Sylwester_Lasota

Myślę, że postawiłeś małpę za blisko przecinka :)))). Po odsunięciu świci na zielóno :)

Może nic wielkiego, jednak delikatny kamuflaż treści nie przeszkadza w niej zatonąć, ale też na dłuższą chwilę zmusza do poszukiwania głębszego sensu, który, wydaje mi się, odnalazłem :). Czyli działa, w moim przypadku ;). Pozdrawiam :)

Forma przeczy tresci, Jacku :) :) :) Pozdrawiam

Bo jak to mówią, wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma, albo po drugiej stronie rzeki trawa jest zawsza zieleńsza :). Jest pomysł na wiersz, może nie odkrywczy, ale jest :), jednak to, co w wierszu, można chyba tylko traktować jako szkic, zarys tego, co powinno się w nim znaleźć. Myślę, że potrzeba mu jeszcze sporej obróbki by zalśnił diamentowym blaskiem i... wierzę, że potrafisz jej dokonać. Pozdrawiam :)

Kiedyś, gdy jeszcze mieszkałem w starym domu z rodzicami, leżałem sobie na łóżku, przy otwartym oknie i usłyszałem, dolatującą z drogi, taką rozmowę: - Tato, a dlaczego pies szczeka? - Bo się boi, synu, bo się boi. Myślę jednak, że Twój wiersz ani o psach, ani o wilkach wcale być nie musi. Pozdrawiam :)

A Ci ogonek zgubiło. Pamiętam, że były też afery z podwykonawcami. Korporacje zakładały spółki córki, które zlecały małym firmom wykonywanie zadań, np. przy budowie hipermarketów, po czym taka spółka rozwiązywała się, zostawiając wykonawców na lodzie. Pozdrawiam

Myślę, że nie jesteś odosobnionym przypadkiem. Kiedyś, dawno temu, napiasłem biały wiersz o samotmości. Jeśli go odnajdę, to może tutaj wrzucę. Dzięki za obecność :) Pozdrawiam

A to ciekawe, bo chodziło mi to pogłowie... ale zostawię, tak jak jest. Niemniej, dzięki za uwagę. Również pozdrawiam :)

No, powiedzmy, że nie chciałem użyć innego słowa zaczynającego się od za... bo go nie używam :)))) i nie lubię, mówiąc szczerze. w tym przypadku, ta zabójcza może mieć dwa znaczenia. To pierwsze, które słusznie odczytujesz i drugie, które jest oczywiście powiązane, ale nie tak dosłowne, np. w powiedzeniu zabójczo piękna dziewczyna :). Tak, wiem, piękno też może być niebezpieczne ;). Dziękuję Ci za poświęcony czas i za uwagę :) Niestrudzenie pozdrawiam :) Do poczytania :)

Tak jestem tego świadomy, ale jestem też świadomy, że zawsze było i jest wielu samotników z wyboru. Dla tych ludzi samotność nie jest problem, a wręcz wybawieniem. Oglądałeś może film Wielka cisza?

Bo ten wers nie jest do zrozumienia, jest do odczucia :) i myślę, że jest możliwe go zrozumieć przez czucie ;) Dziękuję za czytanie i pozdrawiam serdecznie :) Do poczytania :)

Jeśli uważasz, że samotność jest chorobą, to przeczytaj wiersz Marii_M. Nawet moim zdaniem, samotność jest nam czasami konieczna i może być lekarstwem. Tylko tyle, że jak każde lekarstwo, można ją przedawkować. Pozdrawiam :) P.S.: A samemu do kina można pójść. Zdarzyło mi się nawet samemu być na sali :D

Dziękuję Alu :). Pozdrawiam

Nie musi Jacku. Ja lubię ludzi, ale samotność czasem też sobie bardzo cenię. Dziękuję za wierszowaną odpowiedź i serdecznie pozdrawiam :) P.S.: Miło Cię znów czytać :)

Dokładnie Hej :)))

