Almare

jak to mówią: głowa pusta, jak kapusta. i rzeczywiście, co zauważył był autor: kapusty, ci u nas, dostatek. wiersz, mógłby być "lepsiejszy" w rymach, rytmach i słownych wirażach - mimo to, dobrze się wyraża. :))) Pozdrowienia.

to jest o heroinie - matce dragów lub o nimfie, która kocha hieronima-o miłości, znaczy się, jest ten wiersz. :)))

Pozdrów Boskiego. Powiedz, żeby wpadał od czasu do czasu i wrzucił kilka wierszy. :)))

Normalne małżeństwo to takie, w którym on dostaje krótkie i rzeczowe polecenia. To wystarczy do szczęścia. Czego on pragnie, wiadomo, pragnie: jasnych, prostych, klarownych sytuacji - świętego spokoju. :))))))) Wiersz, jak wszystkie wiersze autorki, dobry. Pozdrawiam.

Koniec

Panowie, piaskownica, czy portal? Kieruję pytanie do oponentów i malkontentów. Dajcie czas koledze Rakoskiemu i jego wyborom, płaci za to własną kasę. Jeżeli się potknie: organizacyjnie, merytorycznie, uchybi w czymkolwiek - dokopcie mu, bądźcie bezlitośni ale nie teraz. Poziom konkursu wyznaczą jego uczestnicy, jeżeli jury upupi dobry tekst a nagrodzi zły - cóż, zapłaci reputacją z imienia i nazwiska ( rozumiem bowiem, że wyniki głosowań będą jawne ). Można dać nagrodę publiczności, którą przewidzieć należy w regulaminie - niech jury będzie pod presją. Pozdrawiam.

a wiesz, co to przeznaczenie? :))))))

kurde, zgłupiałem. Aby nie ciągnąć, wyjaśniam: nie mam żadnych uprzedzeń do kogokolwiek na portalu. Szanuję wszystkich, i tych mniej, i tych bardziej zakręconych, znam osobiście tylko jedną osobę. Do pomysłu kolegi Rakoskiego odniosłem się entuzjastycznie ( lubię indywidualne inicjatywy podejmowane za własną a nie społeczną kasę). Sędziów wybiera główny sponsor, jego prawo. Kto wygra, nie wiem, ale to bez znaczenia - żywię nadzieję na rywalizację pomiędzy chętnymi, chcę widzieć ten wyścig. Mam takie motto, które ustawia mnie po stronie przeciwnej do lewej: w życiu nic nie powinno być za darmo - dlatego daję stówę. Fajnie - zrobimy z tego Wydarzenie Roku 2010 na poezji.org :D Niech się dzieje, też liczę na konkretą, zdrową, na poziomie rywalizację... A Almare nie zechciałby? Nie, dziękuję. Zadeklarowałem się finansowo. Gdybym przystał, mogło by się wydawać, mógłbym zostać posądzony o to, że inwestuję stówkę, by posiąść udziały w głównej nagrodzie, która może wynosić kilka setek ( pomarzyć, dobra rzecz ). :)))

tak, to ja. to teraz będziesz mógł pisaś, że znasz błazna, który podobnie żyje w Polsce, tylko, że po pierwsze zmywa ludziom głowy, po drugie siedzi przed kompem, po trzecie na poezji.org, po czwarte, dopiero zaczyna, po piąte już go ludzie zauważają. Ok? kurde, zgłupiałem. Aby nie ciągnąć, wyjaśniam: nie mam żadnych uprzedzeń do kogokolwiek na portalu. Szanuję wszystkich, i tych mniej, i tych bardziej zakręconych, znam osobiście tylko jedną osobę. Do pomysłu kolegi Rakoskiego odniosłem się entuzjastycznie ( lubię indywidualne inicjatywy podejmowane za własną a nie społeczną kasę). Sędziów wybiera główny sponsor, jego prawo. Kto wygra, nie wiem, ale to bez znaczenia - żywię nadzieję na rywalizację pomiędzy chętnymi, chcę widzieć ten wyścig. Mam takie motto, które ustawia mnie po stronie przeciwnej do lewej: w życiu nic nie powinno być za darmo - dlatego daję stówę.

Nie zaspokoję cię, tym bardziej, że proponujesz masełko. :)))))) oliwki, kremy...o,ooo! Słuchaj, to ty chyba pisałeś gdzieś o tym mnichu który trzydzieści lat siedział w jednym miejscu...itd? tak, to ja.

Pękasz? Czesio nigdy nie pęka. Maślany? Nie zaspokoję cię, tym bardziej, że proponujesz masełko. :)))))) oliwki, kremy...o,ooo!

Nawet. :)))))) Zajkowski to Ty!? Pękasz?

Nawet jak ja będę w jury? Boże Jedyny... Nawet. :))))))

ach, Kasiu jaki fajny komentarz do wierszyka. dziękuję PS jestem przekonany: w każdej pozie zachwycająca promienna zniewalająca równa do słońc tysiąca a ja - kic, kic - podobny do zdechlaka, pardon, zająca poeta blady wierszokleta co liter zna ledwie kilka i choć próżne marzenia wniosek z naszego porównania to przez słowa wiersza powstała chwilka w której zając zamienił się w wilka :)))))))))) pospieszyłeś się troszeczkę z tą kulminacyją na odpowiedź w przedwczorajszym wątku marzenia to nie próżnia są one bowiem wzorem wyobraźni mówisz o tym wilku nie błaha to sprawka żeby zając powrócił po szynach do ciasta bo i tak się wywróci na lekkich pagórkach za te krzywe zęby na aferach z przewietrzenia korozją na zewnątrz no i w zausznikach pozdrawiam i tu... konfuzja z zająca zrobiła kumaka kum, kum nie kumam - o co historia cała i to niezrozumienie tworzy zapalenie rozwijające się w wycie i powiem nieskrycie - cóż, wilcze mam życie twój: zając Kicała pozdrawiam

Dorzucę stówę dla zwycięzcy.Namiary na pw.

przeterminowane rewolucje stoją na półkach a biblioteki płoną w zorzy słów unoszą się demony tolerancji podpisuję się, obiema, obiema... nieźle napisane, podobasię pozdrawiam

Patryku, broń boże, Kabaret Starszych Panów. I rzecz jasna bez porównań. Ot, wejście w rodzaj humoru, humoru z dreszczykiem. :)))))))

:)))))))) pozdrawiam PS ale słonecznik pestek nie ma - prawda? :)))

Aniu, ja z wielką atencją czytam Twoje wiersze i nigdy nie chciałbym Cię urazić. Broń boże.Proszę o odrobinę dystansu do dzieła. Pokazuję, moim zdaniem momenty do zastanowienia i poprawy, jak również sposoby wyjścia z nich. Mogę się mylić, ale uwagi nie są złośliwe, jeżeli tak odebrałaś, przepraszam.

Ja, czytam Twoje wiersze ale nie zawsze komentuję. Do wiersza: dlatego zasugerowałem tytuł "Przepływ". Wiersz jest o przeistaczaniu i przepływie materii słownej przez peela, co zapewne sugeruje ważność i konieczność procesu dla istnienia tegoż. To nie jest warsztat, zgoda, ale wiersz ma mielizny i powinnaś je usunąć, dla jego dobra. Jest jeszcze jedna rzecz istotna i godna przemyślenia, a mianowicie to, że dla upartego i trochę złośliwego czytelnika ten wiersz może być opisem przewodu pokarmowego i procesu trawienia z wydalaniem na końcu. Dlatego wolałbym zrezygnować z "wysączania" ( choć, przyznam - ładne słowo ) na "rozświetla mnie". Spróbuj wejść w skórę czytelnika i zobaczyć to co on widzi. Ewentualne poprawki zmienią wiersz na lepszy. Pozdrawiam.

przykładów wiele: rewolucja francuska ( wstępny etap), przykład masowych zbrodni powielonych przez następnych rewolucjonistów: Wąsatą Malinę, Czerwoną Wargę, a w łagodniejszej odmianie: Czarne Okulary, Termos Kawy i tym podobnych Prawdziwych Ludzi. :))))

oj, bywa, bywa - ale rzeczone " gówno prawda" zawsze wypłynie i zniesmaczy, oj zniesmaczy. :))

wysącza się ze mnie ta obfitość cienką struną zielonego światła z pierwszego tłoczenia Tu, w tym fragmencie uroczego wiersza, mam konfiuzzzz - proszę się zdecydować: napełniamy się, czy też wysączamy...? Wujek Dobra Rada: zmieniłbym tytuł na - Przepływ. Całość bardzo przyjemna i podoba się bardzo. :) Ale, ale.., jest jeszcze coś: napełniam się ziarnami jednego słowa jak pestkami jednej tarczy słonecznika--->jak widzę w wierszu "jak", "jakby", to protestuję. poeta, metaforą powinien powiedzieć, wyrazić to diabelskie JAK, bo jak, to też krowa. :)) aha, i jeszcze - słonecznik ma ziarna, nie pestki. Wujek Dobra Rada napisałby np. tak: napełniam się ziarnami jednego słowa zmieniam w wielką tarczę słonecznika PS Sorry, za wtręty, ale bywam kopnięty. :))))))

Problemu z prawdą na podwórku, nie ma; wcześniej czy później wypłynie. Dlaczego? Bo, prawda jest jedna, kłamstw wiele - ale to truizm. Jednak pojawia się uzasadnione pytanie: czy prawda peela jest prawdą? co nią jest? na odpowiedź trzeba czekać - czas i mrówcza praca poszukiwaczy prawdy dadzą owoce. Pozdrawiam

no dobrze, ale ładnie płynie. kwiecistość - zmierzona, a ta zawartość cukru w cukrze to spokój peela, który umożliwia dokładne "bezpośpiechowe" spojrzenie wstecz.