szkoda!

Och - to nie sarkazm, a troska o Stan Literatury Polskiej. No bo kto napisał ostatnio coś formatu Pana Tadeusza czy Balladyny? A tematy (także z Twoich utworów Aluno) - leżą i czekają! Po prostu, oprócz Haiku itp. - niech powoli, pisze się coś większego - niekoniecznie wierszem! Ludzie teraz chcą czytać! Ale mają do wyboru wciąż tych samych autorów - czas byłby może trochę "zamieszać" - w tym temacie :)) Serdecznie pozdrawiam - Marek

drodzy moi, siostro, bracie, którzy piórem się paracie czemu talent swój niemały wciąż na drobne rozmieniacie! czemu bez zastanowienia bez zgłębienia zagadnienia lecą od Was, ciągle nowe rzeczy wprost – miniaturowe! wszak mówiła to Wisława że nim znajdzie trafne słowo mnóstwo wody spłynie w rzece lecz uderza nim – jak mieczem! więc szukajcie wciąż wytrwale słów schowanych gdzieś – w głębinie a gdy świat je ujrzy nagle ... ... wtedy Nobel, Was nie minie!

No to fajnie, że Ci się podobało :)) Kaca nie mam - lata praktyki :)) Buuziak! M.

Nie martw się Aniu "męskimi recenzjami". My nie słyszymy - coraz głośniejszego - "tykania" jajników. Nam się nigdy nie spieszy:)) - Pozdrawiam, Marek

... to zależy od dnia, Alu-no bo na przykład dzisiaj "chodzą za mną" KRAKOWIACY To znaczy Turnau,Grechuta, Pod Baranami, Pod Budą ... Pozdrawiam ....nie przenoście nam ... tralala !

Egzaminy pozdawane Upieczone nawet ciasto Ale szkoda teraz czasu Ruszam w miasto! Świat się złotem w kuflu mieni Dzisiaj rządzę – całą gębą I niech spada, kto się leni Przyjaciele idą ze mną Rozerwiemy nocną ciszę Nasze pieśni niesie echo Aż się miasto rozkołysze ... razem z rzeką ! W swoich betach okopani Oj, nie pośpią dziś mieszczuchy Nasłuchują - rozespani Drapiąc swoje tłuste brzuchy Starą gniotą papiloty Mruczy kocur zagniewany Stary cicho klnie pod nosem Że mu spać nie dają chamy A my dalej – „... szła dzieweczka” „Hej sokoły!”, „Bo do tanga ...” Ech! Wspominać będę długo Że udała się balanga.

Z A B Y T K I E M ????????????????????????? ! Uffetko - jeszcze nie jest ze mną tak źle - sam chodzę siusiu itp. :)))

... stara, niestara - po prostu doświadczona, i dlatego szczęśliwa! Myślę, że wygodne życie "meduzy unoszącej się w ciepłym oceanie" - nie pasowało by Tobie ... no może czasami ... jak chandra i ... Ech! A kciuki i tak będę trzymał - za nowe utwory.O! Dobrejnocki - M.