Marlett

bardzo:)

Judyt! Wersja Egzegety bardziej wyrazista. Ale nie musisz zmieniać jeśli nie chcesz. PozdrawiaM.

Ludzie z podniesionymi rękoma - milczę. Zrobiło się smutno. PozdrawiaM.

Maciu! odradzaj się w nieznane Smutne ale prawdziwe. Radości.

Ach!Miłko dobrze zrozumiałaś i każesz zmieniać. Peelka nie chce gasić pragnienia, chce je pogłębiać...i pragnąć:)) Fiołkowe pozdro.

Judyt! Dzięki wielkie:))) Lubię wodę.Radości.

Bartusiu! Dzięki:))))))))))))))

Judyt! Nastepnym razem postaram się nie udręczać. Dziękuję .Uśmiechu.

Jacku! Dzięki za miły koment. Serdeczności:))))

Beenie! Smutek również pozostawia ślady... a marzenia - nigdy dość:)) Dziękuję .Radości.

pójdziemy pójdziemy brzegiem morza zanurzę zanurzę dłonie w wodzie będziemy będziemy spijać słoność pragnienia nie zgasimy pragnieniem

Kasiu! Nic nie zrobisz ,bo tytuł się nie wyświetli. Jedynym wyjściem jest zrobienie podtytułu - czytelnik zrozumie.:))) Powodzenia:)

Michał! Sokole oko wszystko wypatrzy:))) Dzięki. Uśmiechu.

Piotrze Optymisto! Interpretuj jak dusza zapragnie:)) i dzięki za podpowiedź, coś z tym zrobię. Radości.

Ewo! Wiesz,czasem dobrze napisać wiersz w nim wszystko możliwe. Bzrdzo dziękuje za dobre słowa:)) Uśmiechu.

Anno! Dziękuję ,ale moje marzenia tak daleko nie siegają. Myślę, przed tomikiem będzie inna forma pokazania wierszy ...ale to przyszłość. Radości.

Ateno! Mgła lubi bezwietrze:)) Bardzo dziękuję. PozdrawiaM.

Bartku! Ucieszyłeś mnie swoim komentrzem:)) Mówisz 7 wers...może zmienię jak coś ciekawego wymyślę. Dzięki. Uśmiechu.

Ateno! tak trudno pogodzić życie i marzenia Marzenia mamy przez całe życie. Czasem uważamy ,że są nierealne do spełnienia, a czasem niespodziewanie spełniają się i prowadzą w nieznane. Z plusem pozdrawiaM.

Kasiu! dum spiro spero pod kolanami rozpoczyna się droga nie chodzę w pokoju Chrystu bardzo wymowna strofa. ''póki oddycham, nie tracę nadziei'' Radości.

Marku! dla mnie ten wers najciekawszy; Czy nie wyjdzie wspomnieniem z ukrycia? Radości.

Podobało się w W. Teraz dosrawiam +++. Serdeczności.

nie mam głosu jak muza niespodziewanie targam się na być zawsze zbyt kruche mgłą przysiadam na bezwietrzu nie dotykam jeszcze ziemi a chłód wywołuje dreszcze przesłaniam spojrzenia i nie kłamię mówiąc mam dwa życia

Bajeczko ! Lekko ,przyjemnie ...a ja w nocy spać nie mogę i słucham rechotu żab:))) Serdeczności.

Egzegeto! Nie znam pierwszej wersji. Ja wiersz kojarzę z kolibrem. w egzotycznym zapachu pije czując się bosko ..ale już wszystko zostało wyjaśnione:)) Serdeczności.