Mr.Suicide

zacząłeś na dole prędzej prędzej bo zajmą ci miejsce ja wolę powoli znajdę właściwe miejsce jesteś jak woda między palcami świata pięknego i złego to od nas zależy błądzisz a pędzisz i to nazywasz istnieniem. już na dole nie zacząłeś a skończyłeś * * * mniej więcej tak bym to rozwiązał. tekst jest za bardzo przesiąknięty patosem.

dobrze wiedzieć :) dzięki Judyt :) pozdrawiam cieplej :P

mam nadzieję :)

zdarza się :P do diabła, zdaje sobie sprawę, że początek może być nieciekawy, ale jeżeli ktoś czytał Białoszewskiego, pewnie zrozumie. tak czy inaczej dziękuję za komentarz. zapewne zastosuję się do wskazówki. pozdrawiam. ależ ależ. początek jest ciekawy - ja właśnie za naśladownictwo chciałam skrzyczeć. proszę mi nie insynuować, że nie skojarzyłam wiersza z Mironem i dlatego nie zrozumiałam;) już nie insynuuję ;) a kolejkę jak najchętniej postawię za obronę tekstu ;) dziękuję za ponowną wizytę :))) pozdrawiam.

zapis specjalnie. nie będę go zmieniać /przynajmniej natenczas/, bo po części jest tak, jak mówisz. nad kropką jeszcze pomyślę. nie wykluczam, że Twoje rozwiązanie nie okazałoby się lepszym, jednakowoż tekst był w warsztacie i nic konkretnego nie usłyszał. tak czy inaczej dziękuję Ci za konstruktywny komentarz - jeszcze przemyślę. cieszę się, że zajrzałaś i że się podoba. pozdrawiam.

zdarza się :P do diabła, zdaje sobie sprawę, że początek może być nieciekawy, ale jeżeli ktoś czytał Białoszewskiego, pewnie zrozumie. tak czy inaczej dziękuję za komentarz. zapewne zastosuję się do wskazówki. pozdrawiam.

dziękuję Kasiu za pamięć i kolejną wizytę :) cieszę się, że wciąż się podoba. pozdrawiam.

madonny pospadały z karuzeli madonny mam do palić do rana papierosy - lubię kręcić się po głowie amorficznie rozporządzać (sobą przede wszystkim) zarządzać i dyrygować aczkolwiek znęcać się jednak nie mogę bo gdybym wierzył w kofeinę tak jak w teinę perspektywa rana mogłaby okazać się zbyt oklepana należy pamiętać: ja nie chciałbym - ja chcę a przecież w tym całym burdelu trzeba umieć postawić . 30\31 III 08r. (nocą oczywiście)

nie powiedziałem, że tekst skierowany jest przeciwko chrześcijaństwu. skojarzyło mi się to m.in z sytuacją, kiedy wielce czcigodny pan Mazowiecki wybaczył wszystkim komuchom, którzy nas terroryzowali. miałem na myśli to, że podmiot liryczny ew. wyśmiewa ludzi, którzy dopuszczają się negatywnych czynów pod przykrywką chrześcijaństwa. pozdrawiam.

tytuł wskazuje na to, że przedmiotem wypowiedzi peela będzie wiosenny poranek. cóż, jest on dość dosłowny, nie ma więc sensu szczególne weń zagłębianie się. podmiot liryczny bezpośrednio się nie ujawnia, aczkolwiek możemy się domyślać, że wrażenia dotyczące poranka odnoszą się do jego postaci. wiosna to pora roku, która kojarzy się nam z narodzinami, przebudzeniem. napawa ona optymizmem, przynosi uśmiechy. tak też jest w przypadku podmiotu lirycznego. wiosenny proces wstawania jest niezmiernie energiczny, pełen werwy oraz nadziei. świat jest tak podekscytowany kolejnym wschodem słońca, że nawet najbardziej zatwardziali zaczynają się radować. czy coś w tym guście. jakkolwiek tekst jest dość ciekawy. mimo, iż niezmiernie krótki, tak bardzo obrazowy, przejrzysty. niby temat popularny, a przedstawiony w sposób, który zmusza mnie do stwierdzenia, że z chęcią kupuję wiersz.

