jan_komułzykant

Że tu bez potęgi? Ligę top, zebu też. LIGA, LIGA, LIGA, LIGA! (za gila, gila, gila). Gil.

Me to, luja koloryt, a satyr o lokaju lotem. Oto mi mag Ligi broni, Norbi gilga, mimo to. I mag, a rdzawi? Chciwa, zła Zyta, rano na raty załzawi. Chciwa? Z dragami.

Al, utył ptak? Ma tam kat płyt, Ula.

Mało, po pijanicy wycinaj i PO połam. Jak ufnal PiS połam, a za mało - psi plan. Fukaj.

dzierżą również długie pały na tych koniach, bo przy małych nie sięgnęliby w zakrętach ni złodzieja ni docenta więc niebieski z tym bykowcem niczym baca - robi co chce

I krowy to Karajana? A na Jara koty - worki. To kara Jana, a najara Kot.

Upał upodla. Żal do pułapu. Ale fałd upodla bal. Do pudła Fela. I ma PO, kuła mopa łuki. Kuła pomału, kopami. E cru tam, opał ukuła po maturce.

I mat Alu to? No, tu latami.

fajne, podoba mi się :) Unikaj jednak Cię, TY w wierszach, bo ktoś może być na to cięty ;))) Pozdrawiam. PS właściwie niczego nie wytłumaczyłem - chodzi oczywiscie o duże litery, więc zamiast Cię wystarczy cię. W liście do kogoś oczywiście Cię jak najbardziej. :)

gdzie tam, gumka w tym momencie robi bardzo dobrze swoją robotę - uszczelka to prozaiczne ; p

zamknę ale muszę uważać by nie zapomnieć o gumce bo inaczej mi umknie a co jeśli słoik ktoś stłucze I teraz jest dużo lepiej, a wstawienie gumki do wiersza, przynajmniej u mnie, spowodowało trochę włochate myśli, ale pomyślałem, że może i zakończenie zmienić, na bardziej zaskakujące? Niektórzy ludzie "a co" używają jako wykrzyknik np. "Idę zaszaleć, a co" U Ciebie fajnie by to zagrało z wymową puenty. :) Pozdrawiam.

trochę jakby sporo "obcych" lub monstrualnych stonóg zrzuciło chitynę :) Dziękuję.

zwierzęce sople wiatr po gałęziach rozwlekł w styczniowy ranek

piękne i ambitne, ale to lepsze i bonusiki: https://www.youtube.com/watch?v=WvFukrb0QGE https://www.youtube.com/watch?v=2iUGfURqyhs

chyba mam deja vu, czy wydaje mi się tylko że wcześniej chyba coś innego czytałem :) ale wiersz się nie zmienił - nadal piękny.

Głowy w piasek nie chowaj w swym kraju nie pozwalaj by obdarli z pierza, co najwyżej sodową oczaruj z sokiem nieraz. dziękuję Bolesławie, o tym mówisz? ;) Pozdrawiam

w takim razie zwracam honor za mandolę i idę się zawstydzić, przy mojej profesji takaaa plamaaa :

mnie specjalnie tak torturuje, bo wie, że mam p...d...ca na punkcie języka. :)

paw, jak świat światem ogrody zdobił. rzyg? Waldemarze, cóż on tu robi? ;) staram się sam sobie uzasadnić ów byt w Twoim wierszu i nie umiem. Mógłbyś Waldku, w miarę merytorycznie uzasadnić, co ma wspólnego rzyganie z niepewnością? O ile pewność umiem sobie z rzygiem powiązać i wytłumaczyć (wystarczy zerknąć, czy się faktycznie wdepnęło i... gotowe), to niepewności w żaden sposób. Pozdrawiam.

Łeb sodową wypełniony już nie wzleci nad poziomy, lecz zasyczy zabulgocze na riposty i ad vocem chodzi, macha, nogą tupie, kapuściana dzisiaj w zupie w zupie oczka śmieją się bo kapuśniak z głąbem w tle Siekiera, motyka, piłka, deska, Ta ulica Skaryszewska. Siekiera motyka i dwie deski, Już jesteśmy na Skaryszewskiej

od przybytku głowa nie boli lepsze dwa ptaki niż dwóch zwyroli

pustych łbów jest mało gdy sodowej się nalało

mustang stary gdy się trafia to już lepiej niż patafian

Stary jest tylko pies co w budzie ponoć szczeka nie nakarm go czosnkiem bo wiesz ten szczek może zabić człowieka

Świetny, ale dzisiaj się czepnę ;) mandolę zamieniłbym na bandżolę, bo mandola nie istnieje... no wiem, wiersz poezja - mimo to. A w pierwszej strofie trochę pozamieniał miejscami: Na skraju pewnego miasteczka, rzuć beret , za rogatkami, jest gaik z bzami, kępka w mgiełkach, dworzec śród niej dla zakochanych. Wyjaśnię: Dlaczego rzuć beret? Bo chodzi o rytm: Na skraju rzuć beret jest gaik Z "dworcem" podobnie. Rzadko komuś (nie lubię tego określenia ;) słodzę, ale powiem ci, że naprawdę masz "stajla" :) Właściwie już jesteś rozpoznawalny, a przyjemnie będzie za jakiś czas stwierdzić, że miało się rację. Jak widzisz robię to również z własnej próżności - na zaś ;p Pozdrawiam