Sylwester_Lasota

Pewien uczony ekolog powiedział: Zauważyliśmy niepokojące, prawdopodobnie związane ze spadkiem liczby naturalnego pożywienia, niezwykłe zachowania wśród bocianów. Zdarza się bowiem, że para lęgowa zamiast starać się o rozwój rodziny, wciąż odkłada na później składanie jaj lub też zaniecha ich wysiadywania. Lecz niepokojem najbardziej przejmuje, wyrzucanie z gniazd już wyklutych piskląt. Wróżyć to może bardzo wielką suszę lub jakieś niebywałe katastrofy, które niedługo wystąpią na Ziemi. ... Prasa donosi, że w szkole, w sedesie, znów znaleziono poronione dziecko. W radiu mówili, że młoda kobieta na bruk runęła z dziesiątego piętra, swoje niemowlę trzymając na rękach ... Przekaz na żywo nada telewizja z zabiegu aborcji niechcianego dziecka. ... Gumkę, pigułkę i inne gadżety bez stresu kupisz sobie w Internecie. ... Rodzice się zrzekli swojego potomstwa... Czy lepiej samemu żyje się na świecie?

dziękuję :) równie ciepło :)

czytałem Twój :). rzeczywiście, można doszukiwać się w nich podobnego przesłania :) pozdrowienia od Sylwestra :)

mądra babcia i mądra wnuczka, że posłuchała :))) moja babcia mówiła: masz, to się nie ciesz, nie masz, to się nie smuć :) pozdrawiam :)

również serdecznie pozdrawiam :)))

doskonale Cię rozumiem :). kiedyś takie życie było moją codziennością. teraz trochę mnie wyrwało i rzuciło w objęcia cywilizacji. czasami tamtego klimatu mi brakuje. nawet kilkugodzinne, czy nawet kilkudniowe wypady na łono natury nie mogą się równać z tamtą rzeczywistością, która odeszła już do nieodwracalnej przeszłości.

Zbyszku, powinno być tak jak piszesz, bywa różnie, ale trzeba strać się łapać te dobre chwile :) serdecznie :)

no i już po golach. dzięki za czytanie i pozdrawiam :)

no to się rozumiemy :) pozdrawiam :)

a pająkom po miodzie cieknie ślina po brodzie, oczy dziko się śmieją, siatki w makatki kleją. S. Lasota :))) dziękuję i pozdrawiam :)

299 792 458 m/s :))) dokładnie jest tak jak piszesz, a do życia, do prawdziwego życia, rzeczywiście potrzeba bardzo niewiele. niestety, bardzo łatwo ulegamy ulotnym mirażom i wszystko zaczyna nam się gmatwać. w co doskonale wpisuje się pogoń za zaspokajaniem, często sztucznie podsycanych, 'rozdmuchiwanych' potrzeb. pozdrawiam :)

Kaliope, dziękuję za wierszowaną odpowiedź :). cieszę się, że tak odbierasz moje wierszyki :). kłaniam się i pozdrawiam :)

cieszę się z uśmiechu. tak kiedyś sobie postanowiłem: pisać o sprawach ważnych w sposób możliwie najprostszy :), a że nie zawsze wychodzi, to już zupełnie inna historia ;). pozdrawiam serdecznie :)

oczywiście, że masz rację :) więc żadne 'za złe' dzięki za odwiedziny i pozdrawiam do poczytania :)

no tak :))). i taki obiad może wyjść bokiem niczym szydło z worka :))) dzięki i pozdrawiam :)

Wszystkim bardzo dziękuję za czytanie i komentarze. Przepraszam, że tak skrótowo i ogólnie, ale wiecie... życie :). Pozdrawiam serdecznie i do poczytania :)

Tak mi niewiele potrzeba. Mam tutaj biurko i zegar, lampę, co w nocy mi świeci i kilka innych rupieci. Na pocztę listów nie noszę bo skrzynkę też mam pod nosem. Radia czasami posłucham, żonie coś szepnę do ucha. Wiem, że obok są inni, bardziej ode mnie mobilni. Mają fullpełne wypasy i jeżdżą sobie na wczasy. Nie pałam o to zazdrością lecz gdy wyglądam przez okno i widzę pejzaż wskroś dziki, to takie klecę wierszyki.

po prostu - dziękuję :))) pozdrawiam i do poczytania :)

:))) tylko bez 'pana', proszę :) pozdrawiam :)

jest ok. doczytałem się sensu :), był tam cały czas. po prostu gapa ze mnie :). pozdrawiam i do poczytania :)

podchodzę do tego wiersza po raz już któryś i... no nie wiem... dla mnie to jest czysta pornografia :))) coś ostatnio jakieś kudłate myśli za mną łażą, ale jeśli nie pornografia, to już na pewno erotyk. pozdrawiam :)

też niedawno pisałem o domu :) jest tutaj: http://www.poezja.org/index.php?a=u&k=1&pokaz2=134913#1040075 pozdrawiam :)

uśmiechnąłem się nad wierszem, ale mówiąc szczerze, sam nie wiem co mam myśleć :). i chyba na tym poprzestanę :) pozdrawiam i do poczytania :)

ostatni wers w trzeciej sprawia, że ni w ząb całej strofki nie mogę rozgryźć. za każdą godzinę od nowa przeżytą nie pójdę pod krzyże, nie cofnę powieści, lecz jeszcze odkryję, gdzie żywo szeleszczą => do tego miejsca wszystko ładnie mi się układa, a tutaj: grudami ojcowskiej, wysiłkiem zdobytej. - cała logiczna konstrukcja wali mi się w gruzy. nie wiem, źle czytam, czy coś tutaj jest nie tak? poza tym, to bardzo piękny wiersz, ma swój klimat i prowokuje do osobistych wspomnień. pozdrawiam i do poczytania :)

i teraz gra :)