amandalea

Początek - to chyba: "mrrrr"? Ale mężczyźni zawsze inaczej nazywają te same uczucia. ;-) Dlaczego ostatnia strofa psuje klimat? Dla mnie ona jest pointą i wręcz szczytem! Amandaleo, bardzo nastrojowy erotyk! Rzadko czytam coś, co tak silnie i dokładnie (!) budzi we mnie najlepsze wspomnienia. To jest po prostu prawdziwe. Ciszę się Oxyvio, że dzieki moim słowom wróciły najlepsze wspomnienia :)) Pozdrawiam Lidia

Miło mi Maćku, że pomimo ostatniej strofy uśmiech i pomruk pozostał :)) Pozdrawiam Lidia

Ojej....dziękuję Stasiu :)) Pozdrawiam cieplutko :) Lidia

Co złego jest Witku w nirwanie?? Dzięki, że zajrzałeś :) Pozdrawiam serdecznie :) Lidia

czy pamiętasz jeszcze świt budzony wnętrzem dłoni ciche śpisz drzemiące obok ciepło kuszące nieosłoniętą bliskością promień słońca otwierający powieki kwitnące czułością tęczówki kiedy pochylałeś się nisko wilgotny aromat potęgujący zachłanność ust czy pamiętasz jeszcze codzienny rytuał prowadzący ku nirwanie 07.05.07r.

Witam Stasiu :) i cieszę się, że zajrzałaś :) Pozdrawiam cieplutko :)

:) Nie Witku, to nie to kino wszak we Wrocławiu jest ich pod dostakiem :D Pozdrawiam ciepło :)

Zapraszam :) Pozdrawiam serdecznie :)

Czy tylko nastolatki mają prawo do uniesień?? Każdy kiedyś był nastolatkiem, nawet ci staromodni tkacze chwil ;) Pozdrawiam serdecznie :)

:) to miłe, że się podoba...

gdzieś w tle kinematograf i cichy śmiech wśród pustych krzeseł treść przepływała obok w sznurze napisów nieprzyzwoicie zachłanni jak para nastolatków sprawdzali intensywność doznań oddawany hołd wzbudzał spazmatyczne fale na co dzień przerzucają kartki wspomnień staromodni tkacze chwil

A kreta Kreta? ;D Lidko, fajny wiersz, a najfajniejsze to dystans, a nawet więcej: lekka autoironia. Drobny makijaż i retusz, a potem na Salony z nim ;) pzdr. b No Kreta też poprawiona :]...co masz na myśli zacny belferze ;) mówiąc o makijażu i retuszu?? Pozdrawiam serdecznie :) L.

tak sobie myślę napiszę wiersz kapiący powagą zanurzony po szyję w przeszłości ona zawsze inspiruje natchnionych bo przecież mówią nawet kamienie taki Pablo i jego Guernica odzierający ze złudzeń człowieczeństwo pies też bywa wściekły albo w głębi dotknę greckiej tajemnicy zaklętej w figurce z Krety ocierając się o Minotaura oddam strach skazańca błądzącego w poszukiwaniu by przetrwać zawsze były jakieś za dalekie mosty i proste drogi donikąd więc biorę pióro błądząc w zamyśleniu znów słońce zagląda w twarze słonecznikom 22.04.07r.

Ojej....no hmmm...jakby to powiedzieć w chwili desperacji usunęłam swego czasu nie tylko "łowy" :]...przepraszam....może znajdziesz jakiś inny, który również ta Ci się spodoba, że dasz go do ulubionych.... Pozdrawiam serdecznie i przepraszam za zamieszanie :(

Lidko ale to nie była jedyna propozycja zmian w tekście ;))) pzdr. b Ależ wiem, że nie jedyna :D ale na razie tylko tę przyjęłam do wiadomości ;), nad resztą opornie myślę :D...np. zmiana w ostatniej strofie gubi rym ;) Pozdrawiam serdecznie :)....miło,że zajrzałeś ;)

:) ps. "i nie ma chwili droższych" - nie może tak być, poprawnie byłoby: i nie ma CHWIL* droższych - ale wtedy brakuje sylaby ;) * (Sł. Ort. PWN: chwila -lę; chwil - http://so.pwn.pl/lista.php?co=chwile) Pewnie prawda jest w słowniku, ale mi ładnie się odbiera "chwili". Dziękuję Stefciu :)) Pozdrawiam ciepło :) Lidia

:) ps. "i nie ma chwili droższych" - nie może tak być, poprawnie byłoby: i nie ma CHWIL* droższych - ale wtedy brakuje sylaby ;) * (Sł. Ort. PWN: chwila -lę; chwil - http://so.pwn.pl/lista.php?co=chwile) No cóż przyznam się, że nie liczyłam sylab :D ale co belferskie oko to belferskie oko ;) zawsze wychwyci niegramatyczność :P...no to poprawiam ociupinkę ;)...po swojemu :D Dziękuje za zaglądnięcie :) i komentarz ;) Pozdrawiam serdecznie :) Lidia

Miło mi Oxywio :) Pozdrawiam serdecznie :) Lidia

Miło mi.

Dziękuję Dormo i ...jestem nieco speszona tą pochwałą ;) Czemu rymowane?? białe też są ale nie na orgu ;) Pozdrawiam serdecznie :) Lidia

Dziękuję Stasiu i miło mi, że znajdujesz tu coś dla siebie :)) Pozdrawiam cieplutko :) Lidia

wyciszając wnętrze dostrzegasz więcej myśli nie łopocą kryjąc się pod stopą gdzie pyłki zapomniane okruchy marzeń dygam uniżenie :) Lidia

bo kiedy błądzę z tobą czasami przez manowce na przekór wszystkim troskom i szybie z deszczu mokrej gubi gdzieś wiry rzeka płynąc łagodnym nurtem a po jej obu brzegach zalśni tęczowy bukiet w głębi cichnie tęsknota nie przerywając tamy jak łatwo wtedy sprostać wprowadzić w czyn swój zamysł bo kiedy błądzę z tobą błękit skowronkiem dzwoni najmniejsze smutki płosząc więc wracam do chwil drogich 14.04.07r.

Ja też. ;-))) :))

A toś mnie Jimmy zaskoczył z tym politematyzmem :]...ale nie bedę mówić co i jak...nie w tej chwili ;) Pozdrawiam serdecznie :))