Ale ja przecież doskonale Cię rozumiem, doskonale wiem o czym piszesz, bo doskonale zmam takie stany. Też zdarzało mi się wielokrotnie "uciekać w samotność" i nie twierdzę, że takie ucieczki nie są nam potrzebne. Są. Od czasu, do czasu. To o czym ja napisałem, to już jest przegięcie w drugą stronę. To takie uwikłanie się w samotność, z którego ucieczka bywa już czasami bardzo trudna. No cóż, bywa i tak, i tak :) Pozdrawiam serdecznie :)

Zagubiłem się nieco wśród tych międzyplanetarnych kwiatków :))))), ale jakoś tak samo w sobie podoba mi się. Tak trochę irracjonalnie ;) Pozdrawiam :)

Wyprani, to już chyba wszyscy w tej chwili jesteśmy. Tylko nielicznym jakieś niejasne przebłyski jeszcze się zdarzają, ale jakby dość szybko gasną w powodzi zalewającego nas zewsząd strumienia informacji, z reguły dobrze ukierunkowanego solidnie wybetonowanymi brzegami. Pozdrawiam serdecznie :)

Zainspirowany wierszem Marii_M https://poezja.org/utwor/170119-moja-samotność/?tab=comments#comment-2127223 Ty, która przychodzisz często nieproszona, i wchodzisz cichutko w proste życie moje, jak kochanka tulisz w przydługich ramionach, wolałbym, przysięgam, dzielić cię na dwoje. Z tobą można przespać najgorętsze noce, z tobą się zagubić można w miejskim tłumie, z tobą można, w lesie, iść na długi spacer lub w górach podziwiać księżycową łunę. Można z tobą pisać wiersze, farmazony, zwiedzać z tobą można muzea, galerie i przy tobie można bywać zachwyconym, można czasem dostrzec nawet nieco więcej. Można iść na koncert, można iść do kina, spędzać czas nad rzeką, lub w pięknym ogrodzie, można zjeść też obiad... każdy wręcz posiłek. Przyszły takie czasy! Jesteś przecież w modzie. Choć na dłuższą metę bywasz uprzykrzliwa, jednak wiem, że można w końcu cię oswoić. Chociaż z tobą mógłbym cały świat odkrywać, wolałbym, przysięgam, spędzić cię we dwoje.

ty, która przychodzisz często nieproszona, i wchodzisz cichutko w proste życie moje, tulisz jak kochanka w przydługich ramionach, wolałbym, przysięgam, dzielić cię na dwoje. z tobą można przespać najgorętsze noce, z tobą się zagubić można w miejskim tłumie, z tobą można, w lesie, iść na długi spacer lub w górach podziwiać księżycową łunę. można z tobą pisać wiersze, farmazony, można z tobą zwiedzać muzea, galerie i przy tobie można bywać zachwyconym, można czasem nawet dostrzec nieco więcej. można iść na koncert, można iść do kina, spędzić czas nad rzeką, lub w pięknym ogrodzie, można zjeść też obiad... każdy wręcz posiłek. przyszły takie czasy, jesteś przecież w modzie. choć na dłuższą metę bywasz uprzykrzliwa, jednak wiem, że można z tobą się oswoić, chociaż z tobą mógłbym cały świat odkrywać, wolałbym, przysięgam, spędzić cię we dwoje. świetny wiersz :), aczkolwiek do samotności mam podobny stosunek, że tak to ujmę ;), jak Jacek Suchowicz. Jedna mała uwaga, pomimo przyjętej formy, wydaje mi się, że Kyrie powinno być jednak z dużej w tym przypadku. Pozdrawiam z podziękowaniem za inspirację :)

Ciekawa zbieżność sytuacyjna. Przed chwilą skończyłem rozmawiać z moim nastoletnim i synem na temat samotności i dokładnie to samo, tyle że prozą :), starałem się mu przekazać. Pozdrawiam serdecznie, Jacku :)

przesuwałeś

Brzydki anioł i piękny diabeł. Fontanna Św. Michała Archanioła w Paryżu.

Wiem i chciałem o tym pisać, ale wierszyk zaczął mi się niebezpiecznie wydłużać, więc postanowiłem go zamknąć w swojskich klimatach :) Również pozdrawiam. Do poczytania :)

Do tej pory myślałem, że najwyższy był dziesiąty... A punkt dostałeś za agrgat (dziewięćsetny ;)) Dziękuję i również pozdrawiam.