Sylwester_Lasota

I kole, że jeż ogon ma, a mnogo, że jeże loki. A z rany ram noże żon marynarza

Ubożeje większość, bogacą się nieliczni, ale za to jak!

To Katar, karaty ma? A my tara krat? A kot?

Co maj u wuja raj, u wuja moc.

Świetny!

A i wał psa Pilicą ci lipa spławia Warty wały ławy traw

Marynarz na silosie i soli San z rany ram.

Meta z okna jawi, że ty też Iwa. Janko za tem.

Jak zwykle jestem pod dużym wrażeniem. Jako tako posługuję się angielskim, ale z tego oryginalnego tekstu za żadne skarby świata nie wycisnąłbym tego co w tłumaczeniu. Piękne! Gratuluję wiedzy i biegłości językowej... i trochę zazdroszczę ;). Pozdrawiam.

Trzy kropeczki w prawym górnym rogu, potem opcja Edytuj i można edytować. Tylko nie wiem czy jest taka konieczność. Potocznie rzeczywiście mówi się czy masz na tyle wyobraźni , chociaż wydaje mi się, że taka forma nie jest poprawna, to normy językowe się zmieniają. Dlatego napisałem, że te uwagi w żadnym przypadku krytyczne nie są. :)

Świetny wiersz, a tytuł w jego dwuznaczności, w kontekście do treści, w moim odczuciu, genialny. Dwie uwagi, w sumie nie krytyczne... Dlaczego tytuł Dużą literą, jeśli cała reszta małą? Forma "na tyle" w takim sensie, jak została w wierszu użyta, zdaje mi się, jest niepoprawna. Tyle :) Serdeczności.

Świetny film i genialna scena :) Dzięki. Pozdrawiam.

Ostatnio słyszałem, że w ofercie bardziej postępowych krematoriów pojawiają się breloczki, naszyjniki, pierścionki i inne gadżety z umieszczonymi w nich fragmentami kości zmarłego, które, jak się okazuje, nie do końca spalają się w piecach krematoryjnych. To jest nowy trend, Marku. Mi to zakrawa na neopogaństwo i powrót do praktyk lódów prymitywnych, ale jest, jak jest. Pozdrawiam.

Różne te "jesionki" bywają... https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/spoleczenstwo/1739428,1,trumny-z-kartonu-nowy-trend-branzy-funeralnej.read Pozdrawiam.

Albo obsmarować. Dzięki. Pozdrawiam.

Biedni mieli krzyże z drewna, a bogacze cud-pomniki. Dzisiaj wszystkim ziemia równa, nie przejmuje się nikt nikim.

Prawda. Bardzo prawda. Pozdrawiam.

Dokładnie. Nawet nie musimy tak daleko szukać. Kiedyś wmawiano nam jak bardzo był gnębiony chłop pańszyźniany, który musiał oddawać właścicielowi ziemi, na której gospodarował, dziesięcinę oraz zmuszany był do świadczenia pracy na rzecz pana w określonym okresie roku. Uderzyło mnie, gdy sobie uświadomiłem, że przecież dziesięcina, to jest zaledwie 10% dochodu, gdy my oddajemy w podatkach często ponad połowę naszego, poświęcając często ponad połowę naszej dziennej aktywności przez niemal cały rok, żeby ten dochód uzyskać. Też mi się wydaje, że coś tutaj nie gra. Pozdrawiam.

Modern Times, to pod wieloma względami film genialny i proroczy. Myślę, że Charlie Chaplin prezentując pracę w fabryce, wyprzedził epokę o całe dziesięciolecia. A jeśli chodzi o to czy coś się zmieniło, to tak. Nawet powiedziałbym, że bardzo dużo. Specjaliści od zarządzania mają teraz takie narzędzia normowania czasu pracy, monitorowania i kontrolingu, o jakich się nawet Chaplinowi nie śniło. Niestety, wygląda na to, że człowiek w tym wszystkim schodzi na coraz dalszy plan, liczy się przede wszystkim ekonomiczna efektywność. Nawet takie dziedziny jak Bezpieczeństwo Pracy i Ergonomia służą przede wszystkim temu, żeby zabezpieczyć pracodawcę przed nieoczekiwanymi kosztami lub wycisnąć jak najwięcej z pracowników. Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.

Zmieniłem pocisk na kulę, bo ona rozszerza pole interpretacji, między innymi o taką, jak Twoja. Świetnie to wyłapałeś. Pomyślę jeszcze nad kulejącym rytmem. Dzięki. Pozdrawiam.

Też rozważałem taką opcję. Dzięki. Pozdrawiam

Widziałem to bardziej metaforycznie, ale taka interpretacja też może być. Pytanie: Kula przeznaczona jest dla strzelającego czy ostrzeliwanego? Pozdrawiam. Bardzo dobrze to ująłeś. Są ludzie, którym zmiany w życiu przychodzą z bardzo dużym trudem. Czasami zmierzenie się z takim wyzwaniem, to niemal koniec świata. Pozdrawiam.

Ta fabryka dyszy i rzęzi, szumi, prycha, dudni i bucha. Ty nie spadłeś tutaj z gałęzi, nie urwałeś się przecież z łańcucha. Pokończyłeś szkoły i kursy, studiowałeś w piątki, w niedziele, chyba przyznasz, z trudem, lecz musisz: Ta fabryka na proszek cię miele. W tryby wzięty, jesteś jej częścią, schemat działań już cię zamroczył, opór mięknie w tobie z nadzieją, kiedy kulę kolejną dziś toczysz.

Ja tam lubię Chaplina, Lloyda, Keatona... Świat czarno-biały może być naprawdę fascynujący... nawet bez pryzmatu. Pozdrawiam

Raz do poety tak rzekła z Wrzeszcza Anna, na którą gały wytrzeszczał: To widać wszędzie, z ciebie nie będzie ani kochanka, tym bardziej wieszcza.