Pancolek

Adamie, nie pomyślał Pancolek ;) Jakby ugryźć to w taki sposób... hmmm... Pozdrawiam Kasię i Adama!

Marlettko, trudne, za trudne dla Pancolka ;) On z biologii powinien dostać -1 albo -2. Na czuja: nie dość dobrze było w zagajniku młode pędy ciągnęły łapczywie soki w górę unosząc myśli w gęstwinę bez ścieżek podszytem zbłąkane te wersy bardzio! + Wielgachnym plusikiem! Pancolek

bądź zaczynem męczyć się zmęczeniem ===> czemu 'się męczyć'? bez ciepła owiane stare kartki między regałami zasypane stertą mądrości może to przygotowania do czegoś większego pamięcią też ponaglane niepohamowane zwodnicze usta popatrz trzeba tylko przytulnych kapci i kogoś kto doceniłby choć ciągle daleko ====> 1 choć tam lecz nie wiem gdzieś kiedyś to za mało słowa powyrzucane nie istotne moje sto dwa psalmy prawie jak droga śliska podobna do wydłużonego cienia tak dużo a tak niebezpiecznie mało i choć słowotok wieczorem lampkę ======> 2 choć z rażącym światłem czuję Małem poplawki pluś w kośmoś jedno choć. Kasia się zgadza? ;)))

Od początku do końca wiadomo, że chodzi o czekoladę - to mnie uwiera ;)) Wie/uśmiechu, Kasiu!

zgubiły nas żyły wodne drobne tarcia na linii naszych światów nastrojowo przekraczaliśmy granice nigdy nie lubiły nowości ciasnych pokojów i klaustrofobii zwiesiła ręce a z nimi urok nogi jakoś się trzymają udają że ucieczka to sprawa mięśni sam siebie próbuję przekonać jest inaczej a wibracje bywają płochliwe nasze lustro prosi o szufelkę

Nostalgiczny wiersz, z którego wyziera poczucie tragicznej samotności Almy na emigracji. Zdaje się, że wcale za facetem nie tęskni - niedobra Alma :( Betonowe pierścienie zamykają ludziom drogę do siebie. - b. dobre wersy. Cały wiersz, bardzo, bardzo na tak, do wnikliwej analizy. Podziwiam. Opisem nie przegadać wiersza i zaciekawić jest ciężko. Z początku zniechęciły mnie nazwiska, ale po paru czytaniach i szperaniu w necie, cała sytuacja peel'ki się rozjaśniła. ++++ Karolciu, może jakieś zajęcia wyrównawcze dla Pancolka? ;))

Całościowo wrażenie pozytywne, chociaż przeczytałem i zapomniałem (monstrualny problem pisania). Wiel/uśmiechu!

czy życie nie zamyka się w jednym oddechu…połowie naskórka…? w tym czasie ktoś się kocha ktoś się rodzi ktoś … przeobraża materie w coś innego Te dwie strofy, Duszko, słabsze; oczywiste i psują wrażenie. Pointa na sporawy plus. Pomyślałbym nad interpunkcją, bo trzykropki są yhym, yhym... ;) Wiel/uśmiechu! Pancolek pozdrawia cieplusiasto!

Pathe, ta 3 strofa mnie nie przekonuje - w tego typu wierszach zawsze czekam na pointę, a tu doczekałem się kiwania ;) 2 strofki jednak trafne. + Wiel/uśmiechu!

Aniu, masz cenną umiejętność 'zdobienia' wiersza słowem. deszcz układa się na oknie wierszem wpatruję się w krople słów ====> 2 razy 'się' ciąży. Któreś w kosmos poślij :) Reszta naprawdę bardzo ładna. Plusiskiem i wiel/uśmiechu pozdrawiam! Pancolek

postanowiłam o niestanowieniu i braku rzeczywistości która trzeźwi gdy sprzeczności zaginają się i plotą wiklinowe myśli bez końców i początków pomyślisz że rozumiesz ====> 2 razy nie miało dać samo rozumiesz? tak nie będziesz wiedzieć gdzie dno wierzch i wnętrze w markowych czekoladkach w plastikowym pięknie nie znajdziesz czy oczy masz za szeroko otwarte czy nie istniejemy w realiach ktoś zatrzasnął a gdy zamknę cię w pudełku zapałek pozostaniesz aż ======> 2 razy 'na zawsze' w paru wersach. Do zmiany! spalisz i spopielisz lecz kto pozamiata i rozrzuci nikt nie spożytkuje materii tak zużytej a jeśli powiem tylko a jeśli powiem na zawsze nie ma znaczenia bo oczy masz za szeroko otwarte Tzn. moja wersja jest nie wiążąca, bo na szybko, ale popraw te powtórk, które podkreśliłem zmianami i i na swoją modłę pokombinuj. Generalnie + Wiel/uśmiechu!

kręciołek, dosyć trudny w odbiorze. Gęsto od podniosłych słów i nie bardzo czaję w czym rzecz - jakby tekst nie z tej epoki. Wiel/uśmiechu!

strach zbija z nóg a ból rozsadza klatkę Poza tymi wersami jestem na tak ;) Te 2 niegrzeczniuchy trochę bym podrasował. + bajeeeeczny!

