były__premier

kiedyś jak dawałem do recenzji swoje wiersze to wyglądały podobnie. fakt, czasem styl i całe to poetyckie badziewie każe nam tak pisać i to jest usprawiedliwione, ale musi to być ciekawe, a mi się po dwóch wersach odechciało. why? bo świeżo zaorany zagon, to to nie jest;) pozdry

Stefan, ty to masz wielkie jaja, rili;) " dwa są życia modele...." ;)

co innego....gra

powodziowa trauma? ok ale niekoniecznie to wiersz jest. pozdry

fajne :) trochę jeszcze powątpiewam w wykrzykajniki [ale raczej skłaniam się, że podkreślają żartobliwość patosu ;)] i jeszcze - tak jakoś czuję, że jeszcze 'fajniej' byłoby, żeby tekst kończył się na 'utopmy' - i nie mam na myśli kastrowania czegokolwiek, jeno zmyślnego przemeblowania, a wiesz czemu? - bo to byłby taki ostateczny, płentujący wykrzykajnik ;) tja... a wiersz kończył się ostrzej: śniedź, jak kiepska brandy. ja i gawron pyskaty. hehe;) thx

"....zbyt oczywisty jest...niech stanie się cud..." właśnie słucham hey'a./.,...

brzmi jak kolejny wpis w blogu kandydata na prezydenta;) płodne pozdry;)

opublikowałem wiersz sprzed 2-3 lat napisany pod nickiem kyo, bo się niemiłosiernie wkurzyłem na komputer mój który wysiadł i zniszczył moje najnowsze dzieło pisane dla orga;( po małych poprawkach, mnie nadal podnieca i wiersz i tytuł. pozdry ps. sorry za kolejne wklejanie tego samego.

ze śniegu można wiele. więc lepię! odeszła zostawiając ciało: leżę tutaj w ciemności i czekam na śmierć. za oknem igloo. bałwan z brzuchem marlona brando, z grymasem po ostatnim tangu. odeszła, jak obiecała, łowić bezsilne owady: ech, jeszcze wydrę ci serce! przestała kochać, przeniosła się nad równik gdzie koczuje ostatnie plemię słońca i oddech zamieszkuje w najwyższych piętrach dżungli; czai się, czai, wyczekuje. i oto nadchodzi wyrocznia wschodu, kolejny aplauz światła ekshumuje uśpione nasienie drzew i dialektykę mrówek. nim odejdą lipce i niekończące się dygresje marca, ognie wypalą październik, przelecą wilgotny listopad, i lekkomyślnie przejdą cieśninę grudnia, kolejno. kolejno, aż obudzi się chór popołudniówek, i noc wbije się w bunkier nieba, zapadnie leniwie w odblask zbliżającej się gwiazdy. więc utopmy ten smutek w przerębli. brudnej jak kolejne roztopy, jak śniedź, jak kiepska brandy.

dobry, dojrzały i z humorem;) bo puenta przypomina mi pewien wiersz Maliszewskiego za to dzięki i pozdry

głupi nie jest, ale faktycznie, piosenkowy;)

z oka zmrużeniem ;)

jak się uwalnia czas z jej stóp ? jak cisza rozchyla oddech, ruch. usłyszeć, jak owija się w kłębek pary. w locie - gdy cię nie ma chwytam, w garść chwytam... zobacz, jak się szamocze wokół, tutaj.

mnie nie zachwycił, nic a nic;) pozdry

że tak powiem, jesteś poetą "domkniętym", mogę tylko podziwiać:) pozdry

"przerywa je rozmowa toma waitsa i iggy'ego popa - bohaterowie drugoplanowi nie zawodzą" coffee&cigaretts?

zapewne, ale to taka zabawa autora w podmienianie znaczeń;) Pozdrawiam

Teraz już nie wiem jak smakuje świeży granat i morwa, w ciemni, kuszenie nimf i polnych źdźbeł odwrót od mdłych myśli, a ciebie mi brak; skłamał ale gdyby można było zawrócić Nil albo Odrę? Teraz, gdy pulsują nabrzmiałe suty neonów i krew łka zza bioder, czego mógłbym ci odmówić płowy wietrze i skoczku? Czego brak Twoim wrogom? Wybierzemy się w skalisty wąwóz kry i ostańców, gdy pod powiekami lepki posmak, bruzdki tarć?

dzięki żonko;D

thx:) jestem dobrej myśli:) pozdry

Wszystkim serdecznie dziękuję za komentarze:) Panie M.R., może warto spróbować odczytać wiersz w inny sposób, nie tak szablonowo jak Pan tego dokonał? oczywiście rozumiem Pana, ale proszę mi uwierzyć, wiersz jest przemyślany i dopracowany:) Pozdry

tjaa... chyba nie ten dział, co?;)

hmm, emocje są pomiędzy słowami, podskórne;) ale może tylko ja je odczuwam. dzięki za wgląd, pozdry:)

dzięki za koment i poczytanie pozdry:)

podoba mi się ogromnie to pod 1-szą gwiazdką, w resztę wchodzę po trochu;) pozdry