bazyl_prost

zimna trzeźwość to nie wszystko

stopień dojrzałości kształtuje nasz byt

emocje zaspane jeżą się niechciane zera i jedynki szumią szaro

nie wiem jaki jest twój program życia, w poezji nie ma jednoznaczności i nie powinna ona prowadzić do bezsensu

seans wsciekłości kino nieme ostatnia klatka grząski klif złośliwości zmrużone oczy przyczajonego liska

ciemno i ciepło to tylko noc i koc

na szczycie nie można się wahać

lustro oddziaływań

tak, niezdefiniowana subtelność

chyba siedzisz na szampanie

życie nie musi być przechadzką w siną dal

poezja to skarbnica sensu, czasami trzeba coś wygłosić

czasami w mózgu gromadzą mi się toksyczne mysli a ja odpieram to ku normie

życia nurt omija przeszkody wyzwolenie największa wartość, wojna i dziki głód, nie każda książka może stać obok każdej, konkurencja budzi toksyczne ambicje, o świat kłótnie , o świat... jakby go mało było kto kazał kochać wszystko... jakiś teoretyczny debil mam prawo do własnych murów i niechęci

zaborcze ptaki lubią tylko masochistów

to nie prostota, to awaria

nie, zepsuty

kwaśna mrówka, kwaśny wszechświat

a to jakiś hermetyczny symbol przekleństwa? chryzantemy?przyznaje że na cmentarzu widuje chryzantemy

anatomiczny niuans

jest różnica między pogrzebaczem a uczuciem

smutek to nie funkcja użytkowa

zastanawiam się kiedy skończy się temat wiśni , przełomów i niepokoju

nocna mgła stężone sny czarnej bajarki

dziura w moście tak teraz jesteś zbyt daleko