swoim pierwszym tekstem pokazałeś, że lubisz się bawić formą. ten wiersz jest tego potwierdzeniem. być może występuje tylko jeden neologizm, ale mamy tu także zestawienie wyrazów o podobnym brzemieniu. frapuje. mam kilka konceptów, ale przedstawię tylko jeden: mówi się o bardzo specyficznym związku dwojga ludzi, którzy zapomnieli o świecie. robią oni dla wspólnego dobra ogrom rzeczy. zmieniają się, pracują nad sobą, aby drugiej osobie było milej. jednakowoż podmiot liryczny zdaje sobie sprawę z tego, iż nie da się wszystkiego do końca wykorzenić oraz, że niektóre z tymczasowo pokonanych, zagłuszonych wad mogą powrócić. drugi pomysł jest nadzwyczaj bliski liczbie 8, a raczej dwóm 8 stojącym obok siebie oraz postaci, którą ta liczba symbolizowała. również z tym, co ów 'człowiek' robił wobec pewnej rasy ludzkiej. tyle. ciekawie. można odbierać na wielu płaszczyznach. ode mnie plus.

wiem, że Galois był matematykiem, ale co bądź kto to Galoises pojęcia nie mam. zresztą skoro mówisz, że inspiracją była książka o tematyce średniowiecznej, to na pewno nie chodziło Ci o Galois'a matematyka. zatem tytułu nie jestem w stanie rozszyfrować. katedry nadają monumentalnego wydźwięku tekstowi, sprawiają, że jest patetyczny, mimo iż patosu wcale w nim nie ma /na pewno jeżeli chodzi o słownictwo, jakim posługuje się podmiot liryczny/. nieco dziwne stwierdzenie, ale oczywiście jest ono subiektywne i bez względu jak bzdurne by ono nie było, tak mam doń prawo :P podmiot liryczny wspomina jak było, a także opowiada jak jest. adresatem wypowiedzi bez wątpienia jest bardzo bliska mu osoba /o czym m.in. świadczy cytat: 'a w łożu sprawnie zastąpiłeś sąsiada'/. następuje pewnego rodzaju gradacja - peel przywołuje obrazy, kiedy jeszcze ze swoim aktualnym partnerem stanowili co najwyżej parę przyjaciół /strofa pierwsza/. w drugiej strofie opisuje się proces zbliżania się do siebie, a w końcu /w strofie trzeciej/ pełne zjednoczenie. ciekawy tekst. wyraźne jest przenikanie się poezji oraz malarstwa w Twojej twórczości. bardzo obrazowo, plastycznie. przemawia do mnie metaforyka tego utworu. bardzo mi się ona podoba. poza tym tematyka również jest mi bliska. ode mnie solidny, malarski plus. pozdrawiam.

te dwie 6 są dość kontrowersyjnym zabiegiem zważywszy, że przedstawia się wizerunek anioła. świadczyć to może, że podmiot liryczny zwraca się do jednego z wielu upadłych aniołów. oczywiście żartuję sobie :P na poważnie - podmiot liryczny mówi o aniele stróżu /istocie, do której się modli/ czy może aniele /stróżu/ - niezmiernie bliskiej osobie ? budowa wersyfikacyjno - stroficzna mnie przekonuje. podobnie jak i metaforyka oraz tematyka tekstu przedstawiona w - trzeba to śmiało przyznać - niekonwencjonalny sposób. nawet ciekawie. pozdrawiam.

cieszę się, że Twoim zdaniem wiersz się udał, bo to znaczy, że przypadł do gustu /bez różnicy w jakim stopniu :p/. zapraszam do Lublina ;) poza tym dziękuję za odwiedziny. jeżeli chodzi o wyjaśnienia - cóż, stało się. żalu nie mam :P pozdrawiam.

