Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Judyt

Użytkownicy
  • Postów

    9 833
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez Judyt

  1. Sądzisz? Cieszy mnie to :) Tak mi oko podpowiada choć ono bywa mylne, jak to oko. Wiersz luźny że tak powiem...na raz J.
  2. Może znajdzie wielu po śmierci J.(:odwzajemniam dobroć
  3. Pewnie każdy ma takie chwile zadumy, ale trudno mi było ująć to w wiersz, możnaby lepiej chyba, ale nie umiałam. Uściski - baba TAK. bardzo dobrze to ujęłaś i dobrze, że lepiej nie umiałaś. J.odwzajemniam dobroć
  4. Tak..też do końca nie rozumiem jak mi takie wiersze powstają.. Czerwona kula to nic innego jak zachodzące słońce po całym dniu wielkie i zatrzymujące wzrok. To na zakończenie- dnia. Dziękuję za Twój indywidualny odbiór J. dziękuję serdecznie za wnikliwe przyjrzenie się treści
  5. Dziękuję Januszu i Tobie bardzo za ślad..Pomyślę, chociaż nie wiem czy coś domyślę do tego rozmycia gaussowskiego J.
  6. Hm..trudno coś domyślić, ale postaram się. Najgorsze jest to,że właśnie ta przestrzeń... trudno ją ubrać w słowa. W związku z tym aura którą czytelnik sam sobie niech...może>?(wyczyta) J. dziękuję za serdeczności i pozostawionych tych kilka słów, odwzajemniam dobroć.
  7. hmm...nie bardzo ją sama widzę, ale jeśli coś w tym jest to się cieszę w swojej chmurności Haniu. Przez około godziny mnie nie było byłam pomyśleć, J. odwzajemniam serdeczności
  8. z przyjemnością poczytałam lecz zmarszczek mi nie ubyło J.
  9. dziękuję serdecznie za pozostawiony ślad i uśmiech J.
  10. Może jest, choć wydaje się że go nie ma, że pusto wokół że jakby wskazówka goniła drugą a rozwiązania wciąż niegotowe światło mniej widoczne na drodze cienie zakrywają prześwity w liściach ich strukturach nakładają się na siebie potem spadają te ciche cmentarze wiedzą jak to będzie mapy skośne ścieżki parkowych alei dłużą się niczym powietrze nieogarnione, słyszę jak niewidomy swoją białą laskę, dotykiem bo dane mi było, czytam progi serc bo dane mi było, być
  11. ale obrazy malują się po przeczytaniu zadumany podm. liryczny przy kawie...J.
  12. tradycyjnie ciepło choć nie każdy dom taki J.
  13. bardzo dobry wiersz i tyle.. też się zgubiłam J.
  14. nie da się zmierzyć... piękny wiersz J.
  15. Masz rację Judytko w Twoim odniesieniu ! A światełko w tunelu ...to wiesz mamy! Serdeczności! Hania Serdecznie Haniu J.
  16. Haniu dziękuję za Twoje wrażliwe serce- że jeszcze chce czytać moje o takie i zabranie sobie go- tzn. że może się przydać. Nie miał on w ogóle żadnego komentarza, widocznie niewidoczny(: J. uściski...
  17. który kulę rozpalasz do czerwoności sprawiasz że wodę głaszczą płaczące witki wierzbowe krople po deszczu błyskają na wietrze listki porozwieszane jak firanki zza okna, oparta głowa jesień zamieniasz w lato bezchmurne popołudnie, odbijasz cienie w czasie który wiesz najlepiej jak odmierzyć zwykle ptaki odlatują na zakończenie w muzyce ostatnie brzmienia, oddech wstrzymany, zawiesista mgła tajemnie przesuwa się chcąc coś powiedzieć więcej przechodzącemu obok, uniesiona oddala kroki wierzchołkami smukłych drzew strojonych na każdą porę a widmo konik polny dusza
  18. a ja tu widzę bardzo osobisty obrazek i zmagania się z codziennością, życiem po prostu. Nie ma takiego człowieka co by nie miewał stanów gorszych, może bez światełka w tunelu. J. pozdrawiam serdecznie
  19. a wiesz że często też mam na to ochotę... zniknąć egzystencjalne myśli w puzzle układane J.
  20. miło było poczytać jak zawsze wiersz prawdziwy,J.
  21. to raczej pytanie do samego siebie niż wiersz zasadnicze J.
  22. który kulę rozpalasz do czerwoności sprawiasz że wodę głaszczą płaczące witki wierzbowe krople po deszczu błyskają na wietrze listki porozwieszane jak firanki zza okna oparta głowa jesień zamieniasz w lato bezchmurne popołudnie odbijasz cienie w czasie który wiesz najlepiej jak odmierzyć zwykle ptaki odlatują na zakończenie w muzyce ostatnie brzmienia oddech wstrzymany zawiesista mgła tajemnie przesuwa się chcąc coś powiedzieć więcej przechodzącemu obok uniesiona oddala kroki wierzchołkami smukłych drzew strojonych na każdą porę
  23. Dziękuję serdecznie Marlett - za tę drogę kolorów! I oczywiście obecność Twoją- bardzo mi miło, zwłaszcza, że coraz mniej czytających, ps. sama nagrywałaś? J.(:
×
×
  • Dodaj nową pozycję...