Oxyvia

:) Czy mądrym? W każdym razie dobrze, że pocieszającym. :) Ja lubię śnieg, jest przepiękny. Lód także. W ogóle woda we wszelkich postaciach.

Bardzo to smutne. Jakby nie było już do kogo wracać... Ale jeden wers mnie rozbawił: "mogę wciąż rozmyślać o lesie deszczu jądrach";-))) Cmokesy, Żaczko!

Za to dzisiaj spadł na Mazowszu piękny śnie, a biel śniegu jest antydepresyjna. :) Może i do Was niebawem dotrze to dobrodziejstwo? I od razu humory będą lepsze? :) Ale fakt, że kultura narodu idzie na dno, jak na razie. Może musi się odbić od jakiegoś dna, żeby znów wystartować?

Wszystko się zgadza, Oxy. I wyznam szczerze, że pod kamuflażem kontry starałam się przemycić jednak i sentyment do tamtych czasów, ludzi... Inaczej bym pewnie nie podejmowała tematu :)) Pozdrawiam serdecznie :) lato'80 tamto lato zakwitło najbujniej sierpniem brzemiennym w zielone owoce fontanną życia prosto w sny prorocze rozjuszyło się szumnie i dumnie wystąpiło z brzegów na ulice roztańczyło, zjednoczyło wszystkie nurty w złość radosną spięło burze i bunty wywróciło łady na nice zaślepiło się, odurzyło upałem rozświetliło nadzieję stutęczową pomyślało, że świat czyni rajem wyskoczyło z kolein brawurowo rozsadziło żelazną tamę to dopiero była pierwsza młodość Pozdrawiam serdecznie. :)

Bardzo dobry wiersz. Puenta smutna, ale prawdziwa. Życie gna na zabój, dosłownie, i to coraz szybiej, i nie ma na to rady, a człowiek zagubia się i zużywa w tym pędzie. Słychać tu wyraźnie rap, świetnie uchwyciłeś ten rytm i styl.

Wszystko się zgadza. Ja nie gloryfikuję ani tamtych czasów, ani dzisiejszych. Ale dawniej wszyscy mieli zapewnioną pracę i utrzymanie, dach nad głową, bezpłatne leczenie wszelkich chorób, bezpłatne szkolnictwo na każdym szczeblu. A teraz ludzie zdychają pod murami domów, na ulicy, i nikogo to nie wzrusza, nikt się nie poczuwa do odpowiedzialności. I o tym trzeba jednak pamiętać.

Choćby krasomówca opisał detale nie przebije tego a sądową sale zagłuszy wołanie - my chcemy naocznie widzieć całą akcję, kiedy się rozpocznie? W całej rozciągłości popieram okrzyki bo nie głos a obraz ma lepsze wyniki a gdyby tak było można i pomacać często do tych wspomnień chciałoby się wracać. Pozdrawiam serdecznie HJ Ha ha ha ha ha ha ha ha ha!!! Popieram! Dwoje entuzjastów to niezły początek więc możemy zacząć zjeżdżać wzdłuż i wszerz wszystkie miasta polskie aż w sądowej sali któreś z nas usłyszy, chcesz mnie no to bierz. ;-))) Były już sex shop'y i były sex kina, były sex pisemka (świerszczyki) do wglądu, były też sex kluby (masażu i inne), lecz jeszcze nie było, zdaje się, sex sądów.

Podoba mi się, jak zwykle. :) Wiersz jasny, zrozumiały, liryczny, porusza mnie i boli - i o to chodzi. Nie jestem wierząca w sensie religijnym, ale przemawia do mnie symbolika i obrazowanie wiersza. Bólu trzeba się pozbywać stopniowo, powoli, nie można zabić siebie - swoich uczuć - po to, żeby nie czuć bólu i już niczego więcej. A niestety dużo ludzi tak czyni - odczłowiecza się, żeby nie czuć już nic, już nigdy żadnego bólu, żadnej miłości. Straszne.

Po zimie zawsze jest wiosna. Ładny, optymistyczny wiersz, chociaż smutny, oczywiście.

Choćby krasomówca opisał detale nie przebije tego a sądową sale zagłuszy wołanie - my chcemy naocznie widzieć całą akcję, kiedy się rozpocznie? W całej rozciągłości popieram okrzyki bo nie głos a obraz ma lepsze wyniki a gdyby tak było można i pomacać często do tych wspomnień chciałoby się wracać. Pozdrawiam serdecznie HJ Ha ha ha ha ha ha ha ha ha!!! Popieram!

Alunko, piszesz coraz lepiej i nie pozwól sobie wmówić, że jesteś do niczego. Absolutnie! Twoje wiersze mają mnóstwo wdzięku i kobiecej delikatności. I to w sobie rozwijaj! Tak trzymaj!

Sokrates nie wierzył, doszedł do wniosku, że nic nie wie i niczego nie może stwierdzać z całą pewnością, bo absolutnie wszystko jest podważalne. Chyba o tym jest też Twój wiersz?

Jurny kozak gdzieś spod Łodzi pewnej Mani fest dogodził. Chwalił się tym na lewo i prawo, aż Mania na pomoc wezwała prawo; sąd kazał manifest naocznie dowodzić.

Samotność można w jakimś stopniu łagodzić altruizmem. Wielu samotnych ludzi dokonuje wielkich rzeczy z powodu dojmującej samotności - są liczne takie przykłady w historii, choćby Chrystus, być może, a na pewno św. Franciszek z Asyżu, Matka Teresa z Kalkuty i wielu innych, nie tylk świętych i nie tylko duchownych. Najbliżej szukając: Jurek Owsiak, nielubiany przez egoistyczny kler, podobnie jak Marek Kotański.

Czyli - wiem, że nic nie wiem, jak powiedział Sokrates. Każda myśląca trzcina dochodzi kiedyś do takiego wniosku. :)

Bardzo ładny obrazek. A ja już tęsknie za śniegiem, skrzystościami, bielinkami, diamentami... Zima jest nie mniej piękna niż inne pory roku. Ale zimna, to prawda. :)

Witaj Oksywio Intencja autorki była troche inna. Dotyk, który zamyka się w powierzchownym geście nie mającym nic wspolnego z namietnością, która kiedyś tam między tymi ludźmi była, może powodować tylko...poczucie utraty? Pozdrawiam serdecznie W sumie na jedno wychodzi - niewiele się różni moja interpretacja od myśli Autorki. W każdym razie - dotyk bez namiętności; smutne.

Lilu, jak fajnie czytać taki wpis pod wierszem! Grzeje od ciepłych i życzliwych uczuć! Dziękuję! :)

Izo kochana, dziękuję za te miłe i gorące słowa! Chciałabym, żeby nasze wiersze łagodziły obyczaje, ale niestety często stają się przyczynkiem do awantur i zalewów zawiści... No cóż. W każdym razie wszystkim życzę wszystkiego dobrego i morza miłości! A Tobie i takim ludziom jak Ty - szczególnie!

Dzięki za miłe słowa i czas. :) Pozdrówka.

no, proszę jest coś o czym ja nie wiem ;) buuuuuuuu No bo ciągle Cię nie ma w Polsce, Żaczko, to i wieści Cię omijają! Jesteśmy z Andrzejem od kilku miesięcy, poznaliśmy się 28 kwietnia, od września mieszkamy razem i chodzę pijana ze szczęścia. :) A tu na zieleniaku wymieniliśmy juz kilka wierszy dla siebie nawzajem, możesz zerknąć, jeśli masz ochotę. Całusy i uściski! :)

Dziękuję, Haniu. Zawsze jeteś miła, ciepła i serdeczna. Gdyby cały świat był taki... Ja Tobie też życzę wszystkiego najlepszego, zdrowia i humoru, i morza miłości! Cieplusieństwa. :)

Dziekuję Ci i nawzajem - najlepszego dla Ciebie i Twojego Mena! :)

Jest coś w tym wierszu, niewątpliwie. Wciąga mnie. Jest nastrój, jest sens poszczególnych fraz i obrazów (np. fałsz świata - ludzi - i zrozumienie bezsensowności euforii, kiedy poznaje się jej koniec). Ale nie wszystko rozumiem, niestety.

Fajna bajka. :) Wiesz, niestety te wszystkie napuszone pawie chyba zdają sobie sprawę z tego, że zostaną niedługo przegonione z podwórka, ale przedtem chcą się nadziabać jak najwięcej ziarenek z najlepszego chlewika. I tylko to je interesuje. I udaje im się, bo naród toleruje złodziei. :(