tytuł wskazuje, że przedmiotem wypowiedzi podmiotu lirycznego będzie kraj, w którym mieszka. podmiot liryczny natomiast jest obserwatorem oraz sprawozdawcą. opowiada on nam o sytuacji panującej w kraju, a raczej postawach Polaków wobec wielu istotnych dla naszej historii spraw. mówi się o czasach, kiedy ustrojem politycznym Polski był komunizm oraz stosunku społeczeństwa do wydarzeń mających miejsce w owych latach. podmiot liryczny może nie prześmiewa, ale z ironią komentuje wszelkie dwulicowe objawy chrześcijaństwa, które jest wpisane w naszą historię. mam tu na myśli przebaczanie komunistom. podmiot ponadto mówi, że wiele rzeczy wydaje się udawanych, na pozór. poeci wciąż drążą tematy dawno nieaktualne, podobnie jest w przypadku filmowców. podmiot liryczny zwraca także uwagę na manipulację, której Polacy łatwo się poddają. parafrazując Orwella - /świenie:/ my wcale nie lubimy jabłek, ale musimy je jeść dla waszego dobra. podmiot liryczny zwraca także uwagę na postawę Polaków wobec świata. śmieje się z głupoty swoich rodaków, którzy uważają się za najlepszych, najmądrzejszych, najważniejszych, etc. dobry tekst. znany mi warsztat, znany mi rodzaj ironii. podoba mi się, bo wiersz pokazuje prawdę o nas samych. być może kogoś oświeci i zobaczy, że niektórzy potrafią się śmiać z samych siebie. kupuję ten utwór. ode mnie solidny plus. pozdrawiam.

lepiej, żeby kobiety z czerwonym alarmem na głowie nie czytały tego utworu :P mnie tekst przekonuje jak najbardziej. podmiot liryczny to obserwator o dość trzeźwym sposobie postrzegania otaczającej go rzeczywistości. tytuł wydaje się być dobrany idealnie. reklamy chociażby opisywanych podpasek, ale także dezodorantów, mydeł, szamponów, etc. robią się momentami żenujące. po prostu tyle tego jest, że scenarzystom brakuje pomysłów na ciekawy scenariusz. poza tym odniesienie do Wellsa i jego pesymistycznych wizji przyszłości /mam nadzieję, że się nie mylę/ jest zdecydowanie uzasadnione. podmiot liryczny na pewno jest prześmiewcą. trzeba jednak przyznać, że robi to w dość logiczny oraz specyficzny, przekonujący i klarowny sposób. trudno mi nie przytaknąć. poza tym nie wydaje mi się, aby przedmiotem wypowiedzi peela do końca były same podpaski. raczej chodzi o wszystko co z nimi związane :P:P:P prawdę powiedziawszy nie widzę niczego, co można by zmienić w tekście. mnie się on jak najbardziej podoba. ode mnie rozchachany plus. pozdrawiam.

