Jacek_Suchowicz

dzięki masz rację ludzi coraz mniej, zazwyczaj babcie, ale jeszcze dekorują pozdrawiam

jako tekst piosenki - super pozdrawiam Jacek

"lapidarność - przyjacielem poezji" - Czechow a możesz jeszcze raz napisać w takim stylu: pozwól się zabrać na skalny szczyt pokażę ci pół świata kolory morza gdy wstaje świt z zapachem sosen splatam dostarczy wrażeń następny krok znajdziemy cichą ścieżkę ujrzysz wiewiórkę rodzinę fok jeża i mewę śmieszkę . . . pozdrawiam

ciut za dużo: Twe, Twoją, Cię, z Tobą, ale pomysł dobry jej dedykowany pozdrawiam Jacek

dziś na majowe biją dzwony roznosi echo ciepły wiatr niech będzie Chrystus pozdrowiony i Matka co za krzyżem szła przyjm Panie nasze dziękczynienie za dary które przyniósł dzień za talerz zupy za spełnienie za dobrą pracę mocny sen lecz całym sercem Cię błagamy abyś doświadczać przestał nas bo smak niewoli jest nam znamy prosimy daruj szczyptę łask znów na majowe biją dzwony dźwięki porywa szeptem wiatr unosząc nutki antyfony wplatając Loretańskiej takt litanie w niebo ślą wieczorem kapliczki których strzeże Bóg szczera modlitwa niczym oręż na rozwidleniach krętych dróg płyną koronki i pacierze różaniec rozważaniem splótł słabi dostaną siłę w wierze a niedowiarków wzmocni cud niech na majowe biją dzwony roznosi echo ciepły wiatr niech będzie Chrystus pozdrowiony i Matka co za krzyżem szła

dzięki za wszytę to zapętlone słowo jest takim kanonem wiersza pozdrawiam Jacek

myśli i owszem ale wulgaryzm nie podnosi emocji zwłaszcza, że całość trochę rozmemłana a jedyny rym gramatyczny jak jedyny trzonowy ząb w szerokim uśmiechu starca z daleka świeci swoistym klimatem:)) pozdrawiam Jacek

dzięki za dobre słowo człowieku, czyta się chyba za dobrze pozdrawiam Jacek

pokora - cecha wg dzisiejszych mędrków szkodliwa czasami trzeba umieć czytać między wierszami i każde słowo ważyć powiedzieć a nie ranić lecz nigdy kalkulować ważenie precz odrzucić poszukać sensu w gestach i nie dać się zwieść chuci zaś chwile poukładać wymowy ich nie zmieniać odkrywać w nich powoli pragnienia i marzenia pozdrawiam Jacek

dzięki za miły komentarz płynąc przez wiersz winny zostać myśli pozdrawiam Jacek

już jestem z całością kiedy porzucisz ludną pustynię i zniechęcony na kraj się wściekasz wstęgę asfaltu na licznik zwiniesz pejzaż jak pamięć bokiem ucieka drogą co nie zna ciężkich wywrotek wśród pól rodzących chyłkiem przebiega i rozdzielając dywany złote chyli w zadumie krawędzie nieba a w Twojej głowie kwitną czereśnie brzoza tarnina żółte kaczeńce grusza z jabłonią w tym roku wcześniej gdyż słońce za dnia zda się gorętsze gdy już Cię zmorzą absurdy waśnie pomyśl że z wiosną nowe się budzi wszystko powyższe to Polska właśnie normalność przyjdzie w znoju i trudzie pozdrawiam Jacek

tu już nie idzie o czepialstwo ale sam problem czujesz:)) pozdrawiam Jacek

tak szybko: kiedy porzucisz ludną pustynię i zniechęcony na kraj się wściekasz wstęgę asfaltu na licznik zwiniesz pejzaż jak pamięć bokiem ucieka drogą co nie zna ciężkich wywrotek wśród pól rodzących chyłkiem przebiega zda się pszenicę podziwia złotą chyląc w zadumie krawędzie nieba reszta wieczorem

to chyba dobrze że prawdopodobnie do poczytania:) pozdrawiam Jacek:)

najchętniej bym solidnie pogmerał jeśli pozwolisz bo się rozłazi ale to moje widzimisie:) pozdrawoam Jacek:)

dedykuję Nicol prawdopodobnie nie raz się wyśnię przyjdę przytulę choć sensu nie ma rankiem się zgubię jak mały świstek ulotną mgiełką gdzieś w rozmarzeniach prawdopodobnie chwilę zaczekam na jakimś dworcu w Łowiczu Kutnie może zagadnę popełnię nietakt miłą rozmowę niechcący utnę prawdopodobnie nie zauważę przymglonych oczu cichym pragnieniem gnany tysiącem przyziemnych sprawek adieu wykrzyczę spotkanej wenie lecz jeśli w gwiazdach jest zapisane że mam się potknąć i szczęście podnieść to jak na końcu pacierza amen już nie istnieje prawdopodobnie

Leszku powiem tak: ten przekaz zatrzymuje. Ktoś tu napisał, że uprawiasz "poetycką cepelię" i ja się z tym zgadzam. Ale czytając Twoje teksty to jest Twój styl. Ty tak piszesz (na pograniczu logicznej składni itd) i można to Twoje pisanie akceptować albo nie, ale nigdy nie wolno Ciebie nawracać, bo to jak zawracanie kijem Wisły. ja ten wiersz widzę po swojemu: ostatki ciepła wchłonął mróz szyba od dawna nieprzejrzysta zgrabiały palce ani rusz nie umiem wygrać nie wiem czy zwątpień długi rząd i beznadziei zapach sprawia że zawężony oczu kąt poległ w realiach więc skrawki sensu jeszcze znajdź obrazu który zbiło lustro gdyż rzeczywistość już bez jaj wykastrowane jutro ps moderacją się nie przejmuj, bo jest młoda i ... ma jedynie słuszne kierunki jak sam widzisz prowadzenie własnych portali nie podnosi emocji :)) serdecznie pozdrawiam Jacek

dzięki pozdrawiam Jacek

autor zostawia sprawę otwartą dzięki za wgląd pozdrawiam :)

dobrze, że tylko zestaw słów i rymów pozdrawiam

nie mówiac nikomu i nie bez przyczyny może jest i dobrze ale wrzeszczą rymy choć w wierszu promienie rymów kolor bury bo były zbierane koło Jasnej Góry pozdrawiam Jacek

całkiem miła ta bajeczka i nawet z morałem uwag mało chyba deczko jak mi się wydaje najważniejsza to jest taka zapis konsekwentny nie od sasa aż do lasa lecz równo i pięknie dwa i cztery tak przemienie do samego końca no i rymy wszędzie pełne uśmiech jest bez końca dziełko owszem bardzo zmyślne może być dla dzieci tu i ówdzie garść przemyśleń zachwyci się etyk pozdrawiam Jacek

rankiem odchodzą nieutulone na pograniczu marzeń i jawy w piątą gdzieś świata zapewne stronę ślad zatrze po nich rannej łyk kawy snują z wieczora rzewną tęsknicą by cnić się nocą ułudą mamić oczy nie patrzą a jednak widzą świat tkany z marzeń oczekiwany byty kreują i sytuacje o zmarłych czasem przypomną sobie zwiną fabułę w tajemny akcent za drugą stroną zamkniętych powiek ostrzec potrafią ześlą wiadomość uchylą rąbka przyszłych wydarzeń nim w barwy świtu szybko się wchłoną spamiętać spróbuj mogą być ważne

wiersz dla D dedykowany to może być ech ta muzyczna gamma zawsze robi problemy:)) a Alicja ma dobry słuch pozdrawiam Jacek

dzięki za propozycje: - zboże ubierano (lato zmienia ubiera kolor zbóż) - barier żadnych - określenie przed dopełnieniem nieobecna już A. P. krzyknęłaby inwersja - na tym długo myślałem albo Twoja propozycja albo z poświęceniem - i to mi lepiej pasi - słowo podrastować wrzeszczy w klimacie wiersza chociaż sensowo pasuje - gubisz czy tryb przypuszczający a jakże tu istotny - są tacy co przez całe życie się uczą i na tym koniec nijak nie umieją nauk w życiu stosować dzięki za poświęcony czas lubię komentarze, które coś wnoszą i dają do myślenia serdecznie pozdrawiam Jacek