Boskie Kalosze

Dałem to do nowego wątku, plus [jak...] inny wariant tego kociokwiku :) Noworoczne pozdrawiam.

jak cicho jak głośno przebiegła mysz

powrót z Sylwestra - jeszcze mniej śniegu niż nie było

Tak. Literki też podobają mi się najbardziej :) W każdym razie są ciekawsze od tej kursywy z zeszłego (już) roku. Dziękuję i pozdrawiam.

Za późno! Nawet przed chwilą napisałem o tym: powrót z Sylwestra - jeszcze mniej śniegu niż nie było A mogłem przecież nie trzeźwieć? Pierwszy poważny błąd w tym roku ;) Dziękuję i pozdrawiam.

Dziękuję Wam i pozdrawiam już w starym roku 2009. Choćby naokoło do Nowego! :)

A mnie się przypomniało dziś rano "ciemność widzę" ;) powrót z Sylwestra - jeszcze mniej śniegu niż nie było

Sylwestrowa Noc - zegar tyka mnie osobiście Czyli: życzę wszystkim wspaniałym haikowcom jeszcze bardziej udanego roku 2009 :)

Ja również się cieszę bo stęskniłem się za Wami :)

użarł na pewno; też to zauważyłam, a poza tym świetny kawałek ;>) Użarł przez poprawianie tych wielgachnych liter. Poza wierszem wszystko niewinnie, to znaczy: winnie ;) Dziękuję i pozdrawiam.

Nawet z czterema. Mam na myśli "osobę trzecią" ;) Dziękuję i pozdrawiam.

Ja również się cieszę, bo masz we mnie oddanego czytelnika :) Pozdrawiam.

Masz rację, już poprawiłem. Dziękuję i do Nowego Roku :)

Dziś wszystko kojarzy się z cukiernią, nawet zwykły szampon z szampanem. Mniam... mniam.... czyli po2008zdrawiam :)

Niestety, ten Fizjo to taka fikcja literacka. Ja... tylko klecę sonety ;)

Nie wiem dlaczego. Pytałem, ale Angelo nie odpowiedział. A potem Święta, Święta i po świętej ;)

_____ | ___| izjo kochał Logię miłością bezgrzeszną - | |_ śpiewał jej piosenki, czasem sklecił sonet. | _| Ta owszem, słuchała, lecz mówiła: wiesz no |_| mój Fizjo zielony, że ciało mam słone? ____ |__ / moich oczu ciemnych nie mniszka wygląda / / a i kiedy wzdycham, to nie ze wzruszenia - / /__ Fizjo mój niewinny, niech cię wreszcie żądza /____| zmusi jak mężczyznę do - na mnie patrzenia! ___ | _ \ oczuj mnie jak słońce czuje się na brzuchu | |_) | zanim da się ponieść w dal bałtyckiej fali, | __/ krew mą usłysz w sobie, tak jak słyszysz w uchu |_| dźwięk który wydaje saksofon w oddali... _____ | ___| izjo słuchał Logii, lecz zanim skończyła, | |_ kolejny poemat składał o niej w głowie. | _| Aż Logia - z miłości - kiedyś go zdradziła, |_| poczuł Fizjo Logię raz w trzeciej osobie ___ |_ _| pożądał odtąd, wiersze do szuflady | | poszły karmić na śmierć wychudzone mole. | | Zaś Logia szeptała: Fizjo... bez przesady, |___| to już cię takiego, jakim byłeś, wolę... .

A ja właśnie przeczytałem, dlaczego :)))

Właśnie wróciłem z banicji. Sokratesowi dano przynajmniej do wyboru cykutę albo banicję, ale w moim przypadku Angelo sam podjął decyzję słusznie przewidując, że również wybiorę truciznę ;) Takoż jestem (jaki jestem) i dziękuję wszystkim za komentarze pod wierszem jak i notabene tomiku. Pozdrawiam.

Zdjęcie do którego podałem adres odpowiada też za mnie, czemu: lipcowy sypał deszcz Właśnie tak! Znalazłem je przed chwilą w Internecie ale potwierdza moją własną obserwację: deszcz w tym przypadku: sypie, a nie: pada. Pozdrawiam.

Za dużo "sztucznych' słów ;) Np. "klikać" nie kojarzy się z muśnięciem deszczu, tak delikatnego i ciepłego, że ledwie go czuć. Wiatr? Jeszcze raz - absolutnie nie! Nie w tej bajce (i pomieszczeniu) :) Deszcz i wiatr - chyba każdy tak od razu kojarzy, coś jak na pytanie o owoc większość ludzi odpowiada jabłko, a na pytanie o kolor jabłka: czerwone ;) A czemu deszcze nie może być taki, bezwietrzny? www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-179514.php Nie wiadomo co właściwie tu pada - krople czy płatki lipy? "Wkręcał' jest zbyt... obcesowe. Wkradał, czyli korzystał z (jej) nieuwagi. Powtórzenie "a ja z deszczem... i ja też" jest naśladownictwem powtarzalności kropel, czymś w rodzaju: jedna za drugą. Ale zarazem czymś w rodzaju: skoro on może, to i ja, bo niby czemu nie ja? Tak, nie dałem się przekonać :) Ale dziękuję pięknie, bo to zawsze bardzo ciekawe jak widzi coś ktoś inny i pozdrawiam.

Właśnie to samo Jej pisałem :) Ale, ale... sobie też nie umniejszaj!

Ech, proszę nie umniejszaj tak sobie. Nawet nie wiesz, kiedy Cię podczytuję i (na) zawsze zostaje coś z tego we mnie. Dziękuję i pozdrawiam.

Tak mi się napisało :)

E tam... w każdym razie takie wiersze są... niebezpieczne :) Dziękuję i pozdrawiam.