Zmiany Kaliny - mistrzostwo świata wagi ciężkiej :) Superb! Wiel/uśmiechu!

Hehe... Pani Stasiu, powalający tytuł. Pointa troszkę mi nie podeszła, reszta ładniutka, jak to u Pani :) Wiel/uśmiech się śle!

Ban to ban. Żałuję, że nie ma jakiegoś czasowego, który dawałby szansę powrotu. cóż... nie wtrącam się, bom ja z tych mniej ważnych. Pancolek

witaj :) Marcinku, trochę namieszaŁam :P. mam tylko pytanie; jest tutaj wiele podmiotów lirycznych. na początku 'my', w drugiej zwrotce 'ty', w trzeciej 'ona', później znowu 'ty'. czy może chodzi o tą samą osobę w drugiej, trzeciej, czwartej? wtedy trochę warto zmieć. póki co, tyle poprawek od Karolci. a no i warto trzecią zwrotkę zmienić; w stosunku do caŁości jest zbyt dosŁowna. pozdrawiam Karolcia :) DZIĘ-KU-JĘ BARDZO, Karolinko :) Strasznie się cieszę, że coś mi zaproponowałaś, bo szybko go skrobnąłem i muszę jeszcze nad nim swoje odsiedzieć. Teraz mam przynajmniej z czym skonfrontować swoją (ułomną) wizję :)) Pozdrawiam serdecznie, ciepło i bratersko! Czekam na jakieś Espenkowe cudeńko ;)) Wiel/uśmiechu!

Pani Stasiu, Pani mnie rozpieszcza ;)) moja propozycja: spogląda w lustro widzi obraz znajomej dziewczyny którą znamy ty - lepiej, bardziej, więcej w końcu jesteś jej panem masz nad nią władzę pozwalała wymiatać kurz włosami tylko byś był każda cząstka była twoja duszy uległej obietnicom teraz widzi siebie w tobie nienawidzi Ja bym preferował coś w tym stylu. Generalnie 2 część (od słów: 'Nawet duszę swą zaprzedała ci.') jest położona totalnie. Ciężko było coś zostawić. Wybacz ten ciach, ale cóż... inaczej być nie może. Wiel/uśmiechu!

że noc za ciemna że północ niecała ktoś jest przy nas albo i nie a rozwiązania niegotowe Judytko, przy rozwiązaniach literówka. Tę strofę biorę dla siebie, bo jest cudna i prawdziwa albo cudna, bo prawdziwa. Jestem też za tym, żeby 'nie na siłę' przerzucić do następnego wersu (opcjonalnie może być bez spacji sugerowanej przez Tomka). +++ z każdym razem lepiej docierasz do Pancolka :) Marcin

Może coś by z tego było, gdybyś popodcinała swój wiersz tak, żeby mniej mówić i stworzyć coś zaskakującego. Jak będę miał czas, coś zaproponuję może, bo na razie jestem golutkosłownym Pancolkiem. Wiel/uśmiechu!

To jest przykład wiersza, który jest za ładny, żebym go ogarnął - wychodzą niedostatki w wiedzy przyrodniczej i związanej z nią wyobraźni ;) Poczytam wnikliwiej i wieczorem, i jutro, i pojutrze, żeby w czasie właściwej publikacji zostawić wartościowszy komentarz! Na razie (pod wrażeniem estetycznym) pozdrawiam ciepluchno! Pancolek - stały czytelnik dueciku :))

Pani Stasiu, jakoś mnie znak zapytania w tytule nie przekonuje - chyba niepotrzebny. Jeszcze zapis ostatnich 2 wersów zastanawia :) Generalnie, podoba się moćno, bo sprawnie napisany z przekazem jasnym i stanowczym, tj. robi wrażenie. Wiel/uśmiechu!

Adamie, cudne słowa :) To z 'mimo' słyszałem, ale po dodaniu róży wyszło superasto, a przecież to tylko komentarz ;)) Wiel/uśmiechu!

Możesz korzytać z innego - tam na pewno znajdziesz poziom poetycki adekwatny do Twoich ambicji i umiejętności :) Kłaniam się. Wiel/uśmiechu.

tylko myśli za duszę przemycane rozedrgania nieskończone To ładne. nie widzę potrzeby zmian na gwałt, ale to ja :)