Jacek_Suchowicz

sam mam dużo wątpliwości zwłaszcza forma kilka razy próbowałem zmieścić w rymy i się nie udało potrzebna lapidarność a w rymch ginie pozdrawiam Jacek

jednego dnia świat tak postrzegamy innego inaczej dzięki

Czy dobrze rozumiem? Staram się jak mogę zrozumiałem sensy. Zaś rozpali ogień w piecu pani, której nigdy niedoceniam, skromniutka i cicha wiecznie młoda wena. Jeszcze dobrać muszę odpowiednią formę akcenty - rodzynki rozłożyć niesforne dodać metafory jak garście bakalii, troszeczkę wanilii niczym mały żalik. Upiec w piekarniku dobierając słowa, uniknąć zakalca rytmem polukrować. Drożdżowe gotowe. Z winem i herbatą podaję do stołu - no i co Ty na to?

@Jacek_Aleksander_Mateusz_SOJAN może utknęłaś między wersem i męski z żeńskim plączesz rym mając zamiary jak najszczersze piosenkę stworzyć ot twój czyn a ka ke :)) pozdrawiam Jacek

jesteś bardzo miła - dzieki Ja też kiedyś dużo kreśliłem poprawiałem i było wszysto nie tak ćwicz - siebie swój chahakrer cierpliwość czytaj i zmieniaj po tysiąckroć aż będziesz sama zadowolana chcę widzieć jak z rymów wydobywasz piękno języka polskiego :)) pozdrawiam Jacek

nareszcie i w tym dziale kawałek czegoś miłego aż i mnie zainspirowało: Coś zaszeleści, w kominie zastuka i zaskrzypi, gdzie? po próżnicy szukać. Zda się ,że w ścianach tkwią dyskretne szepty niewinny buziak dziewczęco-niewieści, serce szalejące gorącego lata niezapomniany smak pierwszego ciacha i tysiąc westchnień rozlanych po kątach, których nie wolno nikomu posprzątać. .. :))) pozdrawiam Jacek

I tak od niechcenia złożyłam dwie strofki, trzecia sama przyszła: czy jest darem boskim? Pewno Org czytając uległam zadumie Czy ja jeszcze pisać umiem, czy nie umiem? Bo cóż, że tekst skrywa nieraz myśli przednie, kiedy forma wrzeszczy z żalu we łzach legnie. Drzewiej o tym wiedział kmiotek i poeta gdy się głos zabiera ważna etykieta. :)))

ja tak spostrzegam świat wokół siebie dzięki za wizytę pozdrawiam

dzięki poprawiłem dzięki za bardzo wspólczesna poezję:))) trzeba wszytkiego próbować pozdrawiam

dawniej gwizd pociągu i dzwonek tramwaju wyznaczały kres rodzinnych spotkań zaczynających się przy grobach dziś każdy ma dobrze wygrzaną furę i zimne serce a ponoć wszyscy z każdym dniem zmierzamy do Niego jedni pamiętają o tym na co dzień inni od święta a jeszcze inni kompletnie zapomnieli za to głośno utyskują: do diabła z takim życiem

jw - skoro powtórkowy to trzecią trzeba dopracować rybki niech latają ale forma niech nie leży pozdrawiam Jacek

dzięki za wizytę - ja też tak lubię:) pozdrawiam Jacek

zbyt dobrze piszesz aby nie wierzyć:)) pozdrawiam Jacek

@Alicja_Wysocka mi wystarczy że czytasz i piszesz no i czasem dorzuci ktoś słówko już słyszałem poeta za dychę od półwieku rzuciła rym ludzkość metafora z sentencją prym wiodą tylko przekaz się ostał w tym szumie a ja wyznam radośnie z ochotą jak to dobrze że pisać tak umiesz :))))) pozdrawiam Jacek

nie umrze na anoreksję i jeszcze będzie rozkwitać wzbudzjąc podziw i dreszcze radością ranek przywwita :)))) pozdrawiam Jacek

czy on przyjdzie przeczyta zobaczy oj zwątpienie Cię chyba ogarnia kiedy wersy przenoszą plik znaczeń w metaforach pluskają się zdania pewno biegnie by czytać zrozumieć wznosić podziw i sensem napawać kto dziś jeszcze potrafi kto umie myśli rymem zamykać w wiersz składać miłego dnia:)) Jacek

o widzę poprawiłaś jeszcze ciut trzeba dopracować i będzie miodzik :))) pozdrawiam Jacek

i kto tu kogo inspiruje: na ławeczce już siedzą wspomnienia nie sieroty nie same od teraz razem z nami rozstrzygną dylemat czy coś trzeba nie trzeba pozmieniać garstka zmyśleń nie wchodzi w rachubę ani sensy w widziadle rozmglonym zaś dogmatom nie trzeba nam ulec lecz logika tu rządzi i koniec niezależnie czy plucha czy słońce musisz patrzeć na życie z uśmiechem i mieć dystans do dysput gorących unikając jak ognia trzech rzeczy pierwsze primo jak dawniej mówiono nie ulegać nastrojom złej chwili chłodno ważyć zdarzenia minione by w przyszłości się więcej nie mylić drugie primo co chodzi wśród ludu (bo secondo nie znane już prawie) miast narzekać nadzieję obudzić i z aniołem niebiański pakt zawrzeć trzecie primo (o tercjo nikt nie wie) czerpać radość z chwil choćby najmniejszych i w radości a nigdy nie w gniewie siąść napisać kolejnych plik wierszy :))) pozdrawiam Jacek

dzięki za wiersz każdy z nas wpada w maliny - ale nie ważne jak wpaść ważne jak wyjść dzięki za miły odbiór pozdrawiam Jacek

doskonały wiersz aż zmusza do dyskusji fakt na sercach nie robią się zmarszczki i choć nikt miesięcy nie liczy lecz czas płynie miarowo uparcie czy ściga się ze słońcem z księżycem życie także upływa miarowo zachowując kolejność wydarzeń cóż że nie jest odzieżą markową i piętnuje nas zmarszczką na twarzy lecz sens skrywa bo bólu głęboki niosąc treści pozornie niespójne miła pomyśl i otwórz swe oczy spróbuj widzieć a wszystko zrozumiesz bo to wszystko stworzone jest dla nas liście z nieba i brokat w kałużach ta komedia tragedia i dramat żółte słońce i deszczyk i burza trzeba tylko wyzwolić swój umysł poukładać wartości na nowo zniwelować różnice i sumy pielgrzymować z otwartą wciąż głową :))) pozdawiam Jacek

a u mnie nie piękne kasztanowce - skrywają metaforę a wśród są nich ludzie z miłością niczym oręż

cieszmy się każdą chwilą nie pozwól jej zmarnować odnajdźmy naszą miłość ubierzmy w piękne słowa...

rozumiem, że nie lubisz jak ktoś ma inne wizje:))) ale pomysł świetny i można jeszcze trochę popracować pozdrawiam Jacek

czasem przydybię jakąś kancerę albo zakupię inną cholerę arkusz z Wałęsą co komuś upadł lub barwny trójkąt gdzieś z Mauritiusa a potem czekam gdy przydzie pierwszy wiążąc swe słowa w drobniutki wierszyk pozdrawiam

dzięki ale chyba jeszcze poprcuję nad nim pozdrawiam