kiedy od Morfeusza odchodzę z radością patrzyłem w Twą głębię -> dlaczego zmieniasz czas z teraźniejszego na przeszły ? Taka jak chę jesteś nie widzę uzasadnienia dla tego zabiegu. poza tym 'radość', 'Twą' oraz 'głębię' zastąpiłbym czymś innym. wygląda to tragicznie, staroświecko. poza tym w 3 wersie chyba zgubiłeś jedną literę. zawsze ciepła nie zdradzisz mnie nigdy wiem to Jedyna mnie rozumiesz -> brzmi to strasznie mazgajsko, dziecinnie. ten fragment mógłby pasować do tekstu zespołu Fe** albo Katarzyny Cerekwickiej, czy jak jej tam. poezja to nie jest. dosłownie, banalnie. Całym sercem Tobie oddany -> uczucia można wyrażać w mniej dosłowny oraz bardziej nowoczesny sposób. idealna zawsze odpowiednia Ty wiesz czego pragnę Najpiękniejsza wiem to Kreatorko mego uśmiechu -> j.w. dobre na esemesa dla gorącej trzynastolatki. wyrwałeś kartkę z pamiętnika e*o ? a świat sie dziwi bo każdy Ciebie mieć może ale jak ja nikt nie kocha Ciebie -> zmień nieco szyk, bo nie brzmi to po polsku. znów pozwole Ci oczyścić duszę smaku nad smaki filiżanko herbaty -> doprawdy pointa jest najmocniejszą partią tegoż tekstu. nawet zaskakuje. to oczywiście na plus. radziłbym jednak zajrzeć przed publikacją w P do warsztatu. tyle uwag. polecam na początek Baczyńskiego - nauczy Cię plastyki. potem Różewicz, Herbert. trochę klasyki współczesnej. trzymam kciuki za Ciebie, nie przejmuj się moim wrednym komentarzem. co Cię nie złamie, to wzmocni - może trochę wytarte, ale na czasie. powodzenia i pozdrawiam.

ciężko powiedzieć. po części zdaje się, że najbardziej znany lubelski poeta /stąd też elementy Lublina - Brama Grodzka i Krakowska oraz Teatr im. Juliusza Osterwy/. tak czy inaczej kiedyś będę musiał opisać swoje miasto :P nie będę mówić czemu służą w tekście budynki mojego miasta. tak czy inaczej dziękuję za wizytę i komentarz. sam miałem co nieco powiedzieć o Forneusie, aleś mnie uprzedziła :P pozdrawiam.

zapisu zmieniać raczej nie będę :P cieszę się, że Ci się podoba, Inko. dziękuję Ci za wizytę oraz komentarz :) pozdrawiam.

hehe, pisałem to czekając na dziewczynę, na jej wydziale :P jeszcze nie studiuję, Stanisławo :P dziękuję Ci za wizytę i komentarz :) pozdrawiam.

'nauczycielem' jest Forneus - w demonologii Wielki Markiz Piekła. przed swoim upadkiem Forneus był aniołem chóru tronów, a także chóru aniołów. w piekle dowodzi 29 legionami złych duchów, gotowych wypełnić każdy jego rozkaz. uczy sztuk pięknych, retoryki i języków. nie jest to więc szatan, aczkolwiek skojarzenia ze złem po części słuszne :p nie powiedziałbym, że podmiot liryczny jest na rozstaju dróg, jednakowoż nie zmienia to faktu, iż zwraca się on do samego wielkiego markiza piekieł. dziękuję za obszerny komentarz, grom refleksji oraz interpretację, tudzież jej próby :P nie przeinterpretowałaś, nie masz za co przepraszać. jestem wdzięczny, że podjęłaś się w ogóle próby zmierzenia z tekstem. czy więcej ode mnie ? ciężko powiedzieć :P tak czy inaczej - bardzo konstruktywnie, za co jestem niezmiernie wdzięczny :) pozdrawiam.

miałem załatwić, tymczasem zostały już załatwione :P dziękuję za wizytę i pozdrawiam.

bywa, Ateno. ważne, że w ogóle :] i to jeszcze u mnie :] cieszę się, że zajrzałaś i pozostawiłaś po sobie ślad. cieszę się także, że Ci się podoba :) pozdrawiam.

dziękuję za konstruktywność komentarza oraz wizytę. nie wiem czy oba wersy muszę się zaczynać od 'i', ale nie będę już tego raczej zmieniać. co do cytatu - każda interpretacja jest ciekawa. tym lepiej dla tekstu :) pozdrawiam.

poza tym dobrze, dekadencko, średniowiecznie jakoś tak z klimatem, na +. przemyślę Twoją propozycję, Karolino. tak czy inaczej na forum nie będę już zmieniać. dziękuję za podpowiedź, włożony czas w pisanie komentarza. cieszę się, że przemawia :) pozdrawiam.