Almare

Proponuję, rozstań się choć raz. Jest super, uwierz! :))

Fakt, tytuł cycuś! :))))))) Pozdrawiam. PS Dlaczego "mimo to"?

A czy kolega, odczytał dwuznaczność tegoż pożegnania, jego drugie znaczenie? :))))))))))))))) Pozdrawiam serdecznie. Nie wiem jak kolega (choć się rozglądam), koleżanka za to widzi jeszcze "mówię mojej":) - "moja" może być Pani, ale lepiej jak będzie to "moja głowa" - wtedy zapętlenie daje niezły efekt sprzężenia zwrotnego:) Pozdrawiam kolegę również serdecznie:) Nicki są zwodnicze. Powinienem jednak wpaść już dawno na: lokomotywa, ta lokomotywa. :))) Pisząc puentę, myślałem o własnej głowie, która wiosną zbędnym balastem jest. Ole! Pozdrawiam.

A czy kolega, odczytał dwuznaczność tegoż pożegnania, jego drugie znaczenie? :))))))))))))))) Pozdrawiam serdecznie.

Dzięki za kwiatek. Wierszyk w pisaniu, rytmy poprawimy, tempo przyspieszymy! Pozdrawiam.

Proponuję:no to jaskółka pierwszego już mamy. Ten wiersz = ten jaskółek, ten autor, ten Almare.:)))))))) Pozdrawiam serdecznie.

kiedy wiosna wiosną przędzie łącząc w pary nas gałęzie będzie dobrze dobrze będzie zatęsknionym szarym oczom treść napłynie w zapomniane zimą słowo - kocham kocham wyjątkowo to i owo albo nie w hormonalnym qui pro quo kiedy wiosna wiosną przędzie łącząc w pary nas łabędzie plącze wszystko na różowo mojej mówię: żegnaj głowo * * * a co mi tam mogę być jeleniem byle dopaść dorwać porwać sycić żądła znieczuleniem zwykłym zwierzem być by móc mnożyć z czasem łożyć z czasem tyć co mi tam kochać trzeba by żyć * * * ech kochać cię wszędzie w kapuście na gałęzi dębie trącając delikatnie żołędzie o gładkość i ciepłość w obłędzie Autor, dziękuje za chwile inspiracji Zjajami Babie, Eli Ale, Magdzie Tarze. Chwile te, pozwoliły pstryknąć powyższe wierszyki. :)))))))

:))))))))))))))))))))))))))))))))))) Pozdrawiam. Wiosenne uzmysłowienie kiedy wiosna wiosną przędzie łącząc w pary i łabędzie będzie dobrze dobrze będzie zatęsknionym szarym oczom treść napłynie w zapomniane zimą słowo - kocham- znów na nowo uzmysłowi to i owo albo nie w hormonalnym qui pro quo kiedy wiosna wiosną przędzie łącząc w pary i łabędzie plącze wszystko na różowo mojej mówię: żegnaj głowo :)))))))))))

nie myl myślowo dwóch systemów płciowych. :)

Poeci tak mają. :)

Fetyszyto Fe, fe z kobitą? Ok, ale incognito. Najprościej mówiąc, Fetyszyto: -Naklejką Twą chcę być! Kobito! Hormonalnym listkiem nabiodrowym Twym. A najlepiej listkiem figowym. Eee, tam - lepiej pod nim. Taki skrót widzę. :))

Aaa, kto pozwolił puszczać oko do czytelnika w dziale dla zaawansowanych? Aaa, kto pozwolił na uśmiech i odrobinę niepowagi? To niedopuszczalne i nieodpuszczalne przewinienie! Ma być czarnopłaszczowo, dogłębnie i przestrzennie, w rozdarciu nad przepaścią tzn. skoczyć, czy nie skoczyć - eto wapros! Do wiersza: brak tzw. stosunku. Być może, małe włoskie miasteczka widzę inaczej. Acha, wiersz powinien mieć przypis wyjaśniający, z której to części Włoch jest rzeczone miasteczko. Jest różnica, Italia e longa. :))))))

Ech Antoni, kto twoją poezję dogoni? PS :((((

jeśli nie ma echa do "ja", to zostaje apatia macho echo musi mieć bo inaczej słaba płeć z rozważania na kanapie nic nie kapnie bez dwóch zdań kiedy podmiot nie ma jaj :))))))))) To taka swobodna interpretacja, daleka zapewne od zamierzeń autora, ale wesoło mi. Pozdrawiam. PS Wiersz nie przypadł do serca tak bardzo, jak poprzedni.

O mateczko kochana, szmatą po oczach. Za co? - wyszeptał krytyk i padł bez sił.

Świetnie skrojone. Harmonia i akceptacja - siebie i świata w jego decydujących aspektach dla naszego życia w nim. I, co dla mnie bardzo ważne, podane bez wysilenia "metaforycznofrazeologicznego", prostą komunikatywną frazą. Pozdrawiam.

Jedyny komentarz, jaki się ciśnie na klawiaturę to ten: :)))))))))))

wór wierszy się rozwiązał jaka konkluzja płodnym okazał się zając leniwy lecz artysta

No, tak. Zdam pytanie: kto tu jest leniwy? "Nie będę łapała" - brak aktywności oznaką lenistwa, jest. :)) Brak aktywności nie zawsze oznacza lenistwo. Często bywa ostrożnością przed topielą, zwłaszcza, jeśli ktoś niedoskonały w pływaniu i łatwo zatapialny. Ot co. E. Eli od dziś nie topimy a ni żadnej innej panny trzeba objąć pocałować porwać z wiatrem pożeglować w ciepłe morza porty ciche na plaże wysp o których piszą - szczęśliwe. :)))))

Mnie już nic nie jest w stanie zdemoralizować! Nie będę łapała! Niech same (te jelenie oczywiście!) się wysilają! Buziak na d.d. E. No, tak. Zdam pytanie: kto tu jest leniwy? "Nie będę łapała" - brak aktywności oznaką lenistwa, jest. :))

Gdyby nie odległości jaka nas dzieli - przekracza moje możliwości -, to chciałbym, po raz pierwszy w życiu, być jeleniem. :)))))) a co mi tam mogę być jeleniem byle dopaść dorwać porwać sycić żądła znieczuleniem zwykłym zwierzem być by móc mnożyć z czasem łożyć z czasem tyć co mi tam kochać trzeba by żyć

celnie! - bo słusznie mówią, z pustego i Salomon... a tu pusto - aż do czczości... nawet podpierania się nazwiskami Wojaczka i Grochowiaka nie pomoże, gdy nie ma się nic do powiedzenia. J.S A jak to jest wiersz o niczym, właśnie; o nulu olbrzymim, pustce w rozmiarze wielorybim? Tak się pytam. Do wiersza: - zupełnie mnie nie przekonał. Pozdrawiam.

Świst hamulcy? To dźwięk z jakiegoś nieznanego mi osobiście instrumentu. Zaintrygowany spytam: czy kolega mógłby jakiegoś YOUTUBA linknąć? Posłucham, może nabędę. Do wiersza: jakby wycisnąć, to mało go, ale co tam. Ważne by działał na obiekt. Pozytywnych działań obiektowych życzę. A.

ach, kochać cię wszędzie w kapuście na gałęzi dębie trącając namiętnie żołędzie o gładkość i ciepłość w obłędzie :))))))))))))))) :))))))))) :* Poeto, ładne to to! ;D For you. :))))))))

ach, kochać cię wszędzie w kapuście na gałęzi dębie trącając namiętnie żołędzie o gładkość i ciepłość w obłędzie :)))))))))))))))