Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Oxyvia

Użytkownicy
  • Postów

    9 152
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    18

Treść opublikowana przez Oxyvia

  1. Niestety jestem w pracy, a tutaj nie mam głośników. Ale wieczorem w domu z chęcią posłucham. Miłego dnia. :)
  2. Wiersz powinien zawierać coś oryginalnego, tak jak sam człowiek powinien mieć w sobie coś oryginalnego, własnego. Wiersz jest wyrazem tego, co dany człowiek czuje i myśli po swojemu. Jeśli wiersz tylko powtarza utarte schematy, to nie jest utworem samodzielnym, a więc nie jest artystyczny ani prawdziwy - to tylko kalka cudzych pomysłów. Oczywiście trudno wymyślić coś niezwykle oryginalnego, a przy tym naprawdę własnego i szczerego, i jeszcze dobrego artystycznie. :) Na tym polega wielka sztuka. Ale dobrze by było starać się jednak wyrażać siebie w sposób możliwie jak najmniej podobny do tysięcy poprzedników, bo to po prostu nie ma wielkiego sensu. Ileż można czytać podobnych wierszy? I po co? :) A to, że "Twoja" śmierć jest ubrana na biało - to dobrze właśnie, i ja tego nie krytykuję. :) Dobrze, że śmierć zaczyna wychodzić z konwencjonalnej czerni i przybierać różne barwy i kształty, bo to poszerza jej symbolikę i skojarzenia. Dla niektórych jest nawet światełkiem w tunelu. ;) Pozdrawiam.
  3. Ale licentia poetica nie dopuszcza błędów.
  4. Pisz sobie jak chcesz, ale to JEST błąd gramatyczny. I to skandaliczny. Zwłaszcza jak na poetę, który - jak mniemam - skończył podstawówkę.
  5. Ja też uważam, że wiersz powinien mieć wymowny tytuł. Tytuł jest częścią utworu poetyckiego.
  6. Nie, nie mówi się: "w kierunku: północ". To jest ewidentny błąd gramatyczny, wierz mi. Czasem pisze się na drogowskazach czy w tytułach filmów: "kierunek północ", ale na pewno nie należy tak pisać w utworze literackim, a szczególnie poetyckim (chyba że mamy do czynienia z jakąś stylizacją na skrótowy język drogowskazów, tytułów, sms-ów itp.).
  7. Piękny wiersz, pełen życia, muzyki, ruchu, dźwięków i w ogóle wiosny. Bardzo lubię wiersze w takim stylu.
  8. Ha ha ha! Świetny wiersz retro, bardzo mi się podoba! :D
  9. No to czekam z niecierpliwością na ten rymowany. Ale wolny też Ci się udał. :)
  10. Skoro rozdwojone serce, to rozumiem wiersz jako stratę kogoś kochanego. A wichrowe pole - to smutna i zimna pustka. Smutne, ale ładne.
  11. Bardzo ładny i smutny wiersz, porusza jakieś struny w człowieku... Ale wiesz, myślę, że dzieciństwo nie mija, tylko tak jakby coraz głębiej w nas się chowa, bo życie je rani nieuchronnie - ale ono ciągle w nas jest, ciągle jesteśmy tymi samymi dziećmi w głębi siebie.
  12. Ha ha ha! Poprawiłeś mi humor od samego rana, JaDer! :) Napiłabym się z Tobą za to wszystko, ale jestem akurat w pracy, więc niestety nic z tego. ;)
  13. Oryginalne w wierszu jest tylko to, że śmierć jest tutaj białą damą, a nie czarną, jak w innych utworach tego typu. A u Grzegorza Ciechowskiego była też piękną panią, ale w bikini. :)
  14. Ha ha, fajny wiersz. :) Ech, żeby tak można było pogadać sobie z losem!...
  15. @Jacek_Suchowicz, dziękuję za liryczny komentarz. Ale dlaczego taki pesymistyczny? Wszystko jest ulotne, to prawda, ale nie uważam, żeby było "marnością nad marnościami". Wprost przeciwnie - właśnie ta ulotność powoduje, że życie ma taką wielką wartość - bo jest niepowtarzalne, piękne i szybko przemija. Gdyby było wieczne i niezmienne - dopiero wtedy byłoby marne, nudne i nie przedstawiałoby dla nikogo żadnej wartości. Pozdrawiam. :)
  16. Tak, szkoda, pewnie! Ja napisałam, że to dobrze ŚWIADCZY o naszym starym Orgu. :)
  17. Samm, bardzo Ci dziękuję za ten piękny wpis. Osobiście zawsze skłaniałam się ku tej drugiej opcji - ku życiu niepoukładanemu, pełnemu przygód i niespodziewanych historii, "cygańskiemu". Ale od pewnego czasu widzę też wartości w życiu uporządkowanym, ustabilizowanym, gdzie najważniejsze rzeczy są realizowane zgodnie z planem. Chyba zaczynam dorastać?... ;) A poważnie: wydaje mi się, że oba style mają swoje wartości i po prostu trzeba wiedzieć, gdzie i kiedy stosować styl pierwszy, a gdzie potrzebny styl drugi. :)))
  18. Poetka, Poetka, nie bądź taka skromna! I mam nadzieję, że i u Ciebie ciągle się żarzy? (Jeszcze nie zrobiłam przeglądu Forum po powrocie w stare kąty). :)
  19. Mnie też nie było tutaj kilka ładnych lat. Ale i ja Ciebie miło wspominam. :) Jak widzę, laureatami zostali głównie przedstawiciele "starej kadry". To dobrze świadczy o poziomie naszego Orga sprzed lat. :)
  20. Dokładnie tak. Dziękuję za świetną interpretację i za pochwałę wiersza. Chwali go dobra Poetka, więc mam się z czego cieszyć! :)
  21. Bardzo to ciekawe od strony psychologicznej. Ale niestety w wierszu tego nie widać. Przynajmniej ja nie widzę ani trochę, nawet po Twoich wyjaśnieniach. Moim zdaniem wiersz jest do poprawki, a warto nad nim popracować, bo ma potencjał. :)
  22. Skoro cenne, to dlaczego nie poprawiłeś tego błędu? :(
  23. Ha ha ha! Oj, zabawnie tu dzisiaj u Ciebie! I wszystko prawda życiowa - ja mam tak samo. :))) Ale nie ma się co przejmować. Życie nie kończy się na pisaniu wierszy. Na pewno masz jeszcze niejedną pasję.
  24. Dziękuję, Waldemar. :) Bo to JEST prawdziwy życiorys - życiorys każdego włóczykija i obieżyświata. Podoba mi się Twoja konkluzja: życie chciał nie chciał musi się podobać - szybko przemija. O to właśnie mi chodziło w poincie. Niestety nie każdy to czuje. Ja także życzę Ci uśmiechu na co dzień.
  25. Ale ja nie jestem osobnikiem osiadłym. :) Dziękuję za podobaśkę, miło mi. :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...