Liryczny_Łobuz

A ja ...............................DZIĘKUJĘ Ci Aniu!!! To takie miłe, dawać radość tym, których tak lubimy :)))) A mój ulubiony to: Wisława Szymborska „Konkurs piękności męskiej" Od szczęk do pięty wszedł napięty, Oliwne na nim firmamenty, Ten tylko może być wybrany, Kto jest jak strucla zasupłany. Z niedźwiedziem bierze się za bary groźnym (chociaż go wcale nie ma). Trzy niewidzialne jaguary padają pod ciosami trzema. Rozkroku mistrz i przykucania Brzuch ma w dwudziestu pięciu minach. Biją mu brawo, on się kłania Na odpowiednich witaminach. Buziaki, dla wszystkich cieszących i bawiących się słowem - Marek

To widzę, że nie czekałaś z tą Trucizna Duszy - do Wiosny ... ale cóż - carpe diem! A wiersz fajny, i po kobiecemu zalotny:) Pozdrawiam, niestety wciąż zimowo :((- Marek

A ja myślałem, że to kaliber broni - no cóż, a jak to będzie chłopak, ? No właśnie - minęły już 3 latka - jak ma na imię? L.L.

"Znaj proporcjum, Mocium Panie" - staropolskie a nadal aktualne! Bardzo ładny i mądry wiersz - ale i tak uczymy się tego przez całe życie. Pozdrawiam - Marek - już często darujący - "co zadrą tkwi".

Janino - Twój wiersz - to też Spiskowa Teoria Dziejów ... chodzisz czasem do wróżek? One mogą znać cel takiej "podróży"! Wiersz fajny (choć nie moje klimaty) - pozdrawiam - Marek

Aniu - pięknie i zapachniało Wiosną. Pozdrawiam ciepło i serdecznie Marek

Aniu - dziękuję za Lepieje . dzisiaj jednak nie oczekuj ode mnie rymowanek - bom kibic pomiedzy meczami i głowa słuzy mi jedynie do napełniania złotym płynem - piwem zwanym od stuleci. A żem kibic zawołany - to i gardłom złoił srodze wczoraj w pubie. Z Twojej odpowiedzi widzę jednak, żeś Kobietą Prawdziwą - bo chcesz wszystkiego i na zawsze! Bo u Łobuzów znowu mówi się, że "Lepiej ciupciać bez miłości, niż miłować bez ciupciania!" Na to moja Liryczna Połowa odpowiada - ale właśnie z Miłości Niespełnionej - wiersze Najpiękniejsze sie rodzą. I mam serce w rozterce. O! Buziak Piwny (pełny;)) - Marek

I rodzi sie odwieczne pytanie - Lepiej samemu kochać, czy być kochanym? Odpowiedź - lepiej pisać takie fajne wiersze. O! Pozdrawiam - Marek

Biały Panie - Dziekuję! A Polska (jako Państwo), tak żenująco mało przeznacza pieniędzy na zdrowie swoich obywateli - że KAŻDA inicjatywa obywatelska jest bezcenna. Pozdrawiam - Marek

No to myślę, że kto jak kto, ale Ty (gdzie diabeł nie może, tam... :)) - obudzisz sumienia Łodzian, to w sumie wcale nie są takie małe kwoty! Obywatele! Do Biur (rachunkowych) i Piór! Rozdawajmy Marzenia ! M - ( wasz Brat Pit :))

Oj Łodzianko - toż przed nami caaaały rok - i wiele się może zdarzyć ! Liczę na szczęśliwy Los - Do zobaczenia! - M.

No i wykorzystałem Twój cytat w "Pit-2009" Mam nadzieję, że nie będziesz miał mi tego za złe, bo w zbożnym celu :) - Marek

D*Z*I*Ę*K*U*J*Ę Wszystkim - w swoim, i jak sądze także w imieniu Pana Białego. Marek

Aniu - Dziękuję - i ... rób sobie ze mną co tylko zechcesz! :)) "Pan Marek" dziękuje - wiesz, Madziu, w tamtym roku przegapiłem ten odpis - i teraz chcę od tego uchronić innych. Żyjemy w takim tempie, że często najważniejsze umyka nam sprzed oczu. Buziaki - M.

Motto "zalążek dramatu zrodził się w korzeniu nienawiści szkoda czasu i energii na utratę niewinności dziecka" Pan Biały Jakże przerażający wydaje się ten Świat Kiedy dzieci tracą swoją pierwszą i jedyną niewinność marzeń Oglądając całymi latami muchy, na szpitalnych sufitach. Wyciągnij do nich rękę, i oddaj jeden procent swojego serca.

Napisałaś Duszko (bratnia:)) - "Byłam kilka razy we Wrocławiu, zielone miasto! Bardzo mi się spodobało, byłam w muzeach, operze, w ZOO." Że też żeśmy się nie spotkali! A wiesz, że pracowałem i w Zoo i w Operze i przy Panoramie Racławickiej - KONIECZNIE do obejrzenia! Następnym razem Ci nie przepuszczę - i razem sobie pozwiedzamy Wrocław, OK? A na teraz polecam książkę - Grzegorz Sobel "Przy wrocławskim stole" UWAGA! Nie wolno jej czytać z pustym żołądkiem ! :)) Buziak Odrzański ! - M.

Och jeszcze pacholęciem będąc, latałem dosyć często (starymi Antkami i Iłami!) z Wrocławia do Warszawy i z powrotem. I właśnie Łódź wydawała mi sie takim wielkim zlepkiem szarych budowli. Ale zawsze żałowałem, jak chmury przesłaniały mi to miasto, bo coś mnie w niej fascynowało. Wiesz - Wrocław, miasto poprzecinane we wszystkie strony kanałami Odry - ZAWSZE wygląda z góry korzystnie. Poza tym mamy zachowane wielkie zielone dzielnice willowe - które tworzą klimat green town. Ale - co tam - to miejsce jest najpiekniejsze, z którym łączą nas najpiękniejsze wspomnienia, i już! Do zobaczenia przy ławeczce Pana Juliana :)) Marek

A ja pamiętam dawną Łódź z lotu ptaka - było szaro i smutno. Potem z pozycji pieszego - juz lepiej - ale teraz to podobno Rewelacja! Może się wybiorę? M.

Aniu - Byle Do Wiosny!!! Szczerzessimo! - M.

Pamiętam, pamiętam - a jakże ... ale po co? Mnie jednak "pociąg" nadal kojarzy się z różnicą płci. O~!!! A tamtych udręk - staram się nie pamiętać. Co innego - Auto-Stop! Tylko dla kogo to opisywać ? Buziak - Stop - Buziak! M.

Aniu - akurat w tym zwiazku nie było wielu "przejść" wewnętrznych - raczej oboje walczyliśmy z otoczeniem - takim/owakim. Tak,że czuję się bezpiecznie i nie spodziewam sie "noża kuchennego - w plecy" - czasem dostane tylko "po łapach" ... od kota :)) A gdzie to tak znikasz Aniu "paro" - i czy jesteś "parą nasyconą" czy "parą nienasyconą"? ... a może wyczytam to w Twoich wierszach? Marek

Nasza Wilczyco:) Samotność mi nie straszna - bom jedynak z urodzenia - i umiem sie sam ze sobą bawić :)) A powroty - cóż, są te wyśnione i te wymuszone.

Tak, tak Biała Wilczyco - ta "choroba która nas toczy - to lęk przed samotnością. Dlatego ludzie i wilki tak chętnie łączą się w watahy:) A oblepione zmęczonymi obłokami świerki - też lepiej podziwiać w dwie pary oczu - można potem po latach wspomnieć - "A pamiętasz ten las ..." Wielu pięknych zimowych wspomnień i gęstego matecznika życzę - Marek

Nato ... Krysiu - to bardzo dla mnie cenna opinia - bo przecież mało kto umie, tak jak Ty - namalować słowami Nastrój Chwili - Bardzo dziękuję :))) Marek

Dziękuje Krzysztofie - wiesz pisałem to świeżo po lekturze Hebanu, Ryszarda Kapuścińskiego - i niestety takie czy inne karabiny, wciąż leżą pod różnymi łóżkami - a planowanie obiadu na nastepny dzień - to czysta utopia. Staram się nigdy nie zapominać - że to też ludzkie losy - i cieszyć się z tego co mam:)) Pozdrawiam - Marek