Lady_Supay

Jej, jak miło ;))) Dziękuję i pozdrawiam ciepło w jesienne dni :) Su.

Ho!ho! Ino słuchu brak ;) Dziękuję i pozdr. Su.

Aż w głos się zaśmiałam! ;-) A mąż sobie siedzi, z boku na mnie zerka i myśli pewnie : - głupia, czy co?

Dałam Ci ja serce swoje. Choć dzieliłam je na dwoje, Bo kawałek siebie chciałam, To bez walki całe dałam. Dałam Ci ja ciało swoje, W zamian biorąc niepokoje Wciąż rosnące z apetytem. Dokarmiane niedosytem. Dałam Ci ja swoją duszę, Ale zabrać troszkę muszę, Bo już dla mnie nic nie stało. Tobie wiecznie będzie mało!

Coś wymyślę ;) Możemisieuda. ;))

cha,cha,cha! Oki;)

To jak poprawiamy? Tak? mozolnie pnę się w górę góruję! do szczytu szczytuję! o zmierzchu o świcie to niesamowite tak sobie górować i próżnując szczytować

Panie Romku, Pan? Pan miałby mnie urazić??? No wie Pan, teraz czuję się urażona! ;-))) Miło, że Pan zajrzał z koszyczkiem słów. Pan wie, że je uwielbiam (bez kokieterii;) Pozdr. Su.

Dałam Ci ja serce swoje. Choć dzieliłam je na dwoje, Bo kawałek siebie chciałam, To bez walki całe dałam. Dałam Ci ja ciało swoje, W zamian biorąc niepokoje Wciąż rosnące z apetytem. Dokarmiane niedosytem. Dałam Ci ja swoją duszę, Ale zabrać troszkę muszę, Bo już dla mnie nic nie stało. Tobie wiecznie będzie mało!

mozolnie pnę się w górę góruję! już blisko szczytuję! o zmierzchu o świcie to niesamowite tak sobie górować i próżnując szczytować

zamknięte wspomnienia nie kaleczą spojrzeń obrazy flash patrzę na siebie z góry oceniam jakość minioną wartością niepotrzebną flash back otwieram przeszłość dłonie zajęte chwytaniem konserwowej pandory opłakują miejsca po sobie byłam swoim lękiem własną zgubą zostałam back

Żaby jednak zostawię. Skoro w brzuchu mogą "fruwać motyle", to czemu nie mogą "rechotać żaby"? ;-) A wszystko to zmierza do jednego celu :) Pozdr. Su.

nie wiem czy potrafię zrozumieć gdy stoję zbyt blisko nie słyszę wiatr prosto niesie biedę w oczy biada mi! biada bełot w uszach czerwona pustka w głowie rechot żab w żołądku a myśli płyną płyną płyną wciąż obok

No i oczywiście ... ;))) j.w. Pozdr.

W prawie (podkreślam - prawie) każdym moim wierszu są elementy autobigraficzne. Dziękuję Pozdr. Su.

kropelki deszczu ożywiły anioła kamień zapłakał

chmury rozgonił mleczny oddech maszyny rysa na niebie

Banał na wojennej ścieżce. trudno jest być banałem każdy to przeżył powtórnie ciągle i znowu od nowa stopami dotykam źrenic inaczej już nie można jakby dłoni zabrakło zwyczajnych łzy suszę na deszczu nudno jest płakać normalnie szczery mój uśmiech blizna po szczęściu radośnie się jątrzy banały wykopały topór maluję barwy wojenne od wieków te same inne od zawsze bo wszystko to było tylko wieczna poezja uległa nowemu wypaczeniu

zanim wejdziesz w moje życie zdejmij buty na progu może wyjdę w nich z siebie nie przynosi się luster w oczach lękiem zamykanych otworzyłam sumieniu powieki strach przelał się przez dziurkę od klucza do serca kryształowy obraz pękł tysiącem odbić 7 lat nieszczęścia zanosi się śmiechem na złość

P.Bezet, easy (wróć!) - spokojnie... Zdążę i i na temat, i na konkurs, i limeryka :) A za to "ładnie", to... ;)

Jątrzę się...banalnie. A blizna, to po wyrostku ;)

Oj, Panie Romku, czy nie za bardzo? Nie boli? No bo to przecież nie za tę ocenę...! ;)) Cieplutko Su

Już się Panu naga dałam :)) Ups, spacja wskoczyła i mi przeszkodziła! Cholera!!! Nie tera!!! Ale jazda! Pozdr. serdecznie :) Su.

w tlenoobiegu czterech ścian zamknięty oddech wymiana gazowa - wdech przenika z do w głąb doskwiera - wydech brak powietrza gdy zbyt wiele słów wśród kanarkowej żółci paproć usycha

Różowy „Bumer” w ustach. Rośnie balon wypełniany powietrzem identycznym z naturalnym. Bubel gum.