Bernadetta1

a gdy mi czas rozpocznie kropel deszczu muzyką przezroczysty odmierzać przykurczone pacierze drogę złotą pokaże przemarznięty horyzont tuż pod niebem zaplącze słońce skore do zwierzeń gdy mi nićmi mokrymi powyszywa strumienie przygłuszone zielenią w skrzypce wiatru przybraną to mi myśli rozzłoci bladoiskry kaczeniec latem mocno zapachnie wiosny sennej dobranoc

lekki do poczytania.I jaki na czasie:)Ladnie Oxyvio:)

Pchło...dzieki:) Mariuszu miło,że się spodobał:)pozdrawiam

...ooo...ocena wcale miła:)dzieki:)

dobrze, że choć miniaturkę;)pozdrawiam

witaj Jacku:)Ty wiesz, że taki mój styl ;)pozdrawiam

luno bierz prosze:)i dzięki za poczytanie:)

dzieki wielkie;)

myślę o tobie bezmyślnie celowo płosząc słowa w domysłach wnet nadgorliwa w przenikliwość uboga myślę o tobie zawzięcie na szpady na miecze i dzidy by kromkę z nadziei odkroić choć bochen zeschnięty i krzywy i ściegiem ostatnim dopełnić pamięć wyszytą w obrazy po okruch ostatni wyżebrać rozmyty cień jasnej twarzy myślę o tobie szelmowsko spod powiek domkniętych rumieńcem co iście diabelskie zachowaj a rozmień na drobne co święte

a te krzyżyki musza byc?;)fajny tytuł się to prosi...pozdr.

no bywa czasem Jacku;)nie jestem nieomylna:)

ech...zaczynam zbyt czesto podzielać Pańskie zdanie;):)

a dlaczego to takie rozstrzelone?;)

w szarości usłyszysz naprzeciw w zaspanej modlitwie chodników zbrukane szarością ,,jak leci?'' przechodniów kapitał od wieków;) pozdrawiam Jacku:)

co do rytmu to zerknę raz jeszcze -dzięki za wgląd:),,szyba'' ma znaczenie przenośne w trzeciej zwrotce-,,tunel zapachów ziemi''.Jest więc konsekwentnie do końca.,,nieba odwrotny sufit ''to oczywiście chodnik-więc nieba dalej nie widać;)pozdrawiam

witaj Mariuszu:)tak klaustrofobia rzecz zamierzona;):)pozdrawiam światecznie

przez szybę wyrastam spojrzeniem przyciasnym na wąskie ulice na tłum gdy pulsuje chodzeniem po nieba zszarzałym suficie przez szybę nie depczę trawników potokiem słów krnąbrnych i krzywych gdzie świt porozbijał lusterka w światłach latarni nobliwych zza szyby nie widzę nieba w tunelu zapachu ziemi rozmrażam przyzwyczajenia by w miasto się wtopić i wcielić

to ja się pod tym podpiszę Jolu;)

no i piękne;)

mimo że lubię romantyczne wiersze-ten jakoś mnie nie przekonuje.pozdrawiam

witaj Ran ,dzieki za wizytę:)

co do skojarzeń absolutnie się nie zgadzam ,ale Pana prawo odnieść się do wiersza;)

gratuluję:)bardzo dobry wiersz...pozdrawiam

ot i szczere wyznanie:);)pozdrawiam